راه و روش های ابراز خشم

خشم احساسی است که همه ما در زندگی آن را احساس کرده ایم و همه ما آن را به خوبی می شناسیم. بنابراین در این مقاله قصد نداریم که در رابطه با موضوع مبهمی صحبت  کنیم. چرا که موقعیت های بی شماری وجود دارند که می توانند شما را عصبانی کنند.

مثلا زمانی که در صف خرید هستید و فردی با عجله نوبت را از شما می گیرد. و یا زمانی که در متروایستاده اید و برای سوارشدن به داخل مترو طوری شما را به جلو هل می دهند که انگار اصلا شما را ندیده اند . یا زمان هایی که دیگران با برخوردهای نسنجیده خود(مسخره کردن،توهین کردن و..) سبب رنجش شما می شوند. و یا هزار و یک دلیل دیگری که می توانند شما را عصبانی کنند.

خشم احساسی نیست که تنها منحصر به عصر ما باشد. بلکه این احساس از دوران های گذشته نیز وجود داشته است. اگر چه شاید بتوان تفاوت هایی را در میزان خشم، شدت آن و شیوه های بروز آن در عصر گذشته نسبت به دوران ما پیدا کرد.

با توجه به مطالب گفته شده ، خشم احساسی است طبیعی که همه ما آن را تجربه کرده ایم. اما آنچه اهمیت فراوان دارد این است که ما چگونه این احساس را بروز دهیم و چگونه با خشم خودمان روبه رو شویم. آریستوتل معتقد است که"هر کس می تواند عصبانی شود. اما عصبانی شدن با فرد درست و به درجه و مقدار درست، و در زمان درست و برای هدف مشخص به هیچ وجه در توان هر کس نیست و کار آسانی به شمار نمی آید"

بنابراین اگرچه احساس خشم امری طبیعی است اما عصبانی شدن در رابطه با هر موضوعی، هرچند جزیی می تواند سلامت جسمی و روانی شما را تهدید کند. شما می بایست بین خشم و پرخاشگری تفاوت بگذارید. چرا که خشم احساسی است که شما تجربه می کنید ولی پرخاشگری رفتاری است که بر اثر احساس خشم در شما دیده می شود که می تواند منجر به آسیب به خودتان و یا دیگران شود. بنابراین شما می توانید احساس خشم خود را بدون متوسل شدن به رفتار های پرخاشگرانه بروز دهید.

افراد معمولا در موقعیت های خشم برانگیز به 3 شیوه پاسخ می دهند.

پرخاشگرانه: در این شیوه زمانی که فرد عصبانی می شود سعی می کند با رفتارهای پرخاشگرانه مثل تهدید کردن، تحقیر کردن، ضربه زدن به دیگران و یا به خود به اهداف خود برسد.

سرکوب کردن: در این شیوه فرد با نادیده گرفتن حقوق خود و دفاع نکردن از آن خشم خود را سرکوب می کند. این افراد منفعل هستند و با رفتارشان  به راحتی به دیگران این اجازه را می دهند که حقوقشان را نادیده بگیرند.

بدیهی است که این دو شیوه نمی توانند روش های موثری در برخورد با احساس خشم ما باشند. چرا که در اولی فرد سعی می کند از هر طریقی به اهداف خود برسد در صورتی که برای اهداف و حقوق دیگران اهمیتی قایل نیست. و در روش دوم فرد همیشه اهداف  و حقوق دیگران را بر خودش ترجیح می دهد. علاوه بر موارد گفته شده این دو روش می توانند آسیب های جسمی و روانی فراوانی برای ما داشته باشند.از جمله سردرد، زخم معده، افسردگی و اضطراب و...

جرات مندانه: در این روش فرد سعی میکند که احساسات و نگرش ها و نظرات خود را صادقانه و نسبتاً صریح بیان کند. به گونه ای که هم بتواند از حقوق شخصی خویش دفاع کند و هم اینکه به حقوق دیگران نیز احترام بگذارد.

اگر خشم خود را به شیوه ای صحیح و در مسیر مناسب مدیریت کنید می توانید به اهداف خود برسید. اما در صورتی که مدیریت صحیح خشم را نیاموخته باشید نه تنها کمکی به حل مشکل خود نکرده اید بلکه می بایست منتظر عواقب خطرناکی در خود و یا در ارتباط با دیگران باشید. و این نکته را فراموش نکنید که هدف از مدیریت خشم سرکوب آن نیست . بلکه مجهز شدن به شیوه ای است که بتوانیم علاوه بر ابراز صحیح خشم خود، کمترین آسیب را به خودمان و دیگران وارد کنیم.

به طور مثال شما می توانید یکی از موقعیت هایی که در زندگی روزمره خود به کرات با آن مواجهه می شوید را تجسم کنید. فرض کنید که شما در صف بانک ایستاده اید وبرای انجام کاربانکی خود عجله دارید. فردی با عجله از صف عبور می کند و قصد دارد که زود تر از شما کار بانکی خود را انجام دهد. و از شما درخواست می کند که می تواند جلوتر از شما کار بانکی خود را انجام دهد؟ با توجه به مطالب ذکر شده، شما در این موقعیت سعی می کنید از کدام یک از شیوه های گفته شده استفاده کنید؟

به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل می شوید، و یا سعی می کنید به شیوه ای غیر جرات مندانه و منفعل به این موقعیت پاسخ دهید و یا اینکه پاسخ جرات مندانه را انتخاب می کنید.

مطالب مرتبط:

نشانه‌ های قبل از انفجار

قدم اول درکنترل خشم

احساس خشم می کنم

وقتی آمپرمان می پرد