تبیان، دستیار زندگی
مقدمه اگر کودکتان تمایل چندانی به ابراز ترس و نگرانی اش ندارد، به کارگیری اسباب بازی هایش و بازی کردن با آنها شرایط را به حالت بازی درآورده و لذا شما می توانید سوالات خود را...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دلواپسی های بزرگ در یک دنیای کوچک


کودکان کم سن و سال نیز درست مانند بزرگسالان در برخی از موارد و تحت تاثیر برخی شرایط خاص دچار نگرانی می شوند.

دلواپسی های بزرگ در یک دنیای کوچک

یادگیری نحوه کنار آمدن و مدیریت نگرانی و عصبانیت یکی از مهارتهای مهم زندگی حتی برای کودکان به شمار می رود.

یادگیری نحوه کنار آمدن و مدیریت نگرانی و عصبانیت یکی از مهارتهای مهم زندگی حتی برای کودکان به شمار می رود. اما گاهی اوقات کودکان مانند بزرگسالان آینده نگری و چشم انداز خود را از  دست داده و بیش از حد نگرانی و تشویش بر آنها عارض می گردد. والدین باید مراقب باشند و به مواردی که نگرانی از حد طبیعی خود فراتر رفته و به عصبانیت بیش از حد تبدیل می شود رسیدگی عاجل کنند.

راههایی برای کمک به این گونه کودکان وجود دارد که بتوانید سریعتر و راحت تر آنها را به احساس آرامش برسانید:

خلق و خوی کودک تان را از نزدیک زیر نظر داشته باشید. بیش از حد احساسات و هیجانات او را رصد نکنید اما مراقب آنچه که در دنیای کوچک او اتفاق افتاده باشید. در این صورت اگر او نگران شود شما آمادگی لازم برای کمک کردن به او و تنظیم و تعدیل احساساتش را دارید.

گاهی اوقات کودکان مانند بزرگسالان آینده نگری و چشم انداز خود را از  دست داده و بیش از حد نگرانی و تشویش بر آنها عارض می گردد.

علایم نگرانی بیش از حد او را بشناسید و درست تشخیص دهید. ممکن است فرزند شما خواب پریشان دیده باشد و یا با مشاهده مشاجره شما و همسرتان با یکدیگر به رختخواب رفته باشد. لذا در این شرایط ممکن است سراغ رفتارهایی که در سنین کمتر داشته برود(یعنی به نوعی دچار واپس روی مقطعی گردد) مثل: مکیدن شست و یا خیس کردن رختخواب.

کودکانی که بیش از حد عصبانی می شوند بیشتر مستعد ابتلا به سردرد و معده درد هستند و گاهی اوقات حتی در صورت نگرانی نیز این دردها به سراغ شان می آید.

بیش از حد احساسات و هیجانات کودکتان را رصد نکنید اما مراقب آنچه که در دنیای کوچک او اتفاق افتاده باشید

به صحبتهای کودکتان گوش دهید و با عبارات و پرسشهای ساده سعی کنید احساسات او را کشف نمایید. اگر کودکتان تمایل چندانی به ابراز ترس و نگرانی اش ندارد، به کارگیری اسباب بازی هایش و بازی کردن با آنها شرایط را به حالت بازی درآورده و لذا شما می توانید سوالات خود را در حین بازی از زبان عروسکها مطرح کنید. ممکن است فرزندتان در ضمن بازی لایه های پنهان نگرانی خود را بروز دهد.

حتی اگر برایتان سخت است و شرایط زندگی تان خیلی هماهنگ نیست تا جایی که امکان دارد برنامه همیشگی و روزمره زندگی تان را تکرار کنید و ادامه دهید. کودکان وقتی که می توانند حوادث را پیش بینی کنند احساس امنیت و اطمینان بیشتری می کنند. حتی در مواردی که علت نگرانی  کاملا واضح و قابل انتظار است (مانند مرگ یکی از عزیزان و اعضای خانواده) اگر بتوانید برنامه تغذیه و خواب همیشگی کودک را اجرا کنید کمک شایانی به او کرده اید.

کودکتان را از این که مراقب او هستید و او کاملا در امنیت به سر می برد مطمئن کنید. کودکان متفکران بسیار سختگیری هستند. اگر او از وقوع آتش در خانه نگران است، تنها سعی نکنید به او  بگویید:" یک جایگاه آتش نشانی در نزدیکی منزل مان هست" بلکه با بردن او به آن جایگاه در نزدیکی تان او را از این موضوع مطمئن کنید و در صوت امکان بگذارید با یک آتش نشان صحبت کند.

مواظب رفتار خودتان باشید. اگر شما والدینی نگران باشید به احتمال زیاد کودکان نگرانی نیز خواهید داشت لذا سعی کنید نگرانی خود را به کودکتان منتقل نکنید.

اگر مشاهده کردید که میزان نگرانی ها یا حتی عصبانیت های کودکتان از حد طبیعی و نرمال خارج شده است به فکر کمک گرفتن از افراد ذی صلاح مانند پزشک اطفال و یا روان شناس کودکان باشید.

مریم عطاریان

بخش خانواده ایرانی تبیان


مطالب مرتبط:

آغوش امن و مهربان تو...

درس اخلاق به زبان ساده

روحش را دریابید

می ترسم ازمن جدا بشی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.