نویسندگان درباره نمایشگاه کتاب چه می‌گویند؟
نویسندگانی که کتاب‌هایشان قرار است هر ساله در غرفه‌های نمایشگاه کتاب عرضه شود واکنش‌های متفاوتی به نمایشگاه کتاب دارند که در زیر برخی از این واکنش‌ها را می‌خوانید.
اسماعیل امینی پژوهشگر ادبیات و طنزپرداز سال گذشته در گفتگویی گفته بود:"کتاب باید بازار طبیعی داشته باشد یعنی حمایت از کتاب نباید به صورت حمایت مادی باشد مثلا من چون این گونه فکر یا شعر را می‌پسندم باید برای آن هزینه کنم بلکه آنچه در این باره مهم است اینکه کتاب باید خودش جواب بدهد.
امینی از نبود ارزیابی کتاب‌هایی که وارد بازار کتاب می‌شود شاکی بود و گفته بود:" چرا وقتی می‌خواهند شکلات وارد بازار کنند، بررسی می‌کنند ببینند مطابق استاندارد هست یا نه، اما به کتاب که می‌رسند هیچگونه ارزیابی صورت نمی‌گیرد و کسی نیست که کتابها را کنترل کیفی کند؟"
او به مسئله کتاب‌سازی اشاره کرده بود و مدعی بود که کتاب‌سازی هم به ناشران و هم به افرادی که اهل کتاب خواندن نیستند لطمه خواهد زد و سیل عظیم کتاب‌سازی را در مخصوصا در نمایشگاه کتاب به خوبی می‌توان دید. منظور او از کتاب‌سازی کتاب‌هایی است که از روی اصل به صورت جعلی ساخته و پرداخته می‌شوند مثل انواع گزیده اشعار، انواع کتاب‌های حافظ و سعدی، لغت‌نامه‌های بی‌اعتبار و تقلبی و غیره که با تصحیح‌های غلط، ناکامل و اشتباه با قیمت ارزان منتشر می‌شنود و خواننده ناوارد که نویسندگان کتابها را به خوبی نمی‌شناسد آنها را خریداری می‌کند و طبیعی است که نسخه درستی در دست نخواهد داشت و او را تا سال‌ها به بیراهه خواهد کشاند. این کتاب‌سازی‌ها نه تنها در حوزه ادبیات بلکه در حوزه ادبیات کودک و به خصوص در حوزه روانشناسی بیشتر از هر نوع کتاب دیگری منتشر می‌شوند. همین کتاب‌سازی به ناشران خوب هم لطمه می‌زند چرا که کتاب‌های تقلبی با قیمت ارزان‌تری عرضه می‌شوند و کتاب‌های خوب و اصل روی دست ناشر می‌مانند.
وی همچنین به شلوغی بیش از حد نمایشگاه اشاره کرده و گفته بود:" کتاب‌های آموزشی را نباید در نمایشگاه بیاورند و در یک زمان دیگر مثلا در شهریور ماه برای این کتابها نمایشگاه برگزار کنند. جای نمایشگاه باید وسیع‌تر از اینها باشد و از طرف دیگر در نمایشگاه هیچ ترتیب برای پیدا کردن کتاب نیست و ترتیب الفبایی به کار گرفته شده نیز ترتیب خوبی نیست در اینجا یک نفر دنبال کتاب‌های ادبیات یک نفر دنبال کتاب‌های جامعه شناسی است.
او با ناراحتی ابزار کرده بود:" نمایشگاه کتاب تهران، فقط شلوغی است، شلوغی برای فیلم برداری برای اینکه بگوییم پنج میلیون نفر برای بازدید از نمایشگاه آمده‌اند اما این افراد آمده‌اند چه‌کار کنند؟ دو تا کتاب بخرند؟ همچنین این هیاهویی که در بیرون وجود داشت بسیار زننده بود، بلندگوها دایما بر سر مردم فریاد می‌زنند افرادی که اینجا می‌آیند اهل کتاب خواندن هستند و اما بیرون بیشتر شبیه بازار مکاره است و این بی‌انصافی در حق افراد کتابخوان است چرا قدرت فکر کردن را با هیاهویی که ایجاد می‌کنند از افراد می‌گیرند.
سید علی کاشفی خوانساری گفته بود: تاخیر طولانی در برنامه‌ریزی و امور اجرایی نمایشگاه کتاب تهران همچنان پابرجاست که نمونه آن را در تاخیر آماده سازی غرفه‌ها می‌توان دید.
محمود حکیمی هم درباره تفکیک نمایشگاه مطبوعات و کتاب گفت: این تفکیک‌ها سیاست درستی نبود و بهتر است دوباره هم زمان و در یک مکان برگزار شوند.
فیروز زنوزی جلالی هم درباره شناسایی موقعیت‌ها گفت:"مراجعه کنندگان به نمایشگاه کتاب با مشکل شناسایی موقعیت‌ها روبه رو می‌شوند و پیدا کردن غرفه‌ها کار سخت و حتی گیج کننده‌ای است. چینش غرفه ناشران هم به گونه‌ای منظم نیست که بتوان یک غرفه خاص را به راحتی پیدا کرد.
محسن سلیمانی اصلا برپایی این نمایشگاه را غیر ضروری دانست و گفته بود:" اگر به این نمایشگاه همچون یک فروشگاه بزرگ نگاه شود در حالیکه می‌توان کتابفروشی‌های مدرن با بانک اطلاعات و امکان خرید اینترنتی داشت و دیگر نیاز به برپایی چنین نمایشگاهی نیست.
جمشید خانیان از پایین بودن کیفیت نمایشگاه سخن گفته بود و ابزار کرده بود حضور ناشران هر سال کم رنگ‌تر می‌شود و با تازه‌های نشر هم آشنا نمی‌شویم.
فراوری: فاطمه شفیعی بخش کتاب و کتابخوانی تبیان
منابع: سازمان تبلیغات اسلامی، خبرگزاری شبستان
