تبیان، دستیار زندگی
گازی بیرنگ با بویی نافذ مانند بوی گوگرد در حال سوختن. حد تشخیص بو 3 - 1/0 ppm بوده و احساس سوزش و ناراحتی در غلظت 9/1 ppm بوجود می آید. تحت فشار و در دمای 10- درجه سانتیگراد مایعی بی رنگ می باشد ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دی اکسید گوگرد

دی اکسید گوگرد

دی اکسید گوگرد چه ماده ای است؟

گازی بی رنگ با بویی نافذ مانند بوی گوگرد در حال سوختن. حد تشخیص بو ٣ - ١/٠ ppm   بوده و احساس سوزش و ناراحتی در غلظت ٩/١ ppm  به وجود می آید. تحت فشار و در دمای ١٠- درجه سانتی گراد مایعی بی رنگ می باشد. این ماده در آب حل شده و اسید سولفورو تولید می کند که در این حالت بسیار خطرناک است. دی اکسید گوگرد بعه طور عمده در اثر فعالیت هایی مانند سوختن ذغال سنگ یا از نیروگاه های برق و نیز صنایع ذوب مس ایجاد می گردد. در طبیعت نیز در نتیجه فعالیت های آتشفشانی تولید می گردد.

دی اکسید گوگرد

سایر اسامی:

اکسید سولفورو، انیدرید سولفورو، اسید سولفورو انیدرید و   بی سولفیت

دی اکسید گوگرد

دی اکسید گوگرد

رزونانس در مولکول دی اکسید گوگرد

تأثیر دی اکسید گوگرد بر سلامت:

در صورت استنشاق مرگ آور است. به چشم ها و دستگاه تنفسی و ریه ها آسیب شدید وارد می کند. ممکن است عوارض با تأخیر ظاهر شوند. در حالت مایع باعث ایجاد یخ زدگی می شود. آتش گیر نیست.

تماس با پوست: دی اکسید گوگرد مایع سبب یخ زدگی و سوختگی پوست می شود. در محیط مرطوب دی اکسید گوگرد تبدیل به اسید سولفورو شده و باعث سوزش و آزردگی پوست می شود.

تماس با چشم: در فرم گاز و در غلظت 5 ppm  باعث ناراحتی جزئی در چشم می گردد. بالاتر از ٨ ppm  آسیب جدی تر می شود. دی اکسید گوگرد مایع، باعث سوزش چشم ها شده و تأثیر دائمی بر بینایی می گذارد.

استنشاق: بخارات دی اکسید گوگرد باعث آسیب به گلو، غشاء مخاطی و بخش بالایی دستگاه تنفسی می شود. تماس کوتاه مدت با غلظت ١ ppm  آسیب برگشت پذیر به ریه وارد می آورد. غلظت٥ ppm   باعث انقباض لوله های برانشی شده و غلظت بالاتر از این مقدار باعث تورم و آسیب دائم به ریه و در نهایت مرگ می شود. علائم تورم ریه مانند سرفه و تنگی نفس ممکن است برای چند ساعت تا چند روز به تعویق بیفتد.

تماس طولانی مدت: ناراحتی لثه، پوسیدگی و از بین رفتن سریع دندان ها از عوارض تماس دائم با این ماده است. باعث خوردگی بافت پوست، چشم و ریه ها شده که بدون ایجاد درد بوده  و علائم آن با تأخیر ظاهر خواهد شد. در نهایت  ایجاد برونشیت  همراه با سرفه، خلط و تنگی نفس می نماید.  در صورت  هر گونه  تماس  با این ماده، مشاوره پزشکی توصیه می شود.

دی اکسید گوگرد

انواع آلاینده های مختلف محیط زیست

آثار زیست محیطی

دی اکسید گوگرد در اغلب مناطق صنعتی به عنوان آلوده کننده هوا شناخته می شود. بسیاری از خطرات ناشی از حضور این گاز در هوا به طور مستقیم به نحوه واکنش آن با سایر مواد و ترکیبات مربوط می شود. حضور این گاز در هوا باعث نابودی پوشش گیاهی و ایجاد خطر برای پرندگان و حیوانات می شود. تشکیل باران های اسیدی به دلیل وجود این گاز در اتمسفر بوده، لذا تا حد امکان باید از ورود این گاز به محیط جلوگیری کرده و در صورت لزوم، مقدار آن را کاهش داد. در محیط های آبی و دریایی، دی اکسید گوگرد تشکیل اسید سولفورو می دهد که برای حیات آبی خطرناک است. این گاز در افراد مبتلا به بیماری های قلبی، ریوی و آسم، منجر به ایجاد ناراحتی های تنفسی و قلبی - عروقی می شود. علاوه بر این دی اکسید گوگرد، آئروسل های میکروسکپی اسیدی تشکیل می دهد که تأثیر جدی بر سلامت داشته و همچنین در بروز تغییرات آب و هوایی نقش دارد.

دی اکسید گوگرد

باران اسیدی: 

دی اکسید گوگرد، اکسیدهای نیتروژن و سایر ترکیبات موجود در هوا تشکیل باران اسیدی می دهند  که به شکل باران، مه،  برف  و  ذرات خشک  بر سطح زمین  فرود می آیند و در بعضی موارد توسط باد، صدها مایل جابجا می شوند. باران اسیدی باعث تخریب جنگل ها، تغییر ساختار خاک و اسیدی شدن نهرها و رودخانه ها می شود که برای ماهی ها و آبزیان خطرناک است. حضور دی اکسید گوگرد در دراز مدت، تغییر در تنوع طبیعی گیاهان و جانوران در اکوسیستم را به دنبال خواهد داشت. علاوه بر این، باعث تخریب ساختمان ها شامل آثار باستانی، بناهای یادبود و مجسمه ها که بخشی از فرهنگ یک ملت هستند،  می شود.

برگرفته از سایت sulfur.nigs.ir، en.wikipedia.org، globalenvironment.org.uk


مرکز یادگیری سایت تبیان - گردآوری و تنظیم: آلچالانلو