دوست خوب یعنی این...
داشتن دوست خوب یكی از بهترین و زیباترین نعمتهاست. وقتی دوست خوبی داشته باشیم، انگار دنیا را به ما دادهاند. اما توجه به این نكته هم ضروریست كه شخصی میتواند دوست خوبی داشته باشد، كه خود او نیز دوست خوبی باشد!
دوست، تقدیر گریزناپذیر ما نیست. برادر، خواهر، پسرخاله و دخترعمو نیست که آش کشک خاله باشد!
دوستی انتخاب است. انتخابی دو طرفه که حد و مرز و نوع آن به وسیله همان دو نفری که این انتخاب را کرده‌اند تعریف می‌شود.
با دوستانمان می‌توانیم از همه چیز حرف بزنیم و مهم‌تر آنکه می‌توانیم از هیچ چیز حرف نزنیم و سکوت کنیم. با دوستانمان می‌توانیم درد دل کنیم و مهم‌تر آنکه می‌شود درد دل هم نکرد و بدانیم که می‌دانند. از دوستانمان می‌توانیم پول قرض بگیریم و اگر مدتی بعد او پول خواست و نداشتیم، با خیال راحت بگوییم نداریم و اگر مدتی بعدتر دوباره پول احتیاج داشتیم و او داشت، دوباره قرض بگیریم.
به دوستانمان می‌توانیم بگوییم: امشب بیا خونه ما، دلم گرفته و اگر شبی دیگر زنگ زد و خواست به خانه‌مان بیاید و حوصله نداشتیم، بگوییم: امشب نیا، حوصله ندارم.
با دوستانمان می‌توانیم بخندیم، می‌توانیم گریه کنیم، می‌توانیم رستوران برویم و غذا بخوریم، می‌توانیم بی غذا بمانیم و گرسنگی بکشیم، می‌توانیم شادی کنیم، می‌توانیم غمگین شویم، می‌توانیم دعوا کنیم. می‌توانیم در عروسی خواهر و برادرش، لباس‌های خوب‌مان را بپوشیم و فکر کنیم عروسی خواهر و برادر خودمان است و اگر عزیزی از عزیزان دوستانمان از دنیا رفت، لباس سیاه بپوشیم و خودمان را صاحب عزا بدانیم.
با دوستانمان می‌توانیم قدم بزنیم. می‌توانیم نصف شب زنگ بزنیم و بگوییم: پاشو بیا اینجا و اگر دوستمان پرسید: چی شده؟ بگوییم: سوال نکن، فقط بیا و وقتی دوستمان بی هیچ حرفی آمد، خیال‌مان راحت باشد که در این دنیا، تنها نیستیم.
با دوستانمان می‌توانیم حرف نزنیم، کاری نکنیم، جایی نرویم و فقط از اینکه هستند، خوشحال و خوشبخت باشیم.
نوشتهایی از: سروش صحت
شما اعضای گرامی باشگاه کاربران، دوستان خود را چگونه توصیف می‌کنید؟
