تبیان، دستیار زندگی
به‌نظر می‌رسد که برخی از امور در کشورمان حتی به‌رغم آنکه قانونی برای آنها وضع شده، چندان جدی گرفته نمی‌شوند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

صرفاً جهت اطلاع!


 به‌نظر می‌رسد که برخی از امور در کشورمان حتی به‌رغم آنکه قانونی برای آنها وضع شده، چندان جدی گرفته نمی‌شوند. اینجاست که آدم سر در گم می‌شود و از خود می‌پرسد ؛ پس وجود قانون برای چیست و چرا و چگونه عده‌ای از آن فرار می‌کنند؟ در این زمینه نیاز نیست که خیلی راه دور برویم.
یکی از نمونه‌های این بی‌توجهی به قانون را می‌توان در خدمات پس از فروش کالاهای برخی شرکت‌ها دید. با آنکه قانون حمایت از مصرف‌کنندگان، تولید‌کننده و عرضه‌کننده دستگاه‌های فنی را به اجرای ضمانت نامه مندرج روی کالاهای‌شان موظف کرده است؛با این حال مواردی پیش آمده که مشتری به‌واسطه قسم و آیه فروشنده‌ای مبنی بر داشتن خدمات پس از فروش یا گارانتی کالایی، به خرید آن مبادرت کرده است؛ اما وقتی به‌دلیل بروز نقص فنی به همان فروشنده و یا مرکز خدمات پس از فروش مراجعه کرده با جواب‌های سربالا و از سر وا کنی روبه‌رو شده است.

برخی ازاین مراکز با دیدن کالا، همواره یک چیز را تکرار می‌کنند:ضربه خورده. آنها آنقدر خریدار را به اینجا و آنجا پاس می‌دهند که وی از پیگیری بیزار می‌شود. اینجاست که برای خریدار این سؤال مطرح می‌شود که چرا تولید‌کنندگان و فروشنده‌ها به اجرای ضمانت‌نامه کالاهای شان پایبند نیستند؟ تازه گاهی پیش آمده که پس از مراجعه مشتری به مرکز مربوط از وی پولی برای تعمیر گرفته شده است. درحالی‌که طبق قانون پیش گفته، هرگونه رفع عیب، یا تعویض قطعه یا قطعات معیوب و یا دستگاه باید بدون اخذ وجه باشد و در مواردی شرکت تولید‌کننده ملزم به پرداخت خسارات وارده به مشتری است. با این وصف، به‌نظر می‌رسد که ضمانت‌ها و خدمات پس از فروش در کشور ما چنان که باید و شاید جانیفتاده است.

کارواش خیابانی

این کارواش‌های خیابانی!

یکی از معضلاتی که شهروندان همیشه از آن شکایت دارند، وجود ماشین‌شویی (کارواش)‌های خیابانی است. نیاز به فکر کردن نیست، بی‌شک همه شما این ماشین‌شویی‌ها را در حاشیه خیابان‌ها دیده‌اید. هر روزه می‌توان رانندگان و کارگرانی را دید که در کناره خیابان‌ها جمع شده‌اند و در حال شست‌وشوی خودرو هستند. این کار به غیراز آنکه جلوه بصری خیابان را مخدوش می‌سازد، آن را از کاربری معمول آن خارج ساخته و خیابان را که باید جای تردد عابران پیاده و سواره باشد، عملا به کارواش تبدیل می‌کند.

در این وضع دیده شده که برخی رانندگان پاچه‌های شلوار خود را بالا زده و درون جوی آب رفته و به شستن ماشین خود می‌پردازند. لازم به گفتن نیست که این قبیل صحنه‌ها تا چه اندازه می‌تواند تشخص و هویت شهروندی را زیر سؤال ببرد. از همه اینها گذشته از این افراد باید پرسید که آیا می‌دانند؛ شست و شو با آب داخل جوی‌ها که دارای آلودگی زیادی است، می‌تواند ناقل بیماری‌های زیادی در سطح شهر شود؟ از سوی دیگر؛ آب جوی خیابان‌ها در برخی موارد به باغچه‌های حاشیه خیابان‌ها و بزرگراه‌ها هدایت شده تا گیاهان و درختان را سیراب سازد. از این رو، شستن ماشین‌ها به این شیوه سبب می‌شود تا کف ناشی از مواد شوینده وارد این باغچه‌ها شده و سبب پژمردگی و خشکی گیاهان و درختان شود.

دیده شده که گاه شهروندی، تازه در پشت باجه یادش افتاده که رمز کارتش را فراموش کرده و چند دقیقه‌ای را صرف پیدا کردن آن کرده است. از سوی دیگر، شهروندانی هم که در صف ایستاده‌اند باید صبر بیشتری پیشه سازند و اجازه دهند تا همشهری‌ای که در پشت باجه قرار دارد، کارش را با آرامش بیشتر انجام دهد تا مبادا در وارسی حساب و تغییر رمز کارت خود دچار اشتباه شود

عابر بانک

کمی صبر و تحمل!

چند روز پیش خبری مبنی بر امکان لو رفتن رمز کارت‌های بانکی شهروندان و دسترسی هکرها به حساب شهروندان پخش شد، خبری که به مردم برای تغییر رمز عابربانک‌هایشان هشدار می‌داد.

با وجود اینکه 2 روز پیش بانک مرکزی از طریق رسانه‌ها اعلام کرد که حساب‌های بانکی شهروندان در امنیت است و خیال آنها را از این بابت مطمئن کرد، اما هنوز هم شهروندان تا پاسی از شب جلوی عابر بانک‌ها صف‌های طویلی تشکیل می‌دهند و به وارسی حساب‌ها و تغییر رمز کارت‌های خود می‌پردازند.

در این میان، بررسی حساب و تغییر رمز آن به‌ویژه برای افرادی که چندین کارت دارند یا می‌خواهند به تغییر رمز کارت‌های دیگر اعضای خانواده خود اقدام کنند، بیشتر از حد معمول زمان می‌برد و ممکن است اعتراض دیگران را در پی داشته باشد. از این‌رو در درجه اول به شهروندانی که می‌خواهند رمز کارت‌های خود را تغییر دهند، پیشنهاد می‌شود که پیش از رفتن به پشت باجه، رمز جایگزین (4رقمی) را انتخاب کنند، زیرا انتخاب رمز در پشت باجه باعث معطل‌شدن دیگران می‌شود.

در این زمینه دیده شده که گاه شهروندی، تازه در پشت باجه یادش افتاده که رمز کارتش را فراموش کرده و چند دقیقه‌ای را صرف پیدا کردن آن کرده است. از سوی دیگر، شهروندانی هم که در صف ایستاده‌اند باید صبر بیشتری پیشه سازند و اجازه دهند تا همشهری‌ای که در پشت باجه قرار دارد، کارش را با آرامش بیشتر انجام دهد تا مبادا در وارسی حساب و تغییر رمز کارت خود دچار اشتباه شود. برخی از شهروندان هم که گویا همیشه ساعت شان جلو‌تر و تندتر از بقیه حرکت می‌کند! مرتب به دیگران غر می‌زنند که‌ای بابا این چه وضعشه، 2 ساعته که طولش دادی و... اما وقتی خود در پشت باجه می‌ایستند، دوست دارند که زمان از حرکت باز ایستد!

بیمارستان

استانداردهای بیمارستانی

رعایت استاندارد تنها مختص کالاها نیست بلکه کلیه ساخت و سازها را نیز در برمی‌گیرد.ساخت بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها هم باید تابع استانداردهای خاص و تعیین‌شده باشد. بیمارستان‌ها در گذشته بیشتر جهت مصارف پزشکی و جراحی طراحی می‌‌شدند ولی امروزه می‌توان شاهد تغییر جهت آنها، به سود مولفه‌های انسانی بود؛ از این‌رو بیمارستان‌های امروزی بیشتر به هتل شبیه هستند و نیز بر همین اساس وجود فضای اقامتی دارای اهمیت بیشتری نسبت به طرح‌های سرد بهداشتی در بیمارستان‌های گذشته شده است.

در بیمارستان‌های کنونی مدت زمان بستری و اقامت بیمار به‌طور پیوسته کوتاه‌تر می‌شود. زیبایی و راحتی ورودی‌های بیمارستان از جمله استانداردهایی است که باید در ساخت بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها مورد توجه قرار گیرد.به همین دلیل گفته می‌شود که زیبایی یک بیمارستان به آن است که کمتر شبیه بیمارستان و بیشتر شبیه ورودی یک هتل مرتب و تمیز باشد.

در بیمارستان‌های کنونی مدت زمان بستری و اقامت بیمار به‌طور پیوسته کوتاه‌تر می‌شود. زیبایی و راحتی ورودی‌های بیمارستان از جمله استانداردهایی است که باید در ساخت بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها مورد توجه قرار گیرد.به همین دلیل گفته می‌شود که زیبایی یک بیمارستان به آن است که کمتر شبیه بیمارستان و بیشتر شبیه ورودی یک هتل مرتب و تمیز باشد

با اینکه استانداردسازی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی در کشور ما پذیرفته شده و مطابق قانون شهرداری، سازندگان ملزم به رعایت آن هستند، اما معلوم نیست چرا تعدادی از ساختمان‌های پزشکان، مراکز درمانی و بهداشتی، بدون رعایت استانداردهای لازم ساخته می‌شوند؟ در این قبیل مراکز درمانی و بهداشتی، عدم‌رعایت ضوابط و استانداردهای بیمارستانی از همان ورودی ساختمان به چشم می‌خورد. ضمن اینکه این ورودی‌ها از نظر زیبایی هیچ چنگی به دل نمی‌زنند و چشم نواز نیستند، پله‌ها هم به‌گونه‌ای ساخته شده‌اند که مناسب ورود و خروج بیماران، افراد مسن و معلول نیستند.همچنین پلکان ورودی بعضی از این مراکز، فاقد نرده و بخش ویژه ورود و خروج معلولان است.

بخش اجتماعی تبیان

منبع: همشهری