موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

روز عاشورا در بین سرو صدای سپاه دشمن برای آخرین بار سخنانی فرمودند تا شاید حتی یک نفر از آنها هدایت شده و با امام جنگ نکند و در آنجا اعلام کردند که مرگ بهتر از زندگی با ذلت است.

امام حسین(علیه‌السلام) در کربلا برای هدایت عمربن سعد سخنانی فرمود که نکات مهم آن را در اینجا می‌آوریم.

در این خطبه امام به بیدادگری بنی‌امیه و فرستادن نامه‌های اهل کوفه اشاره دارد. امام در این خطبه خود را اسوه معرفی می‌کند و به سرزنش پیمان شکنان کوفه می‌پردازد و سرانجام این پیمان شکنی را ترسیم می‌کند. این خطبه را نه تنها یاران امام که هزار تن همراهان حر بن یزید ریاحی گوش دادند.

روز عاشورا بار دیگر امام قصد سخنرانی داشت امام کوفیان گوش نمی‌دادند و امام آنها را توصیف کرد که چگونه انسان‌هایی هستند.

امام حسین(علیه‌السلام) در منطقه شراف برای سپاه حر سخنرانی داشتند که نکات مهم آن در ادامه می‌آید.

در این نوشتار جریان دیدار مروان بن حکم با امام حسین(علیه‌السلام) زمانی که یزید برای بیعت‌ گرفتن از امام به حاکم مدینه نامه نوشت بود، آمده است.

امام حسین(علیه‌السلام) قبل از حركت از مکه بسوی کوفه، در ميان افراد خاندان بنى‌هاشم و گروهى از شيعيان خطبه‌ای ايراد فرمودند و نکات مهمی در آن متذکر شدند.

امام در روز عاشورا قبل از شروع جنگ یک بار دیگر سخن گفت تا شاید از کوفیان را از جنگ پشیمان کند.

وقتی مردم كوفه از مخالفت حسين بن على(عليهماالسلام) با مسئله بيعت و از آمادگى آن حضرت براى مبارزه با فساد و از ورود آن حضرت به شهر مكه مطلع گرديدند پيكها و نامه‌هاى انفرادى و طومارهاى فراوانى به آن حضرت فرستادند.

امام حسین(علیه‌السلام) این خطبه را در سال ۵۸ق، دو سال قبل از مرگ معاویه در منا خواند؛ در این زمان فشار معاویه بر شیعیان به اوج رسیده بود و در فضای اجتماعی سیاسی خفقان حاکم بود. اهمیت این خطبه در منا و در ایام حج، افشاگری‌ امام علیه حکومت معاویه بود. برخی تحلیل‌گران این خطبه را که در حضور صحابه و تابعین قرائت شد نشانه برنامه امام حسین(علیه‌السلام) برای قیام کربلا می‌دانند.

یکی از شبهاتی که در مورد امام حسن(علیه‌السلام) مطرح می‌شود، بحث ازدواج‌ها و طلاق‌های مکرر ایشان است. تبیان سعی کرده که پاسخ این شبهه را از دکتر رجبی گرفته و تقدیم شما کند.

در سیزدهم رجب سال 30 عام الفیل، حادثه بس عجیبی رخ داد که هرگز در تاریخ بشریت سابقه نداشته و بعد از آن نیز تکرار نشده است، و آن حادثه، به دنیا آمدن نوزادی است در درون خانه کعبه که به نام علی علیه السلام اسم گذاری شد.

پدیده آقازادگی واقعیتی تلخ است که طی آن فرصت‌طلبان خود را به مراکز قدرت نزدیک مى‌کنند تا از بیت‌المال بهره‌مند شوند.

یکی از بزرگ ترین درس های عملی از حضرت زهرا(س) حضور فعّال در صحنه های اجتماعی- سیاسی با حفظ عفّت و حجاب و ارزش های وجودی زن است که تبلور آن در انقلاب اسلامی، جلوه یافت.

حجت الاسلام مسگری با بیان اینکه در زیارت جامعه کبیره می خوانیم: «شروع این عالم با ائمه (ع) و آخر آن نیز با ایشان است»، گفت: اگر حضرت زهرا(س) مبدا و مخزن نور در ابتدای عالم هستند، امام زمان (عج) نیز نور عالم در انتهای تاریخ است.

نقل است حضرت زهرا (س) در ساعات آخر زندگانی خویش برای امام علی علیه‌السلام از دیدار خود با پیامبر در عالم رویا سخن گفته است.

حجت الاسلام علی‌پناه لزوم رجوع به آموزه‌های حضرت زهرا (س) در برخورد با مصائب را ضروری دانست.

یک کارشناس دینی گفت: حضرت فاطمه(س) عالی ترین تجلی اقتدای به رسول الله(ص) است، ایشان بهترین کسی است که می‌شود نشانی رسول الله(ص) را در زندگی او گرفت؛ چون رسول خدا(ص) فرمودند: «فاطمه پاره تن من است» و از طرفی این درّ گران‌بها در محضر رسول الله(ص) پرورش یافت.

مدیر مدرسه علمیه کوثر ولایت با بیان اینکه حضرت فاطمه زهرا(س) ام ابیها بودند، گفت: حضرت زهرا(س) اصل و ریشه امامت و نبوت بودند.

تاریخ اسلام شاهد اشرافیت مسئولانی است که جلوداران سپاه پیامبر(ص) بودند. امام علی پس از مرگ خلیفه سوم سیره نبوی در زمینه ساده‌زیستی مسئولان را احیا کرد.