معرفی باشگاه های بزرگ جهان

این هفته: بایرن مونیخ آلمان

باشگاه: بایرن مونیخ F.C.bayern

رئیس باشگاه:فرانس بكن باوئر

استادیوم: المپیك مونیخ

سال تاسیس: 1900 میلادی

سایت رسمی باشگاه: www.fcbayern.de

پیراهن:

قرمز

سرمربی: فیلیكس ماگات

شهر زیبای مونیخ مهد فوتبال كشورآلمان به شمار می آید . این شهر پر جمعیت كه به نام  باواریا مشهور است المپیك سال 1972 را برگزار نموده است و از جمله مراكز صنعتی آلمان محسوب می شود .

دو تیم بزرگ بایرن و مونیخ 1860 همیشه در رقابت های متعدد درخشیده و كسب افتخار نموده اند.

كار اجرایی باشگاه بایرن را پیشكسوتان این باشگاه برعهده دارند.

اعجوبه فوتبال آلمان، فرانس بكن باوئر( بازیكن ، كاپیتان و مربی اسبق بایرن و تیم ملی) اینك به عنوان رئیس باشگاه ، كارل هاینس رومینیگه نایب رئیس، اولی هوینس مدیرفنی و سپ مایر در سمت مربی مشغول به كار هستند.

روی نیمكت بایرن مربیانی همچون تراپاتونی(ایتالیایی)، ریبك (آلمانی) ، بكن باوئر(آلمانی) و هیتزفیلد (سوییسی) نشسته اند.

اكنون رهبری كادر فنی بایرنی ها برعهده فیلیكس ماگات مربی خوش فكر و باهوش آلمانی می باشد. وی در فصل گذشته هدایت تیم اشتوتگارت را برعهده داشت و با این تیم نتایج خوبی را كسب كرد .

بایرن در كلكسیون افتخارات خود جامهای متعددی را داراست به طوری كه پرافتخارترین تیم آلمانی محسوب شده و از نظر كسب جام و افتخار در اروپا ، پس از رئال مادرید و آث میلان در رتبه سوم قرار دارد.

بایرن در سالهای 1969، 1972، 1973، 1974، 1980، 1981، 1985، 1986، 1987، 1989، 1990، 1994، 1997، 1999، 2000، 2001 و 2003 به جام قهرمانی باشگاه های آلمان (بوند سلیگا) دست یافته است.

از یك رستوان شروع شد

باشگاه بایرن مونیخ در تاریخ فوریه سال 1900 توسط "فرانتس جان" در یك رستوران به نام "گیسلا" واقع در شهر مونیخ تاسیس شد. هسته اولیه بایرن ازافرادعلاقه مندی كه ازتیم ام. تی. وی 1879 جدا شده بودند تشكیل شد. آنها ابتدا نام شوابینگر - محله ای كه رستوران مذكور در آن واقع شده بود- را  برای تیم تازه تاسیس انتخاب كردند . بازیكنان این تیم از روی كلاه هایی ازجنس كاه كه برسرمی گذاشتند به سادگی قابل شناسایی بودند .

آنها برای دستیابی به موفقیت تا سال 1932 و فتح جام قهرمانی آلمان انتظار كشیدند و جام بعدی بیست و پنج سال بعد یعنی در سال 1957 كه قهرمانی جام حذفی بود به آنها رسید. اما با وجوداستارت دیرهنگام مونیخی ها برای كسب جام، این تیم به یكی از قدرتمندترین تیم های تاریخ فوتبال تبدیل شد.

قیصر وارد می شود

بایرن تا سال 1963 در بوندس لیگا محلی از اعراب نداشت. اما تنها دو سال بعد برای رسیدن به صدر جدول با تیم های مطرح آن زمان شانه به شانه سایید. در همین دوران بود كه بازیكن افسانه ای و جاودانی آلمان یعنی فرانس بكن باوئر ظهور كرد. سپ مایر درون دروازه قرار می گرفت. قیصربكن باوئر و گردمولر آهسته و پیوسته این تیم را به سمت قدرت مطلق پیش می بردند.

در واقع از سال 1966 استارت واقعی زده شد و هر سال جام پشت جام بود كه به ویترین افتخارات بایرن اضافه می شد: 18 مقام قهرمانی لیگ به علاوه یازده جام حذفی  دستاورد پایه های محكمی بود كه نسل قیصر ساختند، بازیكنانی مثل اولی هوینس، كارل هاینس رومینیگه و لوتارماتئوس ، كلاوس اوگن تالر، اشتفان افنبرگ در همین تیم به بازیكنان اسطوره ای بدل شدند.

فتوحات اروپایی

دستاوردهای  بایرن در سطح قاره حتی از موفقیت های داخلی آنها چشمگیرتر است: سه مقام قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فاصله سال های 76-1974 و تكرار این عنوان در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا درسال 2001، به علاوه جام برندگان جام سال 1967 كه با پیروزی یك برصفر دررنجرز گلاسكو به دست آمد و جام یوفا در سال 1996 كه با پیروزی پنج بر یك مقابل اف سی بوردو( با بازیكنانی مثل زیدان و لیزارازو) در مجموع دو دیدار رفت و برگشت كسب شد.

بایرن یكی از معدود باشگاهای اروپایی است كه هر سه جام معتبر اروپایی را فتح كرده است.

سال های قحطی جام

بین " هت تریك"  بایرن مونیخ درجام قهرمانی باشگاههای اروپا  كه در دهه هفتاد رخ داد و جام بعدی اروپایی كه توسط این تیم فتح شد دو دهه فاصله افتاد. تیم رویایی دهه هفتاد در فینال سال 1974  اتلتیكو مادرید را شكست داد ، دوسال بعدی در برابر فینالیست های اروپا از جمله "لیدز یونایتد" و "سن اتین" با پیروزی تیم آلمانی همراه بود. اما آلمانی ها تاسال 1996 كه به جام یوفا رسیدند ، سال های پیاپی در مسابقات نهایی جام های اروپایی با شكست از حریفانی چون استون ویلا( جام برندگان جام 1982)، اف سی پورتو( 1987) و منچستر یونایتد( لیگ قهرمانان 1999) در حسرت جام ماندند. فینال سال 1999 از همه خاطره انگیزتر بود، تیم باواریایی تا دقیقه پایانی جام را در دست داشت، اما دو گل سولشایر و شرینگهام در زمان تلف شده بازی ، همه چیز را به هم ریخت.

همچنین فصل 2004-2005 نیز برای بایرن فصل پرباری نبود ، زیرا این تیم به هیچ جامی دست پیدا نكرد.

انتقام سخت

بایرن حتی در سال 2000 با شكست در مرحله نیمه نهایی در برابر رئال مادرید از كسب افتخاری دیگر باز ماند ،  تا اینكه یك سال بعد "اوتمارهیتزفیلد" ماموریت انتقام از تیم های اسپانیایی و انگلیسی را به بهترین شكل به انجام رساند. آنها در مرحله یك چهارم نهایی تیم منچستر یونایتد را حذف كردند و آنگاه نوبت به حذف رئال مادرید در مرحله نیمه نهایی رسید .

باواریایی ها در مسابقه فینال ، ابتدا از روی نقطه پنالتی از والنسیا عقب افتادند اما اشتفان افنبرگ در نیمه دوم بازی را به تساوی كشاند تا در ضیافت ضربات پنالتی كه چهارده بازیكن از دو تیم در آن شركت داشتند، این تیم آلمانی باشد كه با درخشش اولیوركان یك بار دیگر جام را به خانه می برد.

بایرنی ها پس از ناكامی فصل قبل ، هدایت تیم را به ماگات ، بازیكن اسبق تیم ملی آلمان سپردند و با جذب بازیكنان صاحب نام در پی جبران نتایج ضعیف گذشته را دارند. ماگات در تیمهای اشتوتگارت و فرانكفورت مربیگری كرده است .

فوتبالدوستان ایرانی به دلیل حضور دو بازیكن ایرانی در بایرن ، همواره نتایج و اتفاقات این تیم بزرگ فوتبال جهان را پیگیری می كنند .

در سال 98 علی دایی بهترین گلزن جهان ، پس از اتمام جام جهانی فرانسه ، از تیم آرمینیا بیلفیلد به بایرن مونیخ پیوست و در كنار ستارگانی چون جووانی البربرزیلی ، لیزارازو فرانسوی و ماتئوس ، افنبرگ و زیرنظر مربی پرافتخار فوتبال جهان یعنی اوتمارهیتزفیلد بازی كرد .

دایی پس از یك فصل حضور در بایرن ، به تیم هرتابرلین آلمان پیوست .

دومین بازیكن ایرانی كه به بایرن رفت ، كسی نبود جز وحید هاشمیان گلزن قهار بوخوم در فصل گذشته .

وحید هاشمیان با هامبورگ در آلمان آغاز كرد و سپس به دلیل مصدومیتهای پیاپی، ازهامبورگ جداشد و به بوخوم پیوست. درخشش وحید در تیم بوخوم ، مسئولان بایرن را مجاب كرد تا این مهاجم ایرانی را در اختیار گیرند .

بایرن در این فصل مهاجمانی چون روی ماكای ، سانتاكروز و پیزارو را در تركیب دارد و هاشمیان برای قرار گرفتن در میدان كار بسیار مشكلی را پیش رو دارد . ( هرچند هاشمیان لیاقت بازی كردن در تیم 11 نفره بایرن را دارد)

بالاك ، دایسلر، لوسیو و زی روبرتو در كنار كان از ستارگان این تیم بشمار می آیند.

بازیكنان این تیم در فصل 2004-2005

اولیور كان	میشائیل رنسینگ	اوون هارگریوز
باستیان شووانتزگر	آندریاس گورلیتز	توبیاس راو
تورستن فرینگس	پیوتر تروچوسكی	توماس لینكه
خوزه پائولو گوئررو	روبرت كوواچ	حسن صالح حمیدزیچ
روی ماكای	زی روبرتو	روكه سانتاكروز
سباستین دایسلر	ساموئل كوفور	لوسیو
مارتین دمیچلیز	محمد شول	میشائیل بالاك
كلودیو پیزارو	وحید هاشمیان	ویلی ساینول
ینس یره میس