موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

خاندان عقیل که هشت نفر از آنها در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسیدند. مشهورترین آنها مسلم بن عقیل است که پیش از واقعه عاشورا به عنوان فرستاده امام در کوفه به شهادت می رسد اما به جز مسلم هفت شهید دیگر نیز از این خاندان هستند.

وقتی خبر شهادت مسلم به امام حسین(ع) رسید، حضرت گریست و جملاتی در وصف وی گفت.

آقا سلام می دهم از جان و دل به تو تا این که بشنوم «وَ علیک السّلام» را آقا کمی اجازه بده درد دل کنم امّا خودت بگو که بگویم کدام را؟!

او بسیار خشن، بی رحم و متهوّر بوده و برخی از زندگی نامه نویسان از او با عنوان «جبّار» یاد کرده اند چنان که نقل کرده اند که در سرکوب خوارج در بصره، خشونتی شگفت انگیز از خود نشان داد.

مناجات با صاحب عزا

دیدم به خواب ، آن آشنا دارد می آید دیدم كه بر دردم دوا دارد می آید دیدم كه با شال عزا و چشم گریان مولایمان صاحب عزا دارد می آید

محرّم آمد و نو کرد درد و داغ حسین گریست ابر خزان هم به باغ و راغ حسین هزار و سیصد و اندی گذشت سال و هنوز چو لاله بر دل خونین شیعه داغ حسین

پس از شهادت اینان، وقتی بعضی از رهگذران از اوضاع کوفه به امام گزارش می دادند و از آن حضرت می خواستند که برگردد و به کوفه نرود، امام جواب می داد: «بعد از آنان در زندگی خیری نیست.» و به همه می فهماند که تصمیم به رفتن دارد.

تهدیدهای و تبلیغات گسترده حکومت، در روحیه کوفیان تزلزل و ضعف پدید آورد و آنان را از میدان جهاد و تعهدات «بیعت» به خانه و زندگی آسوده کشاند، در نتیجه، شب هنگام، مسلم بن عقیل در مسجد، نماز مغرب را فقط با حضور سی نفر اقامه کرد. پس از نماز، آن عده کمتر شده بو

فضایل فقهی، پرهیزکاری، هوشیاری، شجاعت و قدرت تصمیم گیری فوق العاده؛ و از سویی عبور از جزر و مدّهای سیاسی و ایستادگی در موضع ولایت و آشنایی با تمام رنج ها و مشکلات مردم و آنچه از انحراف بعد از پیامبر صلی الله علیه وآله بر اسلام و مسلمانان رفته است، مسلم را

آن روز كوفه حال و هوایی غریب داشت وقتی نگاه ها همه بوی فریب داشت تنها ترین مسافر شبگرد كوفه بود آن زائری که همره خود عطر سیب داشت

كوچه كوچه می روم شاید كسی پیدا كنم ای دریغ از خانه ای تا لحظه ای مأوا كنم كوچه گردی من از شهر مدینه باب شد دست بسته اقتدا بر حضرت مولا كنم

باز هم بی بصیرتی کردند جهلشان کار دستشان داده لقمه های حرام را خوردند دل بریدند از شما ساده

دودمانى كه مسلم در آن رشد یافت، دودمان علم و فضیلت و شرف بود و خاندانى كه شخصیت انسانى و اسلامى مسلم در آن شكل گرفت، بهترین زمینه را براى تربیت و تكامل معنوى و حماسى مسلم فراهم كرد.

مسلم بن عقیل بن ابوطالب - رضوان الله تعالى علیهم - مردى بود دانا جنگجو و رهبرى از پرجراءت ترین مردم ،شجاعترین دلاوران بنى هاشم و یكى از قهرمانان برجسته و مبرز آل ابى طالب بود. مردى با عهدى راستین هنگام صلح، و شمشیرى بران به هنگام جنگ - آنچنان كه شرایط ایج

گزینش مسلم بن عقیل به نمایندگی امام، بیانگر سیرت و سیاست والای امام حسین علیه السلام است که شخصی شجاع، خردمند، کارآزموده و آگاه به زمان را به کوفه می فرستد تا با مشاهده احوال آن دیار، شرایط را برای سفر امام به کوفه بررسی و آن حضرت را در تصمیم گیری راهنمای

مسلم بن عقیل در تاریخ اسلام و حادثه بزرگ عاشورا با گذشت هزار و 400 سال هنوز یکی از مبارزان تاریخ و شخصیت های ارزنده تشیع و اسلام محسوب می شوند و این بعد زندگی حضرت قابل بررسی است و زمینه های فرهنگی ، سیاسی که در آن دوران مطرح بوده، نقش مسلم را بارز کرده ا

دیری نگذشت که شب هنگام از سپاه چهار هزار نفرى مسلم به سیصد نفر تقلیل یافت تنها سى نفر در مسجد ماندند. وی از مسجد بیرون آمد در ابتداى كوچه ده نفر از كوفیان را همراه خود دید ولى بـا عـبـور از اولین خانه هیچ كس با وى نمانده بود. او به تنهایى و سوار بر اسب و