موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

علی بن حسین بن علی بن ابی طالب، معروف به امام سجاد و زین العابدین، چهارمین امام شیعیان است.ایشان در واقعه کربلا حاضر بود ولی به علت بیماری در جنگ شرکت نداشت. لشکر عمر بن سعد پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) او را همراه اسیران کربلا به کوفه و شام بردند.

هشت طلبکار امام سجاد علیه السلام!

آرزوی کوه ها یک سجده ی طولانی اش آرزوی آسمان یک بوسه بر پیشانی اش در کلامش ضربت شمشیر حق حیدر است شام ها ویرانه ی هر خطبه ی توفانی اش

با تو هر لحظه‌ ی من بوی خدا می گیرد عطر اخلاص و مناجات و دعا می گیرد بچشان بر دل ما طعم عبودیّت را سجده هامان به نگاه تو بها می گیرد

در دل تاریك شب ها، باز می پیچد دعایت می تراود ذكر حق، از سینه ی دردآشنایت هیچ نوری نیست، نوری نیست... اما تا می آیی ناگهان خورشید، سر بر می كشد از جای پایت

کیستم من؟ پیشـوای چـارم اهـل ‌یقینـم سیّـد سجّاد، بـاب الله، زین‌ العابدینم قطب عرفان، روح ایمان، جان قرآن، رکن دینم هل اتی و کوثر و فرقان و نور و یا و سینم

كاش ما هم كبوترت بودیم آستان بوس محضرت بودیم كاش با بال های خاكی مان لااقل سایه گسترت بودیم

ای مظهر نجابت و اخلاص و سادگی ای اسوۀ یگانگی و ایستادگی عرش خدا ندیده به پای تواضعت این گونه ساده با نسب شاه زادگی

این امامی که چنین سلسله بر پا دارد به خـداونـد قسم دست توانا دارد گرچه از گردن آزردۀ او خون ریـزد در ره عشـق دل و جـان شکیبا دارد

غم دل بر زبان جاری اگر سازم زبان سوزد و گر بیرون نریزم آتش دل، استخوان سوزد اگر آتش ببیند آب کم کم می شود خاموش ولی همواره چشمم گرید و دل، همچنان سوزد

زهری می گوید: من گفتم: علی بن الحسین علیهماالسلام با خدای خود مشغول است به او گمان بد مبر، عبدالملك گفت: خوشا به حال كسی كه مانند او مشغول باشد.

باز در بحر ولایت گهری پیدا شد ابر، یک ‌سو شد و قرص قمری پیدا شد گلشن عشـق و امیـدِ پسـر فاطمه را الّه‌ الّه! چــه مبـارک ثمـری پیدا شد

سلام عطر خوش دلپذیر سجاده سلام دلبر سجده، امیر سجاده سلام سفرۀ پر نعمت دعا خوانی سلام سفرۀ مهمان پذیر سجاده

ای لیل قدر تشنۀ راز و نیاز تو قبله سزاست غبطه خورد بر نماز تو چون بر قنوت دست دعا باز می کنی صدها فرشته پر کشد از دست باز تو

تو آمدی معنا کنی معنا شدن را زیبا کنی زیبایی و زیبا شدن را وقتی خدا می خواست با تو گُل کند، تو ترسیم کردی گل شدن را وا شدن را

گل های بهشتی همه گفتند چه زیباست لبخند سروری که به لب های حسین است بخشید صفا و طرب و نور به گلزار این گل که ز گلخانۀ زیبای حسین است

امام علی بن الحسین علیهما‏السلام همچون پدر و اجداد بزرگوارش، شخصیتی والا داشت و همچون آنان انسانی كامل بود. در زمان حضرت، كسی از مقام والای حضرت برخوردار نبود؛ اگر دیگران با ورع بودند، وی اورع بود، اگر دیگران با فضل بودند، وی افضل بود و اگر دیگران فقیه بو

حـضـرت زیـن العـابـدین علیه السلام مـسـافـرت نـمـى كـرد مـگـر با رفقایى كه او را نمى شناختند و با آنها شرط مى كرد در كارهایى كه پیش مى آید اجازه دهند آن جناب هم خدمت كند.

خبر از آمدن سید الاوتاد آمد به حسین ابن علی افضل اولاد آمد خنده از خندهٴ ارباب ندیدم خوشتر که در آغوش پدر زینت عبّاد آمد

ای جلوه ی آیات خدا حضرت سجاد وی قافله سالار سخن خانه ات آباد شمشیر دعای تو بریده ست سر شرک تا بوده چنان بوده و تا هست چنین باد