طناب داران - مهره داران
مهره داران نسبت به بقیه طناب داران تکامل بیشتری یافته اند. هم چنین تنوع و گسترش بیشتری دارند.
تکامل یافته ترین مهره داران پستانداران هستند و در بین آن ها انسان در بالاترین مرتبه قرار دارد.
مشخصات عمومی طناب داران
در قسمت پشت همه ی طناب داران، در دوره ی جنینی یا در تمام طول زندگی، نوار محکم طناب مانندی Notochord به وجود می آید. که در بیشتر موارد در طول بدن، از سر تا دم، ادامه می یابد.
این اندام، از سلول های دواکوئل دار تشکیل می گردد.
بعضی از طناب داران ساده، این اندام را تا پایان عمر دارند و در بیش تر موارد از جمله انسان، این عضو، خاصِ دوران جنینی است. ستون مهر ه ها جانشین آن می گردد. در بسیاری از طناب داران (مهره داران)، اسکلتی از جنس غضروف یا استخوان به نام اسکلت داخلی وجود دارد.
دستگاه عصبی در طناب داران، از نوارها یا گره های عصبی تشکیل شده است. در طناب داران ساده تر یا پست، یک لوله ی عصبی تو خالی در روی طناب پشتی قرار دارد.
در مهره داران عالی تر مثل ما انسان ها، این لوله عصبی (نخاع) در قسمت های بالایی رشد بیشتری کرده داخل ستون مهره ها قرار دارد و مغز به وجود می آید.
نخاع، مغز و عصب (پی) هایی که از آن خارج می شوند و دستگاه عصبی مهره داران را تشکیل می دهند.
در دو طرف گردن همه ی طناب داران در مرحله ی جنینی، چند جفت شکاف آب ششی وجود دارد.
در ماهی ها و نوزاد برخی از دوزیستان (مثل غورباغه) شکاف های آب ششی، دستگاه تنفس را تشکیل می دهند.
در طناب داران خشکی، که با شش تنفس می کنند. این شکاف ها بعد از طی مراحل جنینی از بین می روند.
در انتهای بدن، در دوره ی جنینی یا در تمام طول زندگی، اندامی به نام دم وجود دارد که در واقع ادامه ی ستون مهره هاست.
