ریزش ساختمان‌های نه چندان قدیمی

در واقع کیفیت و رعایت استاندارد در ساختمان سازی از موضوعات مهمی است که با توجه به شرایط شهرهای بزرگی مانند تهران و زلزله خیز بودن آنها بسیار مورد توجه قرار گرفته است به طوری که بخشی از سازندگان کوچک که عمدتاً صاحبان یک ساختمان به شمار می روند سعی دارند تا با رعایت اصول ایمنی، به ساخت و ساز بپردازند. اما در این میان بخش زیادی از سازندگان هم وجود دارند که نه تنها اصول ایمنی را در ساختمان سازی رعایت نمی کنند بلکه با عدم نظارت درست برساختمان سازی مشکلات زیادی را برای ساکنان یک ساختمان به وجود می آورند، بطوریکه پس از گذشت مدتی از ساخت یک آپارتمان مشکلاتی مانند ترکیدگی لوله و خرابی دیوارها منجر به تحمیل هزینه های بسیاری به خریدار می شود. البته این فقط یک طرف ماجراست زیرا علاوه بر این مشکلات، گاهی اوقات وضع بسیار بحرانی شده و آن هنگامی است که یک ساختمان با همه ی عظمت خود یکباره بر سر ساکنین خود فرو می ریزد .

در همین راستا در هفته گذشته ساختمانی فرسوده در خیابان انقلاب، تقاطع چهارراه ولیعصر که متعلق به یک تولیدی کت و شلوار بود ریزش کرد. گزارش ها حاکی از این است که هیچ‌گونه گودبرداری در اطراف این ساختمان در حال انجام نبوده و ساختمان به علت فرسودگی فراوان فرو ریخته است . البته منظور از فرسودگی لزوماً عمربالای بنا و ساختمان نیست بلکه این امر می تواند نتیجه یکسری كم كاری ها، اشتباهات و نقص هایی كه به هنگام اجرای پروژه ها رخ می دهد، همچون آسیب های پدیده ی لانه زنبوری، حفره های آب انداختگی، جداشدگی، ترك های جمع شدگی، فضاهای خالی اضافی یا بتن آلوده شده باشد كه همگی آنها دست به دست هم داده و باعث ریزش ساختمانی نه چندان قدیمی و شاید حتی با عمری کمتر از ده سال می شوند و سرانجام همین امر باعث می شود که در ایران بنای زیر 7 سال به عنوان خانه نوساز در نظر گرفته شود.

این در حالیست که در کشورهای پیشرفته یک خانه 90 ساله به عنوان خانه نوساز، مستحکم و ایمن محسوب می شود و پس از آن نیز فقط به تعمیرات جزئی نیاز پیدا می کند. اما متوسط عمر ساختمان در ایران حداکثر یک چهارم تا یک سوم این کشورهاست که در این مدت هم ساکنان باید هزینه هایی را بابت تعمیر خانه خود بپردازند.

نکته مهمی که در اینجا قابل ذکر است این است که هزینه ای که برای ساخت مسکن با کیفیت پرداخت می شود در کنار افزایش کیفیت رقم زیادی نیست زیرا این افزایش هزینه بالطبع متوسط عمر ساختمان را افزایش می دهد. در نتیجه حداکثر با افزایش 30 درصد در هزینه ساخت و ساز می توان عمر ساختمان ها را 3 برابر افزایش داد و در واقع با کمی دقت و حداقل سرمایه گذاری می توان سرمایه های موجود را به خوبی حفظ کرد و افزایش داد.

براساس اعلام مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن 35درصد از مصالح ساختمانی غیراستاندارد هستند، اما باید به این آمار، واردات محصولات بی کیفیت از کشور چین را هم اضافه کرد که 40 درصد از سهم بازار را در اختیار دارند. دراین باره رئیس مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن چندی پیش اعلام کرد که مصالحی مانند شن و ماسه و بلوک های سیمانی رکوردار تولید مصالح غیر استاندارد هستند و چندین بار به آنها مهلت داده شده که کیفیت تولید این محصولات را افزایش دهند.

در این خصوص سید مهدی هاشمی، رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان با بیان این که مصالح استاندارد در کشور بسیار کم است، اظهار داشت: علاوه براین که مصالح استاندارد درکشور خیلی کم تولید می شوند، برخی از مصالح لازم در ساختمان سازی درکشور تولید نشده و به اجبار باید وارد شود. وی با انتقاد از تولید مصالح ساختمانی بی کیفیت، افزود: در بخش ساختمان سازی به کارگیری افراد خبره و ماهر هم از سوی مردم مطالبه نشده است. البته با راه اندازی طرح مجریان ذی صلاح این موضوع تا حدی بهبود یافته است اما باز هم در مورد ساختمان های بزرگ و مهم، اجرایی می شود و ساختمان های کوچک همچنان به شیوه های غیراستاندارد به ساخت و ساز می پردازند.

به هرحال مجموع عوامل فنی،اجتماعی،فرهنگی و حقوقی که بصورت درهم تنیده ای ساخت و سازهای تهران را تهدید می نماید بطور طبیعی چنین اتفاقاتی را نیز باعث خواهد شد،ولی باب شدن این موضوع که در هنگام بروز چنین حوادثی شهردار محترم با حضور در محافل رسانه ای افکار عموم را بر علیه مهندسین ناظر شانتاژ نماید،موضوعی است غیر قابل قبول که شایسته رسیدگی در محاکم قضایی است.

منابع: مردم سالاری/مهر