فتنه 14 اسفند بنیصدر
14 اسفند هر سال یادآور غائلهای است که منافقین به همراه حامیان بنیصدر در دانشگاه تهران و اطراف آن خلق کردند.

در این روز و در مراسمی که به مناسبت سالروز درگذشت مصدق در دانشگاه تهران برگزار شده بود، بنیصدر در سخنرانی خود، به شخصیتهای انقلاب و نهادهای انقلابی توهین نمود و در راستای اهداف استکبار جهانی سخن راند که با اعتراض امت حزبالله مواجه گردید. پس از آن گارد شخصی بنیصدر و منافقان مسلح طی یک برنامه از پیش تنظیم شده، به دستور بنیصدر، به مردم انقلابی حمله کرده و گروه بیشماری را زخمی و دستگیر نمودند. این حادثه در نهایت شکست ضد انقلاب و حذف آنها از صحنه سیاسی کشور را به دنبال داشت
فقدان تربیت دینی و داشتن مواضع التقاطی
بنیصدر یک نیروی بیریشه و بدون اصل و نسب فکری بود، با آنکه روحانیزاده بود، اما تربیت عمیق دینی نداشت. وی درکتاب خاطراتش که در فرانسه به چاپ رسید، اعتراف میکند که فعالیتهای دانشجوییاش بیشتر تحت تأثیر نیروهای ملی بود تا مکتبی و نگرشهای ملیگرایی عمیقتری نسبت به نگرشهای اعتقادی و دینی داشت. کسانی که خانواده بنیصدر در قبل از انقلاب را دیده بودند، مشاهده کرده بودند که رفتار و پوشش غربی داشته و به بدیهیات شرعی نیز معتقد نبودند. اما اینکه چطور چنین فردی به گروه یاران امام پیوست، باید گفت از آنجا که اکثر همراهان امام زبان خارجی نمیدانستند تحصیل در فرانسه و آشنایی با زبان این کشور، امتیازی برای بنیصدر بود تا بتواند خود را وارد صف یاران امام قرار داده و در پرواز انقلاب با امام همراه شود. با آنکه اکثر مسئولان اول انقلاب سالها در زندان ساواک بسر برده و زجر کشیده بودند اما آقای میرحسین موسوی حتی یک سیلی نیز نخورده بود. وی در سالهای 55 تا 57 برای تحصیل در امریکا تشریف داشتند. شهید دیالمه همان روزها متوجه انحراف فکری وی و همسرش شده و تفکرات وی را تأثیر پذیرفته از«جنبش مسلمانان مبارز» به رهبری حبیبالله پیمان دانسته بود. این شهید بزرگوار با اشاره به روزنامه جمهوری اسلامی که موسوی سردبیرآن بود، میگوید:«موضعگیریهای روزنامه در بعضی از موارد، کم و بیش موضعگیریهای روزنامه امت (منظور روزنامه دکتر پیمان) است. به عنوان مثال برای مصدق مطلب چاپ میکند اما حتی یک خط، خوب دقت کنید، حتی یک خط در مورد آیتالله کاشانی نمینویسد.»
بنیصدر بعد از انتخابات با تغییر رفتار 18ظ درجهای به تقابل با مجلس خط امام میپردازد. حزب جمهوری اسلامی را که غالباً از اصحاب امام بودند متهم به تلاش برای ایجاد دیکتاتوری مینماید، نهادهای انقلابی را متهم به چماقداری میکند
غرور کاذب و توهم مقبولیت عامه
بنیصدر توانست در اولین انتخابات ریاست جمهوری در 5 بهمن و سه ماه پس از تسخیر لانه جاسوسی با نقاب انقلابیگری و خط امامی بودن 14 میلیون رأی از مجموع 21 میلیون یعنی 67 درصد را به خود اختصاص دهد. این آرای میلیونی چنان بنیصدر را دچار غرور ساخت که فکر میکرد میتواند از این پس افکار واقعی خود را رو کرده و در مقابل امام و انقلاب بایستد. اما او فراموش کرده بود که رأی مردم به وی در حمایت از امام و انقلاب و بهدلیل حمایت انقلابیون بود.
تغییر رفتار بعد از انتخابات
بنیصدر بعد از انتخابات با تغییر رفتار 18ظ درجهای به تقابل با مجلس خط امام میپردازد. حزب جمهوری اسلامی را که غالباً از اصحاب امام بودند متهم به تلاش برای ایجاد دیکتاتوری مینماید، نهادهای انقلابی را متهم به چماقداری میکند. صدا و سیما را انحصاری و در دست عدهای خاص معرفی میکند، به نصایح و فرامین امام که در زمینههای مختلف صادر میشود کمترین توجهی نمیکند و سرانجام جمهوری اسلامی را متهم به شکنجه زندانیان مینماید و میگوید این جمهوری اسلامی جمهوری اسلامیای نیست که من به آن افتخار کنم.

انتخاباتی صحیح است که پیروز آن باشم!
بنیصدر پس از عزل از فرماندهی کل قوا مردم را به استقامت در مقابل جمهوری اسلامی و تجمع و تظاهرات دعوت کرد که یک نمونه آن را در غائله 14 اسفند شاهد بودیم. بنیصدر مدعی شد نظام با صندوقسازی قصد تقلب در انتخابات را دارد و پس از انتخاب شهید رجایی به عنوان رئیس جمهور نیز ادعای تقلب را مطرح کرد و تنها انتخاباتی که خود در آن پیروز شد را صحیح میدانست
ساختارشکنی و ریزش آرا
رفتارهای ساختارشکنانه بنیصدر طی یک سال مسئولیت پست ریاست جمهوری باعث شد دلسوزان نظام از حمایت او دست برداشته و منتقد او گردند و نهایتاً در غائله 14 اسفند تنها سازمان منافقین و زاویهداران با انقلاب در حمایت از وی به خیابانها بریزند.
دفاع بنیصدر از منافقین
پس از غائله 14 اسفند در دانشگاه تهران، بنیصدر در نامه خود که 6 روز بعد خطاب به دادستان کل کشور، آیتالله موسوی اردبیلی نوشت، علت اصلی بروز واقعه 14 اسفند را نه سخنان تحریککنندهاش در این روز و شعارها و توهین هوادارانش به امام(ره)، که حضور چماقداران میداند و عملاً تمامی نقشههای گروهکهای حامی خود از جمله مجاهدین خلق و... را در حمله به مخالفین خود منکر میشود:«آقای دادستان محترم! هیچ کس نمیپذیرد که گروهکها چنین و چنان کردند، چرا که اگر چماقداران نمیآمدند هیچ کس هیچ کار نمیکرد.
بخش تاریخ ایران و جهان تبیان
منبع :سایت بولتن( با نلخیص)