قرمزی و التهاب کنار ناخن
نویسنده: دکتر علی سنبلستان
انواع
پارونیشیا به دو فرم اصلی طبقه بندی می شود:
فرم حاد که به صورت ناگهانی ایجاد می شود.
فرم مزمن که به صورت تدریجی اتفاق می افتد.
پارونیشیا به گونه دیگری نیز دسته بندی می شود:
فرم کاندیدایی (کاندیدا یکی از انواع شایع قارچ های ایجاد کننده بیماری در انسان است)
نوع چرک زا که در اثر عوامل باکتریایی ایجاد می شود.
پارونیشیای باکتریایی معمولا با درد همراه است، در حالی که پارونیشیای قارچی بدون درد است.
علل
علل زمینه ساز پارونیشیای باکتریایی یک آسیب قبلی ناخن، نظیر کندن زواید پوستی کنار ناخن موسوم به گوشه ناخن یا ریشه ناخن است.
باکتری عامل ایجاد این عفونت معمولاً استافیلوکوک است.
پارونیشیای قارچی در اثر عفونت با یک قارچ یا مخمر ایجاد می‌شود.
به طور کلی، محلی که پوست به ناخن می رسد و اتصال ظریفی بین آن ها ایجاد می شود، کوتیکول نامیده می شود. در صورتی که این ناحیه به هر دلیلی دچار آسیب شود، منجر به ورود عوامل بیماری زا به محل و رشد و تکثیر آن ها می شود.
چون باکتری‌ها شایع‌ترین عوامل ورودی به این ناحیه هستند، در اغلب موارد، تجمع چرک در این بیماری دیده می‌شود.
پارونیشیای باکتریایی معمولا با درد همراه است، در حالی که پارونیشیای قارچی بدون درد است
عوامل افزایش دهنده خطر
آسیب اطراف ناخن انگشتان دست یا پا که در اثر تماس مداوم با رطوبت (نظیر مشاغل ظرفشویی، لباسشویی، اتومبیل شویی و خدمتکاری منازل) رخ می دهد.
هم چنین بیماری دیابت از عوامل خطرساز پارونیشیا می باشد.
شستن مکرر دست‌ها یا پاها می‌تواند منجر به کاهش یا از بین رفتن چربی‌های محافظ پوست شود و راه ورود عوامل بیماری زا را هموار سازد.
گاهی برخی از داروها می توانند سبب پارونیشیا شوند، پس باید به مصرف داروها نیز توجه کرد.
پیشگیری
- جلوگیری از تماس زیاد دست‌ها و پاها با رطوبت
- خودداری از کندن گوشه ناخن
- جلوگیری از آسیب دیدن نوک انگشت
درمان
شستن ناخن با صابون، روزانه سه الی چهار بار برای کم کردن درد توصیه می‌شود.
اکثر پارونیشیاهای حاد باید با آنتی بیوتیک‌هایی مانند سفالکسین یا دی‌کلوگزاسیلین، تحت نظر پزشک درمان شوند.
شستن مکرر دست‌ها یا پاها می‌تواند منجر به کاهش یا از بین رفتن چربی‌های محافظ پوست شود و راه ورود عوامل بیماری زا را هموار سازد
در صورت وجود ورم چرکی ممکن است نیاز به خالی کردن چرک باشد و به ندرت پزشک ممکن است مجبور به برداشتن تکه‌ای از ناخن شود.
پارونیشیای باکتریایی با دو هفته درمان معالجه می‌شود.
پارونیشیاهای مزمن با استفاده از کرم‌های ضدقارچ مانند کتوکونازول درمان می‌شود.
همچنین از داروهای ملایم استروئیدی مانند کورتیزول برای کاهش التهاب و قرمزی پوست استفاده می‌شود.
داروهای استروئیدی هرگز نباید به تنهایی برای درمان عارضه پارونیشیا مزمن استفاده شوند.
پارونیشیای قارچی، مزمن بوده و بهبود آن ممکن است به شش ماه درمان نیاز داشته باشد.
عود بیماری در هر دو نوع پارونیشیا شایع است و در هر دو حالت مراجعه به پزشک برای بررسی و درمان مناسب ضروری می باشد.
مطالب مرتبط:
رنگ ناخن گواهی دهد از سرّ درون
راه‌های رسیدن به ناخن های سالم
