تبیان، دستیار زندگی
جیمز کامرون که بامداد دوشنبه 7 فروردین 1391 سوار بر زیردریایی پیشرفته دیپ‌سی‌چلنجر توانست به عمق 10994 متری بستر اقیانوس آرام در گودال ماریانا برسد حالا می خواهد عرصه فضا را هم تجربه کند!
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

علاقه میلیاردرهای جهان به فضا


جیمز کامرون که بامداد دوشنبه 7 فروردین 1391 سوار بر زیردریایی پیشرفته دیپ‌سی‌چلنجر توانست به عمق 10994 متری بستر اقیانوس آرام در گودال ماریانا برسد حالا می خواهد عرصه فضا را هم تجربه کند! او پس از شیرجه زدن به اعماق اقیانوس و لمس ژرف‌ترین نقطه پوسته زمین این بار قصد دارد تا ورای جو زمین را برای ماجراجویی های خود بیازماید. اما وی در فضا به دنبال چیست؟

در کنار تمام دستاوردهایی که سفر به عمق اقیانوس برای جیمز کامرون داشت وی موفق شد 50 میلی‌لیتر نمونه از آب شور موجود در نزدیکی بستر گودال ماریانا جمع‌آوری کند. زیست‌شناسان معتقدند با بررسی این نمونه بتوانند موجودات میکروبی احتمالی درون آن را شناسایی کنند. به گفته دانشمندان، شرایط درون گودال ماریانا شبیه به شرایط اقیانوس موجود زیر پوسته اروپا، قمر سیاره مشتری است که به نظر می‌رسد مستعد پیدایش حیات باشد. شباهتی که شاید بتواند دلیل علاقه کامرون به ماجراجویی های فضایی و دریایی اش را توجیه کند!

علاقه میلیاردرهای جهان به فضا

شرکت Planetary Resources سازمان مرموزی است که سرمایه‌گذاران آن گروهی از معروف‌ترین انسان‌های کره زمین در حال حاضر هستند: مدیران اجرایی گوگل، لری پیج و اریک اشمیت؛ فضانورد و مدیر ارشد سابق مایکروسافت، چارلز سیمونی؛ کارگردان معروف سینما، جیمز کامرون؛ مشهورترین فرد دنیای سفرهای فضایی خصوصی و بنیانگذار بنیاد ایکس پرایز، پیتر دیامندیس؛ و سرمایه‌دار مشهور آمریکایی، راس پرات (پسر).

اگرچه هنوز معلوم نیست که اهداف این شرکت دقیقا چیست، اما سرنخ‌هایی در این خصوص وجود دارد. بر اساس صحبت‌های سهامداران آن، این شرکت در زمینه کاوش‌های فضایی و منابع طبیعی کار خواهد کرد. در صفحه اینترنتی این شرکت در سایت Linkedln آمده است: «توسعه فناوری‌ها و سیستم‌هایی که کاوش‌های روباتی اقتصادی کم‌هزینه را در منظومه شمسی امکان‌پذیر می‌سازد.» به گفته برخی از اعضای شرکت، هدف آنها این است که صنعت جدیدی را خلق کنند و تعریف جدیدی از منابع طبیعی به جهانیان ارائه دهند. پیتر دیامندیس به معدن‌کاوی سیارکی اشاره می‌کند. اگر می‌خواهید بدانید که این افراد مشهور دقیقا چه در سر دارند ادامه این مطلب را حتما بخوانید.

جیمز کامرون و دیگر کارآفرین‌های میلیاردر این شرکت قصد دارند تا با سفر به سیارک‌ها، به استخراج منابع ارزشمند فلزات آنها بپردازند، ایده‌ای که به دوران آپولو باز می‌گردد. صحبت از معدن‌کاوی سیارک‌ها به دوران ماموریت‌های آپولو باز می‌گردد؛ اما اکنون به لطف گروهی از کارآفرین‌های میلیاردر و یک صنعت فضایی تجاری در حال ظهور، این ایده مجددا مطرح شده است.

جیمز کامرون و دیگر کارآفرین‌های میلیاردر این شرکت قصد دارند تا با سفر به سیارک‌ها، به استخراج منابع ارزشمند فلزات آنها بپردازند، ایده‌ای که به دوران آپولو باز می‌گردد

شرکت Planetary Resources قصد دارد تا به معدن‌کاوی در سیارک‌های نزدیک زمین برای استخراج فلزات باارزش و گران‌قیمت آنها بپردازد. اریک اندرسون، از بنیان‌گذاران شرکت می‌گوید: «منابع زمین در مقایسه با ثروت و دارایی منظومه شمسی محدود و رنگ پریده است.»

به گفته مسولان این شرکت، نخستین گام آنها اعزام یک گروه کوچک از تلسکوپ‌های فضایی در چند سال آینده به فضا، به منظور شناسایی سیارک‌های ارزشمند بالقوه نزدیک زمین است. با وجود اینکه دانشمندان می‌دانند که سیارک‌ها سرشار از پلاتین، نیکل، و سایر فلزات ارزشمندی هستند که روز به روز قیمت آنها در حال افزایش است، اما این شرکت هنوز در آغاز انجام یک کار خطیر قرار دارد.

علاقه میلیاردرهای جهان به فضا

نخستین سوال این است که چطور باید به سیارک‌ها رسید. تنها بازگرداندن مقدار اندکی از دانه‌های غبار از یک سیارک، نزدیک بود که آژانس فضایی ژاپن را با شکست مواجه سازد. کاوشگر هایابوسا این سازمان در راه رفتن به سیارک ایتوکاوا با طوفانی خورشیدی برخورد کرد و در حین فرود نیز تماس خود را با مرکز فرماندهی از دست داد. مهم‌تر از تمام این اتفاقات، ابزار نمونه‌برداری این کاوشگر به درستی عمل نکرد. با این اوصاف اما فضاپیما به زمین بازگشت و در ژوئن 2010 / خرداد 1389 محموله ارزشمند خود از غبار سیارکی را به دانشمندان تحویل داد.

شاید یک ایده بهتر، رفتن به سیارکی باشد که به طور موقت در مدار زمین به دام افتاده است. سیارک 1986 DA یکی از این سیارک‌ها است که پژوهش‌های دقیقی درباره نحوه دستیابی به آن انجام شده است.

گذشته از تمام این موارد، حفاری، معدن‌کاوی و پالایش در جاذبه صفر پیش از این هرگز آزمایش نشده است. برای مثال بدون وجود جاذبه برای نگهداشتن صخره‌ها بر روی نوار نقاله، باید روش‌های کامل جدیدی برای انتقال سنگ معدن ابداع کرد.

همچنین سوالات مهمی در این خصوص وجود دارد که چه کسی مالک سیارک‌ها است. به نظر می رسد که معاهده فضای خارجی سال 1967/1346 معدن‌کاوی سیارکی را به یک گزاره دشوار مبدل می‌کند.

شرکت Planetary Resorces بخشی از صنعت فضایی تجاری در حال ظهوری است که قرار است اکنون که ناسا در تامین مالی کاوش‌های فضایی با دشوارهایی رو به رو است، شکاف به جا مانده را پر کند. اگر این شرکت بتواند در عین غلبه کردن بر چالش‌های بسیار معدن‌کاوی سیارکی راه‌هایی را برای پول درآوردن بیابد، آنگاه به چیزی بسیار ارزشمندتر از فلزات گرانبها دست یافته است: راهی پایدار برای تامین سرمایه کاوش‌های فضایی.

فرآوری: م.ح.اربابی فر

بخش دانش و زندگی تبیان


برگرفته از خبرآنلاین