ازدواج مجدد با حضور فرزندان

به دنبال افزایش طلاق در جوامع و دگرگون شدن خانواده ها، ازدواج مجدد نیز به عنوان روشی موجه و منطقی معنا و مفهوم پیدا می کند. این نوع ازدواج امروزه نسبت بالایی را به خود اختصاص می دهد. خود این جریان بسیاری از پیامدهای عاطفی، روانی و تربیتی برای کودکان را به دنبال دارد. این گونه روش زندگی گر چه عمدتا در جوامع صنعتی جریان دارد، لیکن به تدریج به جوامع غیرصنعتی نیز در حال ورود می باشد.

از دیگر نتایج نسبت های بالای طلاق ایجاد و افزایش (خانواده های غیرواقعی) است، یعنی آن نوع خانواده ای که به همراه ناپسری و نادختری تشکیل می شود. چنین خانواده هایی پس از طلاق، با ازدواج مجدد صورت می گیرد.چنین شرایطی بسیاری از بن بست های رفتاری و روانی، اختلافات و نظایر آنها را برای خانواده ها به دنبال می آورد.

از این رو، بررسی و ارزیابی خانواده، مهار و کنترل طلاق و تدابیری از این قبیل، تا حد زیادی می تواند مشکلات مربوط به ازدواج های مجدد و مسائل کودکان را کاهش دهد.

زن یا مردی كه به دلایل گوناگون متاركه كرده‌اند و از ازدواج قبل فرزند یا فرزندانی دارند، ممكن است از ورود به زندگی زناشویی بعدی هراس داشته باشند...

فریبا عربگل دبیر انجمن علمی روانپزشکی کودک و نوجوان ایران گفت: والدین نباید بعد از طلاق برای ازدواج مجدد عجله کنند و باید اجازه دهند فرزندشان مرحله به مرحله تطابق لازم را با موضوع برقرار کند. وی با اشاره به عوامل استرس‌زای متعدد، عدم توانایی برای مدارا با موقعیت‌های مختلف، مشکلات و بیماری‌های روانپزشکی به عنوان عمده ترین دلایل طلاق، افزود: آنچه از نظر یک درمانگر و روانپزشک کودک و نوجوان برای مداخله اهمیت دارد، این است که از کودکان باید مراقبت شود و آنها نباید قربانی اختلاف والدین شده و به عنوان گرو یا وسیله‌ای برای رسیدن به اهداف والدین استفاده شوند.

سوال‌هایی كه اغلب در ذهن هر زن و مردی پس از طلاق نقش می‌بندد این است كه همسر جدید با فرزندم چه رفتاری خواهد داشت من با فرزند او چه كنم؟ آیا انتخابم صحیح است؟ سرانجام این ازدواج چه خواهد شد؟

در گفت وگویی با دكتر پرویز رزاقی، روان‌شناس و مشاوره خانواده و مدرس دانشگاه سعی کرده‌ایم به این سؤالات پاسخ بدهیم.

البته، همه انسان‌ها حق دارند همسر و همدم مناسب داشته باشند ولی این افراد باید بدانند كه موقعیتشان خاص است و كسی كه می‌خواهند به عنوان همسر برگزینند باید با شرایطی شبیه خودشان و به اصطلاح «كفو» هم? باشند.

اگر شخص هم‌كفو خود را پیدا كردند، چگونه باید بچه‌ها را مطلع كنند؟

اگر بچه‌ها در سن پایین باشند، مشكل چندانی ایجاد نمی‌كنند فقط شاید ابتدا مخالفت‌هایی نشان دهند كه آن هم طبیعی است چون ممكن است فكر كنند پدر یا مادرشان را از دست می‌دهند ولی اگر مطمئن شوند كه چنین اتفاقی نمی‌افتد، خیلی هم خوشحال می‌شوند كه مثلا برادر یا خواهر جدیدی پیدا كرده‌اند. باید مهارت كافی برای ایجاد موقعیت مناسب داشت و به بچه‌ها زمان داد تا به حضور افراد جدید عادت كنند. بهتر است برای ‌آشنایی، جلسه‌ای در خانه یكی از اقوام، رستوران یا پارك برگزار شود و حضور فرزندان ضروری است در این جلسه باید همه حقایق درباره تعداد فرزندان و چگونگی حضور آنها مشخص شود.

