تبیان، دستیار زندگی
هر یک از مردم بر زمانى عیب مى گیرند، در حالى که زمان ما عیبى جز ما ندارد. ما بر زمان خود عیب مى گیریم، در حالى که عیب در خود ما است و اگر زمان زبان بگشاید، ما را مسخره خواهد کرد. (شاهد این سخن این که) گرگ گوشت همنوع خود را نمى خورد، ولى ما آشکارا گوشت یکد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

فاسد بودن زمانه، جواز گناه؟!


هر یک از مردم بر زمانى عیب مى گیرند، در حالى که زمان ما عیبى جز ما ندارد. ما بر زمان خود عیب مى گیریم، در حالى که عیب در خود ما است و اگر زمان زبان بگشاید، ما را مسخره خواهد کرد. (شاهد این سخن این که) گرگ گوشت همنوع خود را نمى خورد، ولى ما آشکارا گوشت یکدیگر را مى خوریم .


گناه

آیا فاسد بودن زمانه میتواند بهانه آلوده شدن به گناهان باشد؟

جواب: زمان به معناى «اندازه گیرى گردش خورشید و ماه» (یا حرکت کره زمین به دور خود و به دور خورشید)، چیزى نیست که به خودى خود صلاح و فسادى داشته باشد. همه زمان ها ذاتاً شبیه هم هستند، بلکه این اشخاص هستند که به زمان ها رنگ مى دهند و این حوادث گوناگون است که زمان را زشت و زیبا و زندگى در آن را تلخ یا شیرین مى کند. بنابراین، هر کجا گفته شود که «زمان ما فاسد شده» به معناى این است که مردم زمان ما فاسد شده اند.

این مطلب، در مورد مکان هم صادق است. مثلا گفته مى شود که «فلان شهر، یا فلان کشور، فاسد شده است» به اهل آنجا اشاره دارد.

بسیارى از مردم، از تعبیرات بالا سوء استفاده مى کنند و فساد زمان یا مکان را عذر و بهانه اى براى آلودگى خود قرار مى دهند. وقتى گفته شود که چرا چنین آلودگى هایى در تو و خانواده ات پیدا شده؟ مى گوید: «چه کنم؟ زمانه فاسد شده، شهر و دیار ما فاسد شده»! در حالى که فسادش از ناحیه خود او و افرادى همانند او است.

این مطلب، در اشعارى که به عبدالمطلب جدّ پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله وسلم) نسبت داده شده است، به طرز جالبى منعکس است مى فرماید:

وَ یُعیبُ النّاسُ کُلّهُم زَماناً *** وَ ما لِزَمانِنا عیَبٌ سِوانا

نُعیبُ زَمانَنا وَ الْعِیبُ فینا *** وَلَو نَطَقَ الزَّمانُ بِنا هَجانا

وَ إنَّ الذَّئبَ یَتْرُکُ لَحْمَ ذِئب *** وَ یَأکُلُ بَعْضُنا بَعْضاً عَیاناً(1)

هر یک از مردم بر زمانى عیب مى گیرند، در حالى که زمان ما عیبى جز ما ندارد. ما بر زمان خود عیب مى گیریم، در حالى که عیب در خود ما است و اگر زمان زبان بگشاید، ما را مسخره خواهد کرد. (شاهد این سخن این که) گرگ گوشت همنوع خود را نمى خورد، ولى ما آشکارا گوشت یکدیگر را مى خوریم.

بدیهى است که فساد زمان هرگز برطرف نمى شود، مگر مردم زمان عوض شوند. و لطف الهى نیز شامل حال آنها نمى شود، مگر آنها دگرگون گردند: «اِنَّ اللهَ لایُغَیِّرُ ما بِقُوم حَتّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ»؛(2) (خداوند سرنوشت هیچ قومى (و ملّتى) راتغییر نمى دهد مگر آن که آنان آنچه را در(وجود) خودشان است تغییر دهند). و به این ترتیب، مقصّر اصلى در هر حال انسانها هستند.

با این اوصاف نباید عده ای از ما که خود را به خواب زده و رسم بد روزگار را مسبب گناهانمان می دانیم همچنان در این خواب خوش به سر بریم ، چرا که این ما هستیم که رنگ بد همدیگر را می گیریم ،و اسمش را رسم روزگار و بدی زمانه می گذاریم .

عده ای هر لباسی می خواهند می پوشند و اسمش را می گذارند این که مد شده است ،آیا مد روز شدن جلف بودن و ناشایست بودن یک لباس را توجیه می کند؟ آیا در دادگاه خدا این دلیل محکمه پسندیست ؟

می گوییم چون این روزها همه دختر و پسرها با هم هستند ما که نمی توانیم تنها بمانیم،گناه ما چیست که هر روز این صحنه ها را می بینیم ما هم باید مثل بقیه باشیم ، چون زمانه عوض شده است ،دیگر این کارها گناه نیست خیلی هم عادی است .

همه این بهانه ها را بافتیم و به اصطلاح خودمان را توجیه کردیم ،یادمان باشد که : توجیه گناه ،گناهی دیگر است و باز هم یادمان باشد یک بار به طور قاطع به ما گفتند حلال محمد (صلی الله علیه و آله)  تا ابد حلال و حرامش تا ابد حرام است .

پی نوشت ها :

(1) عیون أخبار الرضا، (به نقل از بحارالأنوار، ج 49، ص 111).

(2) سوره رعد، آیه 11.

 فراوری: محمدی

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان


منبع : پیام امام علی(علیه السلام)، حضرت آیت الله مکارم شیرازی، ج 2، ص 262.

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.