نقش آموزش الکترونیکی در محیط زیست

در این میان سازمان های آموزشی سعی دارند تا راه کارهای مناسب و موثری برای سرعت بخشیدن به روند آموزش یابند. امید است با دانش های تئوری و تجربه های عملی نگرش افراد جامعه به این مقوله تغییر کرده و کمی مسئولانه تر با آن برخورد کنند.

سهم فناوری در محیط زیست:

جای بسی دلگرمی است که فن آوری اطلاعات و تئوریهای یادگیری در این مقوله می توانند سهم به سزایی داشته باشند تا به فراگیران طرحی را ارائه دهند که توسط آن بتوانند ایده های خود را بسازند، در نتیجه داشته های فرد بر اساس تجربه های قبلی وی می باشد.

چگونه فناوری کمک می کند؟

تعامل بین فراگیران و پدیده ها از طریق بازسازی تجارب واقعی و نمونه سازی فناورانه توسط خود فراگیران انجام می پذیرد. تاکنون استفاده از بسیاری از اقلام فن آوری اعم از فیلم و اسلاید و نرم افزارهای آموزشی توانسته به این مقوله کمک کند اما هیچ کدام نمی توانند به جایگاه فضاهای مجازی چند کاربره و محیط های شبیه سازی و آموزش الکترونیکی برسند، چرا که این ها قابلیت بازسازی تجربه های زیست محیطی فراگیر را به صورتی که خود را در محیط واقعی حس کند ندارند. که این امر خود تشویقی است برای کاربر که خود را  نزدیکتر به این محیط حس کرده و علاقه بیش تری از خود نشان دهد.

تجربه با محیط زیست:

به طور مثال با استفاده از این فن آوری که در محیط مجازی سه بعدی است فرد می تواند همان تجربه ای را که درجنگل از گیاهان و درختان و حشرات و ... دارد را در اینجا و توسط نرم افزار آموزش الکترونیکی بدست آورد.

به عبارت دیگر فرد می تواند به طور مجازی جنگل واقعی را ببیند و دیگر خبری از عوامل خطرساز نیست و امنیت او در این شرایط تضمین شده است.

به دلیل این که آموزش مجازی از طریق وب سایت های جذاب برای آموزش استفاده می کند از روش های سنتی که از کتب و مجلات سنتی استفاده می کرد کاربردی تر به نظر می رسد چرا که با ایجاد امکان شبیه سازی واقعیت ها، پدیده ها را قابل لمس می کند و تجارب زیست محیطی را در فرد به وجود می آورد.

شبیه سازی اجازه ریسك و تمرین مهارت ها و هم چنین امكان بودن در نقش بازیگر اصلی در آموزش را می دهد.

واقعیت مجازی:

ما از اشیاء برای درک واقعیت استفاده می کنیم حال اگر این کار را به طور مستقیم انجام ندهیم سعی می کنیم آن را به طور مجازی شبیه سازی کنیم که به درک واقعیت نائل شویم و این کاری است که با ایجاد فضای "واقعیت مجازی" شدنی است، و از مزایای آن دارا بودن کاربردهای آموزشی گوناگون است که از جمله می توان ارتباط بصری در میان چند فراگیر در یک فضای سه بعدی را نام برد که این موارد یادگیری را تسهیل می بخشد.

هم چنین تفکر خلاق و فراهم آوردن اطلاعات برای درک بهتر واقعیت در فضای مجازی راحت تر از فضای واقعی است.

به عبارت دیگر از طریق آموزش الکترونیکی می توان به درک بهتری از آینده محیط زیست و آماده کردن فراگیر برای آینده بهره برد.

هدف های آموزش

• بالا بردن سطح دانش و آگاهی در محیط زیست
• اقدام عملی و ایجاد انگیزه در جهت آموزش محیط زیست
• ایجاد حس مشارکت و تعامل بیشتر بین استاد و شاگرد
• ارزیابی وافزایش رفتار مسئولانه زیست محیطی

نتیجه:

بنابر آن چه گفته شد ضرورت استفاده از آموزش مجازی در آموزش محیط زیست انکار ناپذیر است و توسعه فعالیت های زیست محیطی از طریق گسترش فن آوری اطلاعات و ارتباطات پیشرفته امکان پذیر است و باید یاد آور شویم که آموزش های سنتی در این عصر پرشتاب به تنهایی پاسخ گوی نیاز جامعه نمی باشد و در کشور ما شمار اندکی از وب سایت ها به این مهم پرداخته و گامی در جهت حمایت از محیط زیست و آموزش و افزایش سطح اگاهی برداشته اند، چه خوب است که از این امکان بوجود آمده برای توجه به محیط زیست استفاده نمائیم.

و در آخر این که آموزش محیط زیست به فرد می آموزد که چگونه بر محیط زیست تاثیر بگذارد و مهارت های لازم را برای مواجهه با مسائل گوناگون کسب نماید.

مرکز آموزش الکترونیکی موسسه تبیان

تهیه: فائزه خاموشی - تنظیم: یگانه داودی