متاسفانه گاهی زن یا مرد برای جذب طرف مقابل، در مورد فرزندشان چیزی نمی‌گویند و در واقع دروغ می‌گویند و وقتی وارد زندگی مشترك می‌شوند، فرزند را نشان می‌دهند یا به دروغ می‌گویند او پیش پدرش یا مادرش خواهد ماند و هفته‌ای یكبار به من سر می‌زند. در این مواقع شاید ارتباط تا جایی پیش رفته باشد كه دیگر طرف مقابل نتواند برگردد ولی با یك نارضایتی درونی فقط مجبور می‌شود شرایط را بپذیرد و این مساله شكست در زندگی دوم را پدید می‌آورد. زن و مرد همیشه باید بكوشند تا رفتاری متعادل با فرزند طرف مقابل داشته باشند و آنها را مثل فرزند خودشان بپذیرند.

چگونه می‌توان این كار را انجام داد؟ طبیعی است كه هر یك به فرزند خود علاقه بیشتری نشان ‌دهند.

كاملا درست می‌گویید اما همان‌طور كه گفتم زوج جدید شرایط خاصی دارند و باید كمی ذهنیت خود را تغییر دهند یعنی مراقب باشند علاقه بیشتر به فرزند خود نشان ندهند و شرایط طوری نباشد كه هر بچه با دیدن والد خود به سمت او برود زیرا وقتی یكی از والدین در منزل نباشد، فرزند او تنها می‌ماند و احساس حقارت و غربت می‌كند. این رفتار باعث می‌شود حسی در فرزندان ایجاد شود كه مثلا مادر من مدیر است یا خانه مال من است و این باعث بیشتر شدن فاصله بین افراد خانواده می‌شود. زن و مرد باید فرزند همسرشان را هم مثل فرزند خود بدانند تا تنش كمتر، ارتباط‌ها قوی‌تر و عواطف پررنگ‌تر ‌شود. در غیر این صورت اختلاف بین كودكان و حتی والدین بروز می‌كند.

اگر اختلافی بین بچه‌ها پیش آمد چه؟

دعوای كودكان عادی است. آنها همانقدر كه به سرعت دعوا و قهر می‌كنند، خیلی زود هم آشتی می‌كنند بنابراین دخالت والدین و طرفداری آنها بیجاست هرگز نباید به این بچه‌ها اجازه داد از هم بدگویی كنند یا با اهمیت دادن به حرف آنها، رفتار غلطشان را تایید كرد. بزرگ‌ترها باید تلاش كنند رابطه بین خواهرها و برادرهای ناتنی را بهبود بخشند و تنش را از بین ببرند.

برای تربیت این بچه‌ها چه باید كرد؟

حتما باید طرفین با كمك هم این كار را انجام دهند و برای این كار باید جلسه‌های كوتاه‌مدتی گذاشته شود كه همه اعضای خانواده در آن حضور داشته باشند و با هم صحبت كنند.

اگر بچه‌ها بزرگ‌تر بودند، چه؟

اگر یكی از زوجین صاحب فرزند دختر و دیگری پسر باشد، شاید مشكلاتی در آینده پیش بیاید ولی هرچه سن بچه‌ها بالاتر برود، میزان آسیب به بنیان خانواده و فرزندان بیشتر است. اولین مشكلی كه بین فرزندان بزرگ به خصوص پسر و دختر به وجود می‌آید، مشكل تمایلات جنسی است. مسلم است كه پسر و دختر جوان حس برادر، خواهری نسبت به هم ندارند. زنان و مردانی كه در اوایل زندگی متاركه می‌كنند، باید سعی كنند تا زمانی كه بچه‌ها كوچك هستند و كشش جنسی شكل نگرفته و كشش‌های عاطفی و احساسی به سمت برادر، خواهری سوق پیدا می‌كند، دوباره ازدواج كنند ولی وقتی فرزندان بزرگ‌تر می‌شوند احساس آنها به ازدواج والدشان خیلی مثبت نخواهد بود. گرچه این یك اقدام قانونی و شرعی است اما فهم آن برای آنها شاید كمی دشوار باشد.

منابع:

پرنیان پناهی- هفته نامه سلامت

روزنامه رسالت

فارس نیوز