پشتصحنه یك برنامه طنز
گزارشی از برنامه طنز "عصر بهخیر تهران"
رضا قربانی، تهیهكننده برنامه كه حدود 23 سال است كه در رادیو كار میكند، میگوید: برنامه عصر بخیر تهران توسط 2 تیم برنامهساز تهیه میشود كه هر هفته اجرای برنامه به عهده یكی از این تیمهاست.
برای تهیه گزارش از برنامه «عصر بخیر تهران» وارد ساختمان ارک در خیابان 15 خرداد شدم؛ ساختمانی كه به گفته برخی پیشكسوتان، شناسنامه رادیوست.
پس از طی مسیری كوتاه وارد اتاق فرمان استودیوی پخش رادیو تهران شدم.
قربانی، تهیهكننده برنامه كنار مهدی یونسی، صدابردار برنامه سیدیهای برنامههای تولیدی و موسیقیهای برنامه را برای پخش هماهنگ میكرد.
تیم جوان و باانرژی
رضا قربانی، تهیهكننده برنامه كه حدود 23 سال است كه در رادیو كار میكند، میگوید: برنامه عصر بخیر تهران توسط 2 تیم برنامهساز تهیه میشود كه هر هفته اجرای برنامه به عهده یكی از این تیمهاست. این هفته سردبیر و نویسنده برنامه رضا ساكی است. از این كه بچههای تیم، جوان و باانرژی هستند بسیار خوشحالم، چون همین شادابی و انرژی به شنوندگان برنامه عصر بخیر تهران در ساعات پایانی روز هم منتقل میشود.
قربانی همچنین به این موضوع اشاره میكند كه برنامه هفته آینده به تهیهكنندگی اسماعیل باستانی و سردبیری بشیر جعفرینیا و گویندگی سیما رستگاران ارائه میشود.
با هم همدل هستیم
حدود دو دقیقه به شروع برنامه زمان داریم كه متوجه ورود شتابزده جوانی به پخش میشوم. او با گفتن سلام، سلام بلافاصله وارد استودیوی پخش میشود و میكروفن خود را تست میكند.
برنامه راس ساعت 16 با سلام و احوالپرسی آویدبزرگی، گوینده برنامه شروع میشود.
رضا ساكی هم پس از سلام و عصربخیرگویی با شنوندگان ضمن شكایت از ترافیك عصرگاهی تهران، موضوع برنامه امروز را كه معرفت است، بیان میكند و از مردم میخواهد در این مورد نظر خود را از طریق پیامك یا تماس تلفنی با برنامه در میان بگذارند.
دقایقی بعد ساكی وارد اتاق فرمان میشود و با من شروع به صحبت كرده و خود را این گونه معرفی میكند: رضا ساكی، سردبیر برنامه عصر بخیر تهران و بچه خرمآباد هستم.
او میگوید: كارم را سال 81 از رادیو خرمآباد شروع كردم، سپس وارد رادیو جوان شدم و از سال 86 هم در رادیو تهران مشغول به كار هستم.
برنامه عصر بخیر تهران از مهرماه امسال هر روز از ساعت 16 الی 18 به صورت زنده از رادیو تهران پخش میشود و یك مجله شنیداری ـ رادیویی است كه به موضوعاتی همچون ورزش، طنز، تاریخ معماری تهران و دیگر مسائل روز میپردازد و ما سعی میكنیم از طریق این برنامه با مردم درددل كنیم و با آنها همدل باشیم.
برای نیل به این هدف هم لازم است ابتدا بین اعضای عوامل برنامهساز، صمیمیت و یكدلی به وجود آوریم. به هر میزان كه فضای برنامه دوستانه و شاد باشد تعامل و مشاركت شنوندگان با برنامه بیشتر خواهد شد.
او معتقد است برنامه زنده عصر بخیر تهران دارای نشاط، شادابی، طراوت و پویایی لازم برای برانگیختگی حس شادی و شعف در شنوندگان است.
ساكی میافزاید: این را براساس صحبتهای مخاطبان برنامه میگویم، زیرا شنوندگان عقیده دارند تلاش ما برای رفع خستگی آنان در پایان روز و تحمل ترافیك عصرگاهی تهران موثر واقع شده است و چون ریتم برنامه با زندگی روزمره مخاطب متناسب است، برنامه توانسته جایگاه خود را بین مردم پیدا كند. هدف اصلی عوامل برنامهساز ارائه برنامهای شاد و مفرح برای مخاطبان رادیوست.
حاشیهپرداز نیستم
مجری و گزارشگر بخش ورزشی رادیو تهران كه با این برنامه نیز همكاری دارد، میگوید: محمد میر هستم.چهار سالی است در رادیو فعالیت دارم. ابتدا در بخشهای دیگر رادیو كار میكردم، ولی به دلیل علاقه شخصی خودم وارد بخش ورزشی شدم كه فكر میكنم در این قسمت موفقتر از دیگر بخشها هستم.
محمد میر اضافه میكند: در برنامه عصر بخیر تهران سه بخش ورزشی هر روز پخش میشود كه در مورد بازیهایی كه در آن روز انجام میشود خبرهایی را به اطلاع شنوندگان میرسانم. این برنامه به یك ورزش خاص تعلق ندارد و براساس جذابیت موضوع به بررسی خبرهای ورزشی همه رشتهها در ایران و جهان میپردازیم.
در ضمن به مسائل حاشیهای ورزش خیلی اهمیت نمیدهم، چون خودم اهل حاشیهپردازی نیستم، مگر مسالهای حاشیهای مطرح شود كه خیلی برای مردم مهم باشد. در این صورت در برنامه آن را عنوان میكنم.
از هشتدری تا پنجدری
نصرالله حدادی، محقق و پژوهشگری است كه همزمان در سه رسانه نوشتاری، دیداری و شنیداری فعالیت چشمگیری دارد. برای نمونه در برنامه «سلام تهران» تلویزیون و برنامههای صبحگاهی و عصرگاهی رادیو تهران به معرفی و بیان تاریخ و آداب و رسوم مردم تهران میپردازد.
در برنامه عصر بخیر تهران، حدادی به گونهای دیگر تهران را میبیند و با مخاطبان این برنامه گپ و گفت میكند. در این برنامه حدادی به ساختمانهای قدیمی تهران میپردازد، به شیوه معماری، نوع كاربری ساختمان، تاریخ ساخت و این كه ساختمان به سفارش چه شخصی و به چه منظوری ساخته شده. برخی از این ساختمانها به موزه تبدیل شده و برخی دیگر كاربریهای دیگری دارند.
به گفته حدادی، آنچه اهمیت دارد این است كه روزها از پی یكدیگر میگذرند و تاریخ را میسازند. ما از گذشتگان سخن میگوییم و آیندگان از ما میگویند. پس كاری كنیم كه نسلهای آینده به نیكی از ما یاد كنند و از تاریخ درس عبرت بگیریم. هر آثار تاریخی كه در جایجای ایران مرمت و بازسازی شود، در واقع صفحهای از تاریخ و تمدن غنی ایرانی ـ اسلامی ما و هویت فرهنگی ما حفظ میشود.
نگاه برعكس
میثم عبدی قبل از ورود به رادیو، كارگردان تئاتر بود. او درباره خودش چنین میگوید: لیسانس بازیگری دارم. 9 سالی است در رادیو تهران هستم. با محیط و فضای رادیو تهران اخت شدهام و به گونهای اینجا را خانه خود میدانم.
از او میپرسم چه بخشی را اجرا میكند كه در جواب گفت: هر جای برنامه كه وقت خالی پیدا شود من ازخودگذشتگی نشان میدهم و وقت برنامه را پر میكنم. (با خنده نگاهی به رضا ساكی میكند)
عبدی به این نكته اشاره میكند كه مجری ـ بازیگر هستم. قسمت طنز برنامه را اجرا میكنم و این كه چقدر موفق هستم به شنوندگان برنامه بستگی دارد، زیرا طنز از دیدگاهها و زاویههای مختلف نگاه كردن به پیرامون خود و مسائل روز است. من سعی میكنم نگاهی برعكس به موضوعات روز داشته باشم. به نظرم تقابل دو عامل متضاد طنز را میسازد كه همین تضاد باعث واكنش خنده در ذهن مخاطب میشود. خیلی از كارهای من بداهه است و از قبل چیزی را طراحی نمیكنم.
عبدی به من اشاره میكند و میگوید: به منمن كردنهای من و دیگر دوستان توجه نