یکی از شبهاتی که در مورد امام حسن(علیهالسلام) مطرح میشود، بحث ازدواجها و طلاقهای مکرر ایشان است. تبیان سعی کرده که پاسخ این شبهه را از دکتر رجبی گرفته و تقدیم شما کند.
کارشناس تاریخ اسلام با بیان اینکه صلح امام مجتبی(ع) از ابعاد مختلف مظلوم واقع شده است، گفت: مقایسه آنچه ایشان انجام دادند با آنچه در کربلا رخ داد نادرست و جفا و ظلم در حق امام حسن(ع) است چراکه ایشان از نظر درایت و شجاعت مانند برادرشان بوده اند.
یک کارشناس مرکز ملی پاسخگویی گفت: سنت پیادهروی به زمان امام حسن مجتبی (ع) برمیگردد. امام (ع) بارها پیاده از مدینه برای انجام مناسک حج به مکه تشریف بردند.
رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی استان قم گفت: فروش بلیط قطار ترکیبی قم-کربلا توسط 25 دفتر خدمات مسافربری در استان قم، امکان پذیر است؛ در حال حاضر امکان فروش اینترنتی بلیط قطار قم-کربلا وجود ندارد.
دبیر ستاد عالی کانونهای فرهنگی و هنری مساجد با بیان اینکه امسال ۱۰ موکب مشترک متشکل از جوانان و نوجوانان را در مرز داریم گفت: در این موکبها فعالیتهای فرهنگی نشات گرفته از شعار انتخابی « «حب الحسین یجمعنا» را در دستور کار قرار دادهایم.
از هم... شد... آنچه شد. ملکوت به نور علی (علیه السلام) منور شد. روح قُدسیِ مولایمان، از مُلک تَن آزاد شد و باری دیگر، پس از سالها دوری، نزد نبیّ و دختِ نبیّ آرام گرفت. چه خوش لحظهای بود...
با مطالعه و بررسی تاریخ اسلام با شخصیت های دو قطبی و مرموزی آشنا می شویم که برای دست یابی به اهداف و مقاصد نفسانی و دنیوی به هر شکل و رنگی تغییر ماهیت می دهند، تا اینکه افکار جامعه اسلامی را به انحراف کشیده و از مسیر حق منحرف کنند.
پس از صلح امام حسن (ع) با معاویه برخی از شیعیان این واقعه را باور نکردند. آنان نمیپذیرفتند که امامشان با معاویه صلح کرده باشد. برخی از آنها به نزد امام حسن (ع) رفتند و به ایشان اعتراض کردند. در ادامه به بررسی اعتراضات شیعیان به امام حسن (ع) میپردازیم.
امیر المؤمنین(ع)به مسجد کوفه آمد و بالاخره آن مصیبت عظمی-به دست شقی ترین مردم-انجام شد و مردم کوفه با اطلاع از آن فاجعه، خود را به مسجد رساندند، و فرزندان امیر المؤمنین(ع)نیز به مسجد آمدند.
از تفسیر فرات بن ابراهیم کوفی روایت شده که به سند خود از امام صادق جعفر بن محمد(ع)روایت کرده که فرمود: روزی علی بن ابیطالب(ع)به فرزندش حسن فرمود:
«یا بنی قم فاخطب حتی اسمع کلامک »!
پسرم برخیز و سخنرانی کن تا من سخنرانی تو را بشنوم.)
امروز به یاد سبط اکبر رسول خدا، امام حسن مجتبی علیهالسلام و آن همه مصیبت و اندوه و درد و رنج و مظلومیت جانکاه، چشمان تمامی دوستدارانِ حتّی و عاشقان معنویّت و شیفتگان ولایت علوی میگرید. در روزهای ماه صفر واقعه جانگداز شهادتش، طراوت و شادابی همه بوستانهای جهان را به خزان کشید. شقایق با داغ از زمین میروید و لاله، رنگِ خون مطهر او را بر چهره دارد. بنفشه از اندوه او سر به گریبان است و چشم نرگس به یاد او نگران است. اگر ابر میبارد غربت او را میگرید و اگر رعد میغرّد، حماسههای حیات جاودانه او را فریاد میزند. هر صخره استوار نشان از عزم راسخ او دارد و هر قلّه سترگِ کوهسار از همّت بلند او سخن میگوید.
در خنده های دل انگیزِ صبحدم نیمه رمضان، مژده میلادی خجسته به آسمان ها برخاست. میلاد شکوفه ای که بر شاخسار «آل عبا» رویید و عطر نیکویش، در نسیم پیچید و تمام کوچه باغ هایِ نیکی را پیمود و باغ ضیافت الهی را با قدوم خود زیور و زینت داد. گوهری تابناک، که از دو دریای عصمت بیرون آمده بود. حُسن خدا در خانه زهرا (علیها السلام) و علی (علیه السلام) تجلی می کند و حَسَن (علیه السلام) سید جوانان اهل بهشت، چشم بر جهان می گشاید. کودکی از جنس آسمان که کودکی اش بزرگ ترین آموزگار بزرگان است. میلاد ایشان زمینه ای فراهم آورد تا قطره ای از دریای مواج حسن او در کودکی و نوجوانی به کام جان ریخته شود.