ویدئو اینستالیشن
این شکل در دهه ی 1980 گسترش بیشتری یافت آن گاه که ویدئو پروژکتورهای کیفیت بالا ارزان تر و قابل اعتماد تر شدند .
یکی از پیشگامان ویدئو اینستالیشن نام جون پایک (Nam June paik) بود که در آثارش از میانه ی دهه ی 60 از چندین مونیتور تلویزیون با آرایشی تندیس گون استفاده می کرد. پایک به کار خود در زمینه ی دیوارهای ویدئوی و پروژکتورها ادامه داد و موفق شد فضاهای فراگیر عظیمی ایجاد نماید.
گری هیل (Gary hill) ویدئو انیستالیشن های در هم بافته ای با استفاده از ترکیب مونیتورهای اوراق شده، تکنولوژی های پروژکشن و دیسک لیزری خلق کرده است که به کمک آنها تماشاگر می تواند با اثر تعامل کند. مثلاً در قطعه ای که نامش کشتی های بلند (tall ships) است و در سال 1992 تهیه شده تماشاچی وارد فضایی می شود که تصاویر شبح گون از اشخاص نشسته بر روی یک دیوار نقش بسته است. حرکت تماشاچی موجب می شود که آن تصاویر برخیزند و به طرف بیننده حرکت کنند.
آثار تونی آرسلر (Tony oursler) از تکنولوژی پیشرفته ی اوایل دهه ی 1990 استفاده می کند مانند ویدئو پروژکتور های بسیار کوچک که می توانند داخل مجسمه یا بناها تعبیه شوند و همچنین از پیشرفت در روشنی تصاویر که بنابر آن تصاویر می توانند در سطوح غیر از یک پرده ی تحت نمایش داده شوند.
در بریتانیا ویدئو اینستالیشن الگوی خاصی را بسط داد. این امر عمدتاً به خاطر وجود جشنواره های مرتب در لیورپول و هول و تمایشگاه هایی همچون موزه ی هنر مدرن آکسفورد است که معمولاً آثار را نمایش می دهند.
گری هیل (Gary hill) ویدئو انیستالیشن های در هم بافته ای با استفاده از ترکیب مونیتورهای اوراق شده، تکنولوژی های پروژکشن و دیسک لیزری خلق کرده است که به کمک آنها تماشاگر می تواند با اثر تعامل کند. مثلاً در قطعه ای که نامش کشتی های بلند (tall ships) است و در سال 1992 تهیه شده تماشاچی وارد فضایی می شود که تصاویر شبح گون از اشخاص نشسته بر روی یک دیوار نقش بسته است. حرکت تماشاچی موجب می شود که آن تصاویر برخیزند و به طرف بیننده حرکت کنند.
ژانر- كنتپری ری آرت(Contemporary Art ) با هنر معاصر در دهه 70 به وجود آمد ، اما ریشه های آن به دهه ها قبل و آثاركسانی همچون مارسل دوشامپ – كرت شویترز بر میگردد. این دو نفر كسانی بودند كه اولین چیدمان های هنری را انجام دادند. بعد از آنها و در دهه 60 هنرمندان دیگری در قالب كانسپتچوال آرت اقدام به خلق آثاری كردند كه بعد ها در ژانر اینستالیشن یا هنر چیدمان قرار گرفت. جالب است بدانید كه در دهه 50 در ژاپن هنرمندانی اقدام به خلق آثاری كرده بودند كه به سادگی در این ژانر جای گرفت.
به هر حال هنر چیدمان با اینستالیشن تعاریف بسیار زیادی دارد كه به طور مثال می توانید تعاریف زیر را بخوانید.
هنر چیدمان یا Installation art استفاده كردن از عناصر مختلف است برای بیان تجربه هنرمند از فضایی مشخص . موادی كه در چیدمان استفاده می شوند، شامل طیف وسیعی هستند : ازمواد و اشیای زندگی روزمره و طبیعت تا رسانه های جدید نظیر ویدیو ، صدا ،پرفورمانس ( هنر اجرا ) ، كامپیوتر و حتی اینترنت. هنر چیدمان لزوما در گالری های هنری اجرا نمی شود ، بلكه ممكن است در هر فضای عمومی یا شخصی اجرا شود. بعض از چیدمان ها فقط برای فضای خاصی طراحی شده اند .
سبك های استفاده شده در هنر چیدمان بسیار متنوع هستند ؛ از انتزاعی ( آبستره ) گرفته تا روایی ، از سیاسی تا صرفا نظری ، اثری موقتی یا ماندگار. نامگذاری این سبك هنری در دهه 1970 بود ، ولی پیشروان آن متعلق به اوایل قرن بیستم بودند . در اواخر دهه 1910 جلوه هایی از هنر چیدمان در آثار هنرمندانی كه می خواستند فراتر از قرارداد های مرسوم هنر نقاشی و مجسمه سازی بروند دیده می شود. این افراد معتقد بودند هنر های زیبا باید با معماری در آمیخته شود
اینستالیشن آرت ازلحاظ كاربرد وعمل بخش وسیعی ازهنرمعاصرجهانی را دربرمیگیرد.این شیوه هنری از ایده (نمایشگاه ) یا نمایش برگرفته شده است. اینستالیشن عبارتی است مختلط كه از تاریخ های چندگانه ای تشكیل شده است و شامل معماری – پر فورمنس آرت ( هنر اجرا ) – چیدمان و بسیاری از روش های برای بهم پیوستن روش های دیگر در هنر معاصر می شود. اینستالیشن به معنایی كه ما هم اكنون می شناسیم از سال 1960 با برپایی نمایشگاه های جفت وجور كاری ( Assemblage ) و نمایشگاه های هنر محیطی به كار رفت . از خصوصیات اینستالیشن ، فعال سازی یك محیط با یك مفهوم یا یك مفهوم با برخورد های ظاهرا هنری است كه باعث می شد اثر معنا و مفهوم و ارزش هنری پیدا كند . در سال 1989 – گالری واحد 7 – لندن به هنر اینستالیشن اختصاص یافت و زمینه ساز تاسیس موزه اینستالیشن گردید .
سبزی های غول پیكر در هنر چیدمان
حتماً تا به حال كلمه «اینستالیشن» یا ترجمه فارسی آن- چیدمان- به گوشتان خورده است. «اینستالیشن» (چیدمان)، یكی از انواع هنر مدرن است و اولین هنرمندی كه در واقع صاحب این سبك هم هست، «مارسل دوشان» است. او برای اولین بار به جای اینكه چیزی را به عنوان یك اثر هنری بسازد، چیزهایی را در یك اثر قرار داد.
هنر چیدمان یا Installation art استفاده كردن از عناصر مختلف است برای بیان تجربه هنرمند از فضایی مشخص . موادی كه در چیدمان استفاده می شوند، شامل طیف وسیعی هستند : ازمواد و اشیای زندگی روزمره و طبیعت تا رسانه های جدید نظیر ویدیو ، صدا ،پرفورمانس ( هنر اجرا ) ، كامپیوتر و حتی اینترنت. هنر چیدمان لزوما در گالری های هنری اجرا نمی شود ، بلكه ممكن است در هر فضای عمومی یا شخصی اجرا شود. بعض از چیدمان ها فقط برای فضای خاصی طراحی شده اند .
یكی از معروف ترین هنرمندان این سبك، «جوزف كورنر» آمریكایی است با جعبه های شیشه ای معروفش كه پر از اشیاء ریز و درشتی است كه در زندگی روزمره به كار می رود و شاید هیچ كس توجه چندانی به آنها نكند. ولی او با مهارت و البته دانشی كه قبلاً آموخته، آنها را در آن جعبه های شیشه ای می چیند و به نمایش می گذارد. شاید این سبك از هنر، باعث شود خیلی ها فكر كنند كه ما هم می توانیم مثل آنها بسازیم، ولی چیزی كه در مورد این نوع هنر (و دیگر شاخه های هنر جدید) مهم است، فكری است كه پشت اثر هنری پنهان است.
در اینجا نمونه دیگری ازچیدمان را می بینیم: سبزی های منور قالب گیری شده كه با لایه ای از رزین پوشانده و به صورت كاملاً هنرمندانه ای طراحی و جاسازی شده اند. این اثر هنری كه «علم مشكوك» نام دارد و برای یك نمایشگاه دائمی به سفارش موزه ای در هوای آزاد ساخته شده است، سبزی های عظیم الجثه ای است با پوشش رزین كه ماده اصلی سازنده آنها خاك رس یا خاك سفالگری است. قطعه های بزرگ سبزی توسط نیروی برق روشن می شوند. كل مجموعه الهام گرفته از منظومه شمسی است كه در مدارهایی به هم وصل می شوند. هنگام غروب، وقتی بازدیدكنندگان به این مجموعه نزدیك می شوند، سبزی های عظیم الجثه ای نورافشانی می كنند.
بخش هنری تبیان
منبع:
ایران مجسمه/ بهشتی
