وقتی فیفا شعار می‌دهد

هفت سال قبل و درست در روزهایی كه فوتبال ایران از صعود بی دردسر تیم ملی به جام جهانی شادمان بود، كم نبودند گروه‌های افراطی یهودی در آلمان كه خواستار "اخراج" تیم ملی ایران از رقابت‌های جام جهانی بودند اما این درخواست آنها از طرف فیفا یك جواب داشت، "نه". هر چند آنها در اوج مناقشات هسته‌ای ایران و غرب به خواسته‌شان نرسیدند اما این اعمال محدودیت یك جای كار به تیم ملی ایران ضربه زد و آن هم در انجام بازیهای دوستانه بود. ابتدا قرار بود ایران با رومانی بازی كند اما فدراسیون فوتبال رومانی تحت فشار دولت این كشور بازی با تیم ملی ایران را لغو كرد. البته از آن دوره، این تنها یك نمونه‌ی شاخص است چه اینكه در آن دوره بارها مسوولان وقت فدراسیون فوتبال ایران از وضعیت و محدودیتی كه به خاطر تصمیمات سیاسی فدراسیون‌های فوتبال كشورهای مختلف برای تیم ملی به وجود آمده بود گلایه داشتند اما چون غربی‌ها به غلط بر دست كشیدن ایران از توسعه برنامه‌های هسته‌ای تاكید داشتند، تركش این پافشاری اشتباه به تیم ملی هم اصابت كرد.

دو سال بعد نوبت به بازی با نیجریه رسید اما این بار هم فدراسیون فوتبال این كشور آفریقایی تحت فشار دولت، تصمیم به لغو بازی با ایران گرفت. این تصمیم باز هم نه به خاطر مسائل ورزشی بلكه به دلیل اتهامی بود كه دولت نیجریه به ایران وارد كرد و باز هم یكی دیگر از بازیهای دوستانه تیم ملی ایران به خاطر مسائل سیاسی لغو شد. البته این بار چون قراردادی بین دو فدراسیون فوتبال بسته شده بود، ایران توانست پای فیفا را هم به وسط بكشد و سرانجام این جدال با حكم فیفا به پایان رسید؛‌ حكمی كه بر اساس آن نیجریه را به پرداخت غرامت به فدراسیون فوتبال ایران محكوم كرد اما كسی خبر ندارد كه آیا این غرامت از سوی نیجریه پرداخت شده یا خیر.

حدود دو سال بعد كارلوس كی‌روش برای شبیه‌سازی بازی تیم ملی ایران در رقابتهای انتخابی جام جهانی با قطر و لبنان، تیم امارات را به عنوان حریف تداركاتی برای تیم ملی ایران انتخاب كرد اما از آن جا كه فدراسیون‌های فوتبال ایران و امارات در تمامی این سالها رابطه خوبی با هم داشته‌اند، قراردادی بسته نشد و دو طرف به همان توافق شفاهی بسنده كردند اما ظاهرا پایان داستان این بازی "دوستانه" با تمام رویارویی‌ها گذشته دو تیم متفاوت بود. رییس جمهور در ادامه سفرهای استانی خود این بار در بخشی از سفرش به بندرعباس، جزیره ایرانی ابوموسی را برای بازدید انتخاب كرده بود اما این سفر با واكنش مقامات دولتی امارات روبه‌رو شد. رسانه‌های اماراتی بدون هیچ گونه مستنداتی مدعی‌اند كه جزیره ابوموسی به امارات اختصاص دارد و از سال 1971 به "اشغال" ایران در آمده و با این وضعیت این سفر توجیهی نداشته است. همین ادعای مضحك، مستمسكی شد برای اینكه دولت امارات از فدراسیون فوتبال این كشور بخواهد بازی با ایران را لغو كند و آنها هم بدون كمترین مقاومتی این دستور را قبول كردند و در نامه‌شان به فدراسیون فوتبال ایران همین ادعاهای پوچ و بی‌منطق سیاسی را تكرار كردند.

همه این اتفاق‌ها در شرایطی رخ داده كه اگر این روزها پای صحبتهای مسوولان قبلی و فعلی فدراسیون فوتبال ایران بنشینید، از تلاش‌های نافرجام آنها خواهید شنید كه نتوانسته‌اند برای تیم ملی به خاطر تنگ‌نظری دولتهای غربی بازی دوستانه‌ای پیدا كنند و خیلی دور از ذهن نیست كه با ادامه فشارها این محدودیتها هم بیشتر شود؛ این در حالی است كه فیفا همیشه بر جدا بودن مسائل سیاسی و ورزشی تاكید كرده و اگر این اصل و شعار مورد تاكید فیفا در نامه‌ای از سوی فدراسیون فوتبال ایران به فدراسیون جهانی فوتبال یادآوری شود، شاید آنها هم به خودشان بیایند و نظارت بیشتری بر دخالت دولتها در تصمیمات فدراسیونهای عضو داشته باشند.

شاید بد هم نباشد كه فدراسیون فوتبال ایران در ارتباط با فدراسیون‌ فوتبال كشورهایی همچون امارات تجدید نظر كند و در این بین می‌تواند لغو تمامی اردوهای تیمهای فوتبال در این كشور كوچك حوزه خلیج فارس یك راهكار باشد.

از سوی دیگر از چند هفته دیگر لابی گزینه‌های انتخابات ریاست كنفدراسیون فوتبال آسیا آغاز می‌شود و بعید نیست كه یوسف سركال از مقامات ارشد فدراسیون فوتبال امارات كه خود را نامزد كرده بخواهد از نفوذ رای ایران در این انتخابات استفاده كند و از حالا مسوولان فدراسیون فوتبال ایران باید از رای "ایران" در این انتخابات محافظت كند؛ برای ایرانی‌ها قابل قبول نیست كه رای‌ تاثیرگذار فدراسیون فوتبال‌شان به نفع فرد و كشوری به صندوق ریخته شود كه به حق مالكیت ایران بر جزایر سه‌گانه كمترین شك و تردیدی وارد كنند.

منبع :ایسنا