موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

جدیدترین اثر موسسه فرهنگی تدبّر در قرآن و سیره با عنوان «تدبّر در سیره امام کاظم(ع)» روانه بازار کتاب شد.

امام کاظم(ع) می فرمایند: «خوش به حال آن دسته از شیعیان ما که در غیبت قائم(عج) ما چنگ به دوستی ما زده و بر محبت ما ثابت می مانند و از دشمنان ما بیزاری می جویند، آنها از ما و ما از آنها هستیم ...».

استاد حوزه با بیان اینکه امام کاظم(ع) برای علم چهار مرتبه و نوع قائل اند، گفت: آگاهی ای که امام کاظم(ع) در مورد آن سخن می گویند، ربطی به کلاس و درس و مدرسه ندارد و لذا ممکن است کسی بی سواد باشد، اما بداند و کسی دانشمند باشد و این چهار چیز را نداند.

به تعبیری کل بحث شادی و نشاط را می توان در این آیه از قرآن کریم خلاصه کرد که؛ «لِكَیْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ» (سوره حدید/آیه 23)

از دعاهای امام در گوشه ی زندان این دعا بود: «اللّهُمَّ اِنَّکَ تَعلَمُ اِنِّی کُنتُ اَسئَلُکَ اِن تُفرِغَنی لِعِبادَتِکَ اَللّهُمَّ وَ قَد فَعَلتُ فَلَکَ الحَمدُ؛ خداوندا! تو می دانی که من از تو تقاضا کرده بودم، مرا در گوشه ای خلوت قرار دهی تا مشغول عبادت باشم، تو تقاضای مرا برآوردی، تو را سپاس می گویم.»

امام در یک زندان بسر نبرد، در زندان هاى متعدد بسر برد. او را از این زندان به آن زندان منتقل می کردند؛ و رازش این بود که در هر زندانى که امام را می بردند، بعد از اندک مدتى زندانبان مرید امام می شد.

آن گاه که سروش امین، جام دل را از معجون شگفت، بشارتی عظیم آکنده می سازد و می توان چیدن گل بوته لبخند خورشید آسمان شهر مدینه را به تماشا نشست، آ ن روز شادی اهلبیت است. آری! هفتم ماه صفر است. زمین ملتهب، و زمان در گردونه خویش مستانه می چرخد. وهم و سکوت بر گستره قلب ها سایه افکنده است و چشم ها در انتظار رؤیت خورشید امامت، افق ولایت را به نظاره نشسته است.

عکس العمل امام کاظم(علیه السلام) در مقابل پیشنهاد هارون در برگرداندن فدک چه بود؟

بهلول عاقل دیوانه نما یكی از شاگردان امام كاظم علیه السلام، عالم و عارف كامل، بود. او برای حفظ جان خود از گزند هارون الرّشید، با اشاره ی امام كاظم علیه السلام خود را به دیوانگی زد و از آن پس به «بهلول مجنون» معروف گردید.

حجت الاسلام والمسلمین سید محمدمهدی میرباقری، استاد حوزه و مدرس دروس خارج فقه و اصول در بررسی نقش و تأثیر امام رضا علیه السلام در پیشبرد جایگاه امامت و شیعه به اقدامی که امام کاظم علیه السلام اتجام دادند اشاره می کنن

یکی از چالش های پیش روی حضرت امام کاظم علیه السلام، رویارویی های سیاسی با خلفای عباسی بود که به شدت از رابطه خویشاوندی با پیامبر(صلی الله علیه و آله) در مقاصد سیاسی بهره می بردند.

هادی عباسی به پیروی از نیاکان خود، از آغاز خلافت، نسبت به مخالفان خود، بویژه علویان، موضعی تند اتخاذ کرد و آنان را تحت فشار و شکنجه قرار داد. فشارهای بیش از حد خلیفه عباسی نسبت به علویان، آنان را به ستوه آورد.

آنچه که از مقابل دیدگان مخاطب می گذرد، نظرات و آراء دانشمندان مشهور اهل سنت در مورد امام کاظم علیه السلام می باشد. ویژگی های کمتر شناخت از امام کاظم علیه السلام، ما را بر آن می دارد تا نظرات دانشمندان غیر شیعه را در مورد این امام والا مقام از دل تاریخ جوی

همیشه شرایط و اوضاع مناسب و باب میل انسان نیست تا در بهترین شرایط بهترین تصمیم و تدبیر را پیاده بکند بلکه مهمترین شاخصه، آمادگی کامل و سرعت عکس العمل نسبت به هر عمل و نقشه ای است که از سوی دشمن طراحی می شود.

از حدود 250 سال مدّت حضور امام معصوم در میان مردم، فقط 15 سال تحت حکومت اسلامی مشروع بوده است؛ در باقی این مدّت طولانی، آیا معصومین علیهم السلام دخالت در امور حکومتی و سیاسی می کردند یا ... ؟!

تمام بشریت باید درس مبارزه با ظلم را از امام موسی بن جعفر علیهماالسلام بیاموزند كه اگر عده و عُده برای قیام نداشتند لااقل از مبارزه منفی زیركانه علیه طاغوت و ظلم دست نكشیدند!

در این دوران، تنها چیزى كه مى‏توانست مبارزه و حركت فكرى و سیاسى اهل بیت (علیهم‏ السّلام) و یاران صدیق آنان را مجال رشد و استمرار بخشد، تلاش خستگى‏ناپذیر و جهاد خطیر آن بزرگواران بود و توسل به شیوه‏ى الهى «تقیه». و بدین ترتیب است كه عظمت حیرت‏آور و دهشت‏ان

اگر مقاومت ائمه اطهار علیهم السلام در مقابل اینها نبود و اگر نبود که آنها فسقها و انحرافهای آنان را برملا می کردند و غاصب بودن آنها را به مردم گوشزد می نمودند، امروز ما هارون و مخصوصا مأمون را در ردیف قدیسین می شمردیم.

امام كاظم علیه السلام از همان كودكى‏ با سایرین تفاوت داشت و هرگز عمل لهو و لعب از او صادر نمى‏شد، آن چنان حلیم و بردبار و عابد و صالح و امانت‏دار بود كه او را كاظم، عبد صالح، صابر و امین لقب داده بودند.

با مطالعه تاریخ انسانها می بینیم که همه ظالمان و جنایتکاران برای انجام کارهای خود استدلال می کرده اند که در روانشناسی به آن مکانیسم دلیل تراشی می گویند. به همین دلیل است که دزدها قبل از دزدی هزار و یک استدلال برای خود جور می کنند که کارشان را توجیه کنند.