دلتان را دریا کنید
اگر اندکی در زندگی خود دقیق شوید، متوجه خواهید شد که خداوند متعال نعمتهای بسیاری به ما بخشیده است که قطعا نسبت نعمتها بر سختیهای زندگی، فزونی بسیار دارد. این نعمتها وسعت زیادی دارند مثلا نعمت سلامتی، عافیت، داشتن روزی خوب یا شغل خوب...اما برخی دیگر از نعمتها به درون انسانها مربوط می شوند، مثل خصلتهای شایسته روحی از قبیل خوش رویی، خوش بینی، خیرخواهی، بزرگی روح و امانتداری و...خصلت های روحی ممکن است به اندازه نعمتهای ظاهری وضوح نداشته باشند اما اهمیت آنها بسیار بیش از نعمتهای دیگر است. به نظر می رسد نعمتی بالاتر و عظیم تر از داشتن روحی بزرگ، وجود نداشته باشد. آن کس که روحی بزرگ دارد، فردی پرظرفیت است که خداوند متعال در قرآن کریم، عظمت چنین فردی را اینطور بیان می کند:
"آیا کسی که خدا به او شرح صدر عطا کرده، مثل کسی است که سینه اش تنگ است و از مختصر ناملایمی از جا به در می رود؟" 1
انسان پرظرفیتی که روحی بزرگ دارد در همه اوضاع و احوال، حالتی یکسان دارد و همچون کوهی در برابر حوادث مقاوم است. به نظر شما چنین فردی چه چیز ندارد؟ آن کسی که همه چیز دارد و از این خصلت روحی بی بهره است، می توان او را فردی نامید که دارایی مهمی دارد؟
این مسئله را می توان در نحوه رویارویی افراد با حوادث زندگی مشاهده کرد. فردی که سه فرزند خود را از دست می دهد و وقتی مرگ فرزند آخرش را از او پنهان می کنند، معترض می شود که چرا این موضوع را از او مخفی کرده اند و او می خواسته بر جنازه پسرش نماز بخواند، از طرف دیگر فردی با از دست دادن فرزند چهل روزه اش، به حالت جنون و خودکشی می رسد و دائما کفر می گوید. آیا این دو با هم یکسان اند؟
مسلما آن کسی که نعمت روح بزرگ و پرظرفیتی به او عطا شده، در درجه اول خودش از زندگی بهره بیشتر می برد و با آرامش روزگار را سپری می کند که عالی ترین نعمت الهی به او داده شده است.
این موضوعی مهم است که اگر تمامی مردم دنیا آنرا درک می کردند، خود را اسیر موهومات زندگی و دنیا، نمی کردند و به خاطر هر مسئله ای خود را زجر نمی دادند.
انسان پرظرفیت، دارای اعصاب و روانی سالم است و اگر تنها، نان خشکیده ای برای خوردن داشته باشد، انرا با لذت میل می کند. اما کسی که از شاد بودن دیگران غمگین است، و دائما با خود زمزمه میکند که" چرا فلانی اینطور است و من نیستم؟ چرا او توانست آن چیز را به دست بیاورد ومن نتوانستم؟"هرگز نمی تواند روی آرامش را ببیند.
چنین فردی اگر بهترین غذا را داشته باشد، برایش همچون زهری تلخ است و خواب درست و آرامشی که با داشتن آن بتواند از داشته هایش لذت ببرد؛ را ندارد.
شاید به همین خاطر است که اغلب جوانان در حال حاضر از بیماریهای معده و زخم اثنا عشر رنج می برند که علم پزشکی این موضوع را به اثبات رسانیده که این بیماری در اغلب موارد در اثر فشارهای عصبی و روحی است. به نظر شما فشارهای عصبی به چه علت برای یک جوان ممکن است ایجاد شوند؟ مسلما دچار شدن به این حالات به خاطر نداشتن روح بزرگ و کم ظرفیتی است. البته منکر مشکلات رو به افزایش زندگی نیستیم اما آن کسی که پرظرفیت است و روحی تربیت شده دارد، در هیچ حادثه ای دچار فشار عصبی نمی شود و کنترل خود را از دست نمی دهد.
کافیست کمی در گزارشات و آمارهایی که همه ساله درباره کشورهای مختلف دنیا منتشر می شود، توجه کنید. در این صورت متوجه خواهید شد که در برخی از کشورهای اروپایی که اتفاقا به لحاظ میزان برخورداری از امکانات رفاهی و استاندارهای زندگی، از بالاترین و بهترین شرایط برخوردارند، میزان ارتکاب جرم و حتی خودکشی از همه جای دنیا بیشتر است. شاید بپرسید چرا؟ مسلما پاسخی جز این وجود ندارد که وقتی صفت مذکور در میان افراد وجود نداشته باشد، وقوع چنین مسائلی چندان عجیب نیست.
...بنابراین همواره به خاطر داشته باشید که بزرگترین نعمت الهی داشتن روحی بزرگ و دریا دلی است .
پی نوشت :
1- سوره انعام.آیه 125
فاطمه ناظم زاده بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط :