موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

امام هادی (ع) در سامرا محبوب مردم شده بود، همه ایشان را احترام می‌کردند و اهانتی در کار نبود. بعد هم، در وفات آن حضرت (ع) شهر غوغا شد، اینجا بود که حکام فهمیدند رازی وجود دارد، آنها به مسئله «قدسیت» پی بردند.

جنیدی مأمور شد تا بر امام هادی تأثیر بگذارد و از گردآمدن شیعیان نزد او جلوگیری کند.

امام هادی(ع) بر اساس آموزه‌های قرآنی بهترین راه را برای کسانی که در زندگی با شکست و ناکامی‌ها مواجه می‌شوند، به‌جای غصه خوردن، تصمیم درست برای بازسازی و اصلاح دانسته و می‌فرماید: اُذکُر حَسَراتِ التَّفریطِ بِأَخذِ تَقدیمِ الحَزمِ؛ به‌جای حسرت و اندوه برای عدم موفقیت‌های گذشته، با گرفتن تصمیم و اراده قوی جبران کن.

حضرت امام هادى علیه‏السلام دهمین ستاره آسمان ولایت در نیمه ذى حجه سال 212 ه.ق در شهر پیامبر علیه ‏السلام دیده به سراى خاکى گشود.

يكي از مباحث چالش برانگيز و اختلافي ميان عالمان مسلمان، مسئله جبر و اختيار است كه هنوز هم انديشه هاي بسياري را به خود مشغول داشته است.

روز سوم خرداد سال 1384 ش برابر با 23 محرم 1427 ق، هنگام اذان صبح بود، همه جا تاریک، گروهی از خدا بی خبران به حرم عسگریین علیهما السلام وارد می شوند و پس از بستن دست و پاى خدام و نگهبانان حرم، دو بمب قوى را یکى در سرداب و دیگرى را زیر گنبد در کنار ضریح مطهر قرار داده‏ اند و به سرعت آنجا را ترک کرده ‏اند و بعد می شود آنچه که باعث شده سالیان سال با دیدن که هیچ، حتی با شنیدن نام سامرا، صحنه ی دلخراش آن روزهای تخریب در ذهن ها تداعی می شود و بشریت را به اشک و غم فرا می خواند.

يكي از بزرگ ترين فتنه‌جويي ها، موضوع مخلوق بودن قرآن بود كه مدت ها انديشه مسلمانان را به خود مشغول ساخته بود و چه بسيار انسان هايي كه به جهت عقيده به آن، جان خود را از دست دادند!

علّامه طبرسى (ره) از محمّد بن حسن اشتر علوى نقل می كند

امام هادی علیه السلام در سال 212 متولد شدند و در سال 254 به شهادت رسیدند و قبر مطهرشان در منزل خود امام (خانه امام عسگری(علیه السلام) و خانه حضرت صاحب الامر سلام الله علیه) قرار دارد.

پاره ای از ذریه و انبیاء شایستگی رسیدن به مقام های عظیم الهی را نداشتند.

زندگی ائمه علیهم السلام سراسر نور و درس است. در این میان اما به جنبه های تربیتی زندگی ایشان به شدت کم پرداخته شده است. استخراج الگوی صحیح زندگی از امامان شیعه، ما را در بهبود رفتار فردی و اجتماعی یاری خواهد کرد.

سیره عملی امام هادی علیه السلام در مواجه با حاکمیت دوران خود و همچنین مردم زمانه خویش،در هدایت امت و راهنمایی ایشان همواره کرامت انسانی را در نظرگاه خویش نمایانده است.

دوران حیات امام هادی علیه السلام با حضور نحله ها و گروه های متعدد فکری و دانشی گره خورده است. نقش هدایت گری این امام زمانی مشخص می گردد تا با نحوه هدایت ایشان در شرایط متعدد، آگاهی بیابیم.

در دوران امام هادی (علیه السّلام) به دلیل آشفتگی فضای سیاسی، ضعف دستگاه حکومت، ستم و بی عدالتی، ناامنی و فساد و به ویژه سیاست های خصمانه حاکمان عباسی با علویان نهضت های مردمی و قیام های علویان شکل گرفت.

اگر ما در زمان حضرت هادی علیه السلام بودیم آیا به دنبال حقیقت می گشتیم و امام معصوم را پیدا می کردیم یا مانند جمعیت عظیم مردم آن دوران زندگی خود را ادامه می دادیم؟

مسأله جبر و اختیار که از فروعات بحث سرنوشت یا قضا و قدر است یکی از غامض ترین مسائل فلسفى است و به علل خاصّى، از قرن اوّل هجرى در میان متفكّرین اسلامى مطرح شد.

سکوت حضرت بیشتر اذیتم می کرد وقتی با شرمندگیِ تمام، آنها را داخل خانه اش می گذاشتم. نفس عمیقی کشیدم و گفتم: آقاى من! چقدر این مأموریتها که طرف مقابلم شما هستید، برایم سخت است! نگاهی به آسمان کرد و فرمود: «وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أیَّ مُنقَلَب

شبکه ارتباطی وكالت تشكیلات هماهنگ و گاه پیچیده اى بود متشكل از امامان معصوم علیهم السّلام و عده اى از پیروان نزدیك و وفادار آنان تا با همكارى یكدیگر اهداف خود را براى پیش برد اصول دینى و مذهبى محقق سازند.

متوکل ملعون که مى‏ترسید آرامگاه سرور شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام پایگاهى بر ضد او گردد و مبارزات و شهادت آن شهید بزرگوار الهام بخش حركت و قیام مردم در برابر ستمهاى دربار خلافت شود، در سال 236 قمرى دستور داد قبر شریف امام حسین علیه السلام و

متوكل با چنین كردار خود خیال كرده بود كه پسر رسول خدا صلی الله علیه وآله را سخت كوبیده و مقام شامخ او را در هم شكسته یا دست كم از اوج اعلایش فرود آورده است ولی اگر جعفر متوكل و متوكل ‌های دیگر جهان می‌ توانستند بدانند، ملاك اعتبار انسان در محیط انسانیت چی