غذایم را خودم می‌خورم

احسان کوچولو که دیگه بزرگ شده و می تونه قاشق و چنگال را درست توی دستای کوچیکش بگیره، تصمیم گرفته خودش به تنهایی غذاهایی که مامان جونش براش می کشه رو بخوره.

بعضی از بچه ها که نمی خوام اسمشونو بگم، واسه غذاهایی که ماماناشون با کلی زحمت اونارو درست می کنن، خیلی قر می زنن. اما احسان کوچولو همه ی غذاهایی که مامانش براش درست می کنه رو دوست داره.

وقتی غذا حاضر می شه احسان کوچولو دستاشو خوب با آب و صابون می شوره تا همه ی میکروب های روی دستش از بین برن. با یه لبخند خوشگل به مامانش کمک می کنه تا سفره ی غذا رو آماده کنه. چون فکر می کنه مامان جونش به خاطر آماده کردن غذاهای خوشمزه خیلی خسته شده.

مامان احسان کوچولو وقتی غذا رو میاره سر سفره، احسان ازش خواهش می کنه تا براش غذا بکشه. یکم صبر می کنه تا خنک بشه ولی از سر سفره بلند نمیشه.

با قاشق و چنگالی که داره تمام غذاشو می خوره و از مامان جونش تشکر می کنه. البته احسان کوچولو هر جای دیگه هم که می ره، مثلا خونه ی مامان بزرگ، خونه ی خاله جون، خونه ی عمه جون و ... بعد از اینکه همه ی غذاشو خورد از همه تشکر می کنه.احسان کوچولو همیشه و همه جا کمک می کنه تا بعد از خوردن غذا سفره رو جمع کنن و به آشپزخانه ببرن.

بچه های گلم شما هم وقتی از کسی که زحمت کشیده و برای شما غذا درست کرده تشکر کنین، می تونید خستگی رو از تنش بیرون کنین.

مهدیه زمردکار

بخش کودک و نوجوان تبیان