چرا به دیگران التماس دعا می‌گوییم؟!

در حدیثى خداوند به حضرت موسى فرمود: دعا كن ، با زبانى كه گناه من نكرده باشی . چنان كه در برخى از روایات به این مطلب اشاره شده است ؛ به عنوان مثال ، درباره ى بیمار هنگام عیادت، و شخص محتاج و نیازمند هنگام صدقه دادن، دستور شرعى داریم كه از وى التماس دعا كنیم ؛ زیرا دعاى وى مستجاب است .

دعا شفا و درمان هر دردیست

علاء بن كامل مى گوید: امام صادق (علیه السلام) به من فرمود: علیك بالدعاء فانه شفاء من كل داء.(اصول كافى ، ج 4، ص 217.) یعنى: بر تو باد به دعا كردن، زیرا آن درمان هر دردیست .

عن حسین بن نعیم عن ابى عبدالله (علیه السلام) قال : اشتكى بعض ولده فقال : یا بنى قل : اللهم اشفنى بشفائك و داءونى بدوائك و عافنى من بلائك فانى عبدك و ابن عبدك . (همان)

حسین بن نعیم مى گوید: یكى از فرزندان امام صادق (علیه السلام) اظهار دارد و ناراحتى كرد. حضرت به او فرمود: پسر جان ! بگو: خدایا! مرا به شفاى مخصوص خود شفا ده ، و به دوا و داروى خود مداوا فرما، و از بلاى خود مرا عافیت و تندرستى بخش ! چون من بنده و بنده زاده ى تو هستم .

دانشمندان روان شناس امروز به این نتیجه رسیده اند كه ، توجه به خدا و اصل دعا و نیایش، موجب رفع بسیارى از گرفتارى ها و حتى امراض ‍ مى گردد، و اساسا بسیارى از امراض در محیطهایى كه دعا و نیایش وجود دارد، رخنه نمى كند.

آیا دلیلى بر التماس دعاى افراد از یكدیگر داریم؟

در میان مردم متعارف و مرسوم است كه، همه از یكدیگر التماس دعا دارند، كه البته منشأ این امر مى تواند به دو دلیل باز گردد:

1. دلیل نقلى برخى از روایات ، دعا و نفرین چند دسته از افراد مستجاب است و برگشت ندارد؛ و نیز در این احادیث سفارش شده است :

اول اینكه : به مقام و منزلت این گونه افراد پى ببریم .

دوم اینكه : آنان را در جامعه بشناسانیم ، و مورد تجلیل و تكریم قرار بدهیم .

سوم اینكه : سعى كنیم عوامل و اسباب رضایت و خشنودیشان را فراهم نماییم ، تا درباره ى سعادت و خوشبختى ما در دنیا و آخرت دعا كنند.

چهارم اینكه : تلاش و كوشش نماییم عوامل دلزدگى و آزرده خاطر شدن این عزیزان و اولیاى خدا را از خود و جامعه بزداییم ، تا درباره ى ما نفرین نكنند.

پنجم اینكه : سزاوار و شایسته است از این بزرگواران بخواهیم تا درباره ى ما دعا كنند.

در حدیثى خداوند به حضرت موسى فرمود: دعا كن، با زبانى كه گناه من نكرده باشى . چنان كه در برخى از روایات به این مطلب اشاره شده است؛ به عنوان مثال ، درباره ى بیمار هنگام عیادت ، و شخص محتاج و نیازمند هنگام صدقه دادن ، دستور شرعى داریم كه از وى التماس دعا كنیم ؛ زیرا دعاى وى مستجاب است. (بحار، ج 93 - 357، ح 11)

دلیل عقلى: چون دعا كردن دیگرى درباره ى انسان به خودى خود از نظر شرع ، عملى مستحب و مفید است ، و خواهش كار سودمند و نافع هم محتاج به دستور شرعى خاص نیست ؛ بر همین اساس ، پس از درخواست شخص سائل ، دعا كردن در حق او به عنوان قضاى حاجت مؤمن مستحب خواهد بود.

اگر خداوند از باطن و ظاهر انسان آگاهى كامل دارد، پس چه نیاز است كه ما حاجت خویش را به زبان بیاوریم؟

1. عن ابى عبدالله: ان الله تبارك و تعالى یعلم ما یرید العبد اذا دعاه و لكن یحب اءن یبث الیه الحوائج.(اصول كافى ، ج 4، ص 225.)

امام صادق(علیه السلام) فرمودند: همانا خداوند از خواسته ى دعا كنندگان در هنگام نیایش آگاه است، اما دوست دارد خواسته هاى خود را ذكر كند.

به عنوان مثال، اگر كسى به شما كالایى هدیه كرد، هر چند آن فرد با توجه به قراین و شواهد مى داند كه شما از این عمل او راضى و خرسند هستید، اما دوست دارد رضایت خود را با زبان ابراز و اظهار نمایید، وگرنه شما را در ذهن خویش فردى ناسپاس تصور مى كند. این امر در مورد خداوند نیز صادق است ؛ یعنى با اینكه خداوند از انسان آگاهى كامل دارد، اما دوست دارد در هنگام دعا و نیایش ، حاجت خود را بر زبان بیاورد.

2. انسان باید همواره به درگاه خدا دعا كند، چون حدوثا و بقاء به خدا نیاز دارد و اگر یك لحظه فیض و لطف خدا قطع ، پوچ و نابود خواهد شد. هر چه به انسان مى رسد، از جانب خداست ، پس بنده باید این نیاز تكوینى و طبیعى را با زبان ابراز و اظهار نماید، و فقر و بندگى و نیاز خویش را عملا به اثبات برساند.

چرا فرزند باید در حق و مادرش، چه در حیات و چه در ممات دعا كند؟

1. زیرا پدر و مادر در واقع اصل و سبب هستى فرزند مى باشند.

2. نعمت تربیت از آنهاست .

3. قائده ى شرع و عقل حكم مى كند.

4. تبعیت از پیامبران و امامان و اولیاى خدا.

5. سعادت و خوشبختى در دنیا و آخرت .

6. خوشنودى و اطاعت خداوند.

آیا مؤمن باید در حق برادر مؤ منش دعا كند؟ چرا؟

از جمله حقوقى كه برادران دینى نسبت به هم دارند دعا كردن در حق همدیگر است ؛ و این دعا كردن داراى ثمرات و بركات زیادیست؛ اول ، براى دعا كننده ، دوم ، براى دعا شنونده . از جمله آن فواید، مى تواند موارد ذیل باشد:

1. خداوند دعاى دعا كننده و دعا شنونده را اجابت مى كند.

2. روزى را فراوان مى سازد و از ناخوشى و بدى جلوگیرى مى كند.

3. احساس مسئولیت نسبت به برادر دینى ؛ كلكم راع و كلكهم مسئول عن رعیته .

4. جذب قلوب و ایجاد محبت .

5. شفاعت كردن دعا شونده براى دعا كننده در روز قیامت .

6. دعا كردن ملائكه در حق او.

منبع : سایت غدیر