ورود مردان بدحجاب ، ممنوع!
«حجاب»، لغتی است که فوری ذهنمان را میبرد سمت یک خانم چادری یا مانتویی؛ که خیلی در حقش جفا شده است. تمام تأویل و تفسیرش را گنجاندهایم در نوع خاصی از پوشش خانمها؛ در حالی که این لغت و احکام و قوانین مربوط به آن، قوانین تعامل زنان و مردان را در جامعه بیان میکند.
تأکید اسلام بر این است که زنان، عفت بورزند و با حجاب باشند و مردان نیز تقوا پیشه کنند و چشمان خود را از نگاه ناپاک، نگه دارند؛ تا جامعهای سالم داشته باشیم؛ اما آن چه امروز مورد غفلت است، حفظ حجاب مردان و نگاه زنان است!
این که اسلام زنان را بیش از مردان به پوشاندن خودشان سفارش میکند، به جذابیتهای ظاهری زنان بر میگردد و نیز به این نکته که مردان بیش از زنان، به واسطه حس بینایی، تحریک میشوند. شاید دیدن یک زن نیمه برهنه برای یک مرد، چندین برابر دیدن یک مرد نیمه برهنه برای یک زن، عامل ایجاد مفسده باشد و به همین دلیل است که مردان بیشتر توصیه شده اند که از نگاه خود مراقبت کنند و از لحاظ پوشش نیز نسبت به زنان، آزادی بیشتری دارند؛ اما این آزادی، به معنای آزادی مطلق نیست.
متأسفانه امروزه شاهد این هستیم که برخی جوانان به پوششهای بازتری نسبت به عرف جامعه روی آوردهاند. بلوزهای تنگ و چسبان، شلوارهای فاق کوتاه و پیراهنهایی با دکمههای باز و آزاد، از مصادیق این نوع بیمبالاتی در پوشش مردان است.
این گرایش پوششی را می توان در سه محور زیر بررسی کرد:
** تا پیش از این، لباس تنگ و چسبان، بیشتر در میان زنان رواج داشت و برخی از مدلهای مد شده مردانه، الهام گرفته از الگوهای زنانه هستند. این مطلب با توجه به رنگ های به کار رفته در لباسها، بیشتر به چشم می آید. اسلام، مردان را از پوشیدن لباس زنانه و زنان را از پوشیدن لباس مردانه، نهی کرده است. وقتی پوشش مردانه و زنانه حد و مرز نشناسند، نقشها و تکالیف جنسیتی هم مبهم میمانند.
** بسیاری از طرح و مدلهای به کار رفته در پوشش امروز جوانان، از آن سوی آبها ارائه شدهاند. انواع نمادهای شیطان پرستی و فرقههای انحرافی که برخی تنها به خاطر مد شدن از آنها استفاده می کنند، دارای مفاهیمی ضد دینی و ضد فرهنگیاند و اغلب این پوششها با عرف پوششی جامعه ما، سازگاری ندارند و منظرههای ناخوشایندی را در کوچه و خیابان، از نوع پوشش جوانان، به وجود میآورند. یکی از موارد ممنوعه پوشش در اسلام که اختصاصی به زن و مرد ندارد، تشبه به لباس کفار است.
** یکی از موضوعاتی که به حفظ حیا کمک میکند، پوشیدگی است. با توجه به تأکید بیشتر اسلام بر حفظ حیای زنان، پوشیدگی آنان نیز باید بیشتر باشد و مردان نیز به تناسب خودشان، باید در حفظ حیا بکوشند. لباسهایی که از اندازه و مدل مناسبی برای حفظ حیا برخوردار نباشند، کم کم موجب کمرنگ شدن این میل فطری در افراد شده، در دراز مدت، در نوع رابطه با اطرافیان و مخصوصاً نامحرم، اثر میگذارند.
گرچه امروزه کمتر کسی نام حجاب را بر قوانین و احکام پوشش مردان می گذارد، اما مردان جامعه ما باید تلاش کنند که علاوه بر حفظ نگاه، پوششی در شأن و منزلت یک مرد مسلمان داشته باشند؛ تا بتوانیم به سمت جامعهای سالم، پیش برویم؛ پوششی که شاید نام حجاب را نتوان بر آن گذاشت؛ اما زیبنده یک مرد مسلمان است.
همان اثراتی که لباس نامناسب در زنان بر ساختار خانواده و تنوع طلبی مردان می گذارد ، در صورتی که مردان نامناسب لباس بپوشند ، تکرار خواهد شد.
اختلاط زن و مرد در یک محیط ، پوشیدن لباس های محرک توسط آنان و همچنین عدم کنترل نگاه و رفتارهای صمیمانه عواملی است که این روزها بستر ساز ، نارضایتی و در برخی موارد خیانت به همسر است.بهتر است تا دیر نشده ، با رعایت حیای بیشتر ، زمینه ی بروز این مشکلات را کم کنیم.
منبع : گفتمان قرآنی