ابر عبارت است از مجموعه قطره های آب یا بلورهای یخ و یا ترکیبی از این دو که در جو معلقند. داشتن دانش کافی از انواع ابرها می تواند منبع با ارزشی را برای پیش بینی هوا به وجود آورد...
نویسنده : فاطمه گودرزی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1391/01/24
ابر
ابر عبارت است از مجموعه قطره های آب یا بلورهای یخ و یا ترکیبی از این دو که در جو معلقند.
داشتن دانش کافی از انواع ابرها می تواند منبع با ارزشی را برای پیش بینی هوا به وجود آورد. کسی که ابرها را مشاهده می کند غالبا در شناخت انواع گوناگون آن دچار سردرگمی می شود. این مشکل با آشنایی با دسته بندی ابرها رفع خواهد شد.
دسته بندی ابرها:
ابرها را بر حسب ارتفاعشان به سه دسته بلند، متوسط و کوتاه تقسیم می کنند. این ارتفاع در نواحی استوایی، عرض های جغرافیایی میانی و عرض های جغرافیایی بالا با یکدیگر متفاوت خواهند بود.
ابرهای بلند:
این ابرها به سه نوع پرسا، پرسای پوشن (طره ای) و پرساکومه ای دسته بندی می شوند که ارتفاع آن ها در نواحی استوایی بیش از 6 کیلومتر، در نواحی عرض جغرافیایی میانی بیش از 5 کیلومتر و در عرض های بالا بیش از 3 کیلومتر است:
1. پرسا Cirrus (Ci) : این ابرها به صورت تکه تکه و به شکل رشته های نازک سفید و یا به صورت تکه های باریک سفید با ظاهری ابریشمین دیده می شوند.
2. پرساپوشنCirrostratus (Cs) : ورقه های نازکی از بلورهای یخ این نوع ابر را تشکیل می دهند که گاهی آسمان را به رنگ شیری در می آورند. برخی اوقات این ابر هاله ای را در اطراف نور مستقیم ماه و خورشید ایجاد می کند.
3. پرساکومه ای Cirrocumulus (Cc): به صورت تکه های نازک سفید و بدون سایه که به صورت دانه دانه و یا موجی موتب شده است دیده می شود.
ابرهای با ارتفاع متوسط:
این گروه از ابرها شامل دو نوع فرازپوشن و فرازکومه ای می باشند که در نواحی استوایی در ارتفاع 2 تا 5/7 کیلومتری، د رناحیه عرض متوسط در ارتفاع 2 تا 7 کیلومتری از سطح زمین دیده می شوند.1. فرازپوشن Altostus (As): به صورت لایه های نازک به رنگ خاکستری و یا آبی با ظاهری یکنواخت دیده می شوند که قسمتی و یا تمامی آسمان را پوشیده اند. برخی از قسمت های این نوع ابر آن قدر نازک است که می توان خورشید را از ورای آن به صورت تار دید.
2.فرازکومه ای Altocumulus (Ac): به صورت تکه های سفید یا خاکستری جدا از هم دیده می شود که برخی اوقات به صورت مرتب کنار هم قرار می گیرند.
ابرهای با ارتفاع کمتر از 2 کیلومتر
این دسته از ابرها شامل 5 نوع: پوشن، پوشن کومه ای، باراپوشن، کومه ای و کومه ای بارا می باشند که در ادامه به شرح آن ها می پردازیم:1. پوشن Stratus (St): اغلب به صورت لایه ای خاکستری با قاعده یکنواخت است که شبیه مه بوده ولی بر روی زمین قرار نمی گیرد.
2. پوشن کومه ای Stratocumulus (Cs) : به صورت لایه هایی سفید یا خاکستری رنگ که تقریبا همیشه یک بخش تاریک در آن ها دیده می شود می باشند که از توده هایی گرد و یا از لوله ای تشکیل شده اند.
3. باراپوشن Nimbostratus (Ns): این ابر به صورت توده هایی به رنگ خاکستری تیره و بدون شکل خاصی دیده می شود و یکی از باران زاترین ابرهاست. در اغلب اوقات این ابر به زمین می رسد و ضخامت آن به قدری است که خورشید از پشت آن قابل مشاهده نیست.
4. کومه ایCumulus (Cu): ابرهایی تکه تکه و کاملا فشرده با لبه های خارجی مشخص؛ در راستای قائم به صورت گنبدی و یا به شکل برجی تشکیل می شوند که غالبا قسمت بالای آن ها به صورت گل کلم است. قسمت رو به خورشید این نوع ابر کاملا درخشنده و سفید بوده و قاعده آن ها نسبتا تاریک و تقریبا افقی می باشد.
5. کومه ای بارا Cumulonimbus (Cb): این ابر به صورت یک برج در راستای قائم شک می گیرد که اغلب قسمت بالای آن به صورت سندان است. باران سنگین، رعد و برق، تگرگ و گردباد به طور معمول به همراه این نوع ابر اتفاق می افتد.
