من تنها و طفلان تو بی مادر

بسان طایر بشکسته پرآه و فغان دارم

بلی آه و فغان از بهر زهرای جوان دارم

بزیر ابر خاک ایماه من تارخ نهانکردی

همه شب تا سحر از دوریت آه و فغان دارم

ستاره اشک و چهرم آسمان روز و شبم یکسان

شب و روزی چنین از داغت ای آرام جان دارم

بیاد آن مناجاتی که هر شب داشتی یا رب

من خونین جگر هر شب دو چشم خونفشان دارم

شب تاریک و من تنها و طفلان تو بی مادر

دلی پرخون من از احوال این بی مادران دارم

گهی یاد آورم از سیلی و آن صورت نیلی

گهی از پهلوی بشکسته‌ات آتش بجان دارم

گهی بهر حسین نالم گهی بهر حسین گریم

دلی لبریز درد و غم ز بهر این و آن دارم

گهی گویم چگونه زنده مانم بی تو در عالم

تمنی گاه صبر از کردگار مستعان دارم

گهی گویم جوان بودی که رفتی زیرخاک غم

بیاد بازوی آزرده‌ات گاهی فغان دارم

غلام درگهت علامه‌ام ایدخت پیغمبر

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان