چشم و چراغ هشتمین ماه خدای
خشکسالیم و شما باران مایی | دریای لطف و فضل بی پایان مایی |
وقتی که اسم فاطمه روی لب ماست | بوی تو میآید، یقین مهمان مایی |
شاگرد درس تو کرامت پیشگان اند | استاد درس مکتب عرفان مایی |
هرکس که باشد منکرت پست است اما | من مطمئنم اینکه تو، قرآن مایی |
آن کس که با تو رفت بیراهه نرفته | در کشتی فیض خدا، سکان مایی |
از لطف و احسان شما، از علم و جودت | بی پرده میگویم شما ایمان مایی |
تو در دل خوبان عالم جای داری | زیرا که نور دیده سلطان مایی |
چشم و چراغ هشتمین ماه خدایی | یعنی که فرزند علی موسی الرضایی |
آنقدر که چشمان زیبای تو ناز است | مانند سجاده به طاق عرش باز است |
وقتی که اسم تو می آید آسمان هم... | ...با ذکر نامت غرق در سوز و گداز است |
یک دو قدم بردار که عالم ببیند | خاک زمین ازگامهایت دلنواز است |
روز قیامت میشود فهمید این را : | هرکس که قدری با تو باشد سرفراز است |
ما راهم از حال دعایت جرعه ای ده | آقا امامت کن بیا وقت نماز است |
مرغ سحر دیشب تمام ذکرش این بود | نام جواد از روز اول چاره ساز است |
وقتی که تو روبه خدا غرق دعایی | انگار که حیدر کنار جانماز است |
ما را بخر تا که برای تو بمانیم | روزیمان کن تا گدای تو بمانیم |
در هر نگاه تو صفا را میتوان دید | قطعاً علی موسیالرضا را میتوان دید |
در نیمه شبهای خدایی تو آقا | هر شب سرشک ربّنا را میتوان دید |
آقا به جان نوکرانت کفر این نیست | در چشمهای تو خدا را میتوان دید |
دست گدا وقتی که سوی تو دراز است | لطف امام مجتبی را میتوان دید |
هر شب کنار سفرهات خضر و کلیم اند | چون حضرت خیرالنسا را میتوان دید |
عالم فقیر دستهایت هست زیرا | در خانه تو انبیا را میتوان دید |
از آسمان کاظمین از روی گنبد | گلدسته های کربلا را میتوان دید |
از صحن تو تا کربلا یک راه دارد | یک جاده ای که نام ثارالله دارد |
مهدی نظری