اکسیر عسل
عسل یک محصول غذایی مفید و یک اکسیر پرارزش است که متاسفانه در کشور ما نه‌تنها به جنبه دارویی آن توجه نمی‌شود بلکه از نظر غذایی هم مصرف کمی دارد.
این محصول ارزشمند براساس تنوع گیاهی و آب و هوایی، دارای درصدهای متفاوت از ویتامین‌های متعدد B، C، K، E و مواد معدنی منیزیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر و آهن بوده و در هر صد گرم آن حدود 330 کیلوکالری انرژی نهفته است.
به دلیل آن که 80 درصد عسل از قندهای ساده‌ای مثل فروکتوز و گلوکز ساخته شده است، بلافاصله پس از مصرف جذب بدن شده و اثر انرژی‌بخشی و ویتامینه خود را آشکار می‌کند.
عسل به رفع سردرد، سرگیجه، ضعف و بی‌حالی ناشی از فعالیت روزانه کمک کرده و بعد از وعده غذا باعث کاهش اسیدهای اضافی معده شده و در درمان زخم و ورم معده موثر است.
آهن و منگنز در عسل، هضم غذا را بهتر می‌کند و فروکتوز آن به رفع عفونت‌های روده‌ای کمک کرده و باعث لینت مزاج می‌شود.
ویتامین D موجود در عسل، واکنش‌های بین کلسیم و فسفر را تنظیم می‌کند و ویتامین C آن می‌تواند از سفتی عروق و گرفتگی عضلات جلوگیری کند.
عسل باعث تقویت کبد شده و در نتیجه میزان بیشتری از سموم آن را دفع می‌کند و به دلیل مدر بودن، کلیه‌ها را شستشو می‌دهد.
وقتی یک قاشق غذاخوری عسل را با یک لیوان آب به همراه یک قاشق چایخوری آب لیموترش تازه مخلوط و میل کنید، نه تنها به این طریق درصدی از آب مورد نیاز بدن خود را سریعا تامین و به رفع عطش خود کمک کرده‌اید، بلکه بعد از مدت کوتاهی قند عسل در جریان خون پخش شده و به عملکرد بهتر مغز، تقویت حافظه و آرامش اعصاب کمک می‌کند.
البته از مخلوط شیر ولرم به همراه عسل، زرده تخم‌مرغ و آبمیوه هم می‌توانید، معجون ویژه و فوق‌العاده مقوی و مغذی تهیه کنید که برای تقویت عمومی بدن خصوصا قبل از زایمان و در دوران نقاهت بیماری‌ها بسیار موثر است.
چند توصیه در مورد عسل
عسل بر حسب این که متعلق به کدام منطقه و کدام گل باشد رنگش متفاوت است. به طورکلی عسل طبیعی تقریبا از بی‌رنگ، زرد نخودی تا قهوه‌ای تیره متغییر است. عسل‌های روشن طعم ملایم و عسل‌های تیره طعم تند دارند.
موم عسل ماده‌ای غیرقابل هضم و جذب در دستگاه گوارش انسان است که بدون تغییر پس از مصرف از بدن دفع می‌شود.
برخی اعتقاد دارند که جویدن موم موجب تقویت دستگاه گوارش و لثه‌ها می‌شود، ولی باید بدانید داروهایی که زنبور از سوی زنبورداران برای درمان در طول سال مصرف می‌کند یا سمومی که علیه انگل‌های جلدی زنبور استفاده می‌شود، همگی در لایه‌های موم رسوب کرده و احتمال حضور سم در موم را بالا می‌برد، بر این اساس توصیه می‌شود از جویدن و خوردن موم عسل خودداری کنید.
گران یا ارزان بودن عسل، نشانه خوبی یا بدی محصول نیست. همچنین تشخیص خلوص عسل، فقط توسط آزمایشگاه‌های معتبر امکان‌پذیر است. بنابراین به مصرف‌کنندگان توصیه می‌شود که هنگام خرید عسل به پروانه بهداشتی و تاریخ مصرف محصول توجه کنند.
برخلاف اغلب مواد غذایی، عسل ماندگاری بالایی دارد، البته در اثر گذشت زمان، عسل کمی از نظر طعم تندتر و از نظر رنگ تیره‌تر می‌شود، اما کیفیت آن در صورتی که در معرض هوا قرار نگیرد تغییری نخواهد کرد.
برای نگهداری عسل از ظروف شیشه‌ای استفاده کنید. عسل می‌تواند با ظروف پلاستیکی واکنش‌های نامطلوب ایجاد کرده و علاوه بر جذب بوی پلاستیک، افت کیفیت پیدا كند.
از خرید عسل‌های بی‌نام و نشان و غیربهداشتی خودداری کنید، متاسفانه در برخی عسل‌های غیربهداشتی، باکتری‌های موسوم به کلستریدیوم بوتولینیم وجود دارد. این باکتری‌ها اغلب در کنسروهای گوشتی و کشک‌های غیراستاندارد نیز وجود دارند. چنانچه زنبور در اثر شرایط نامساعد و غیربهداشتی محیطی بیمار و ناقل این باکتری باشد، می‌تواند این باکتری را به عسل منتقل کند. سم مهلک این باکتری بسیار کشنده و عوارض آن غیرقابل درمان و مرگبار است.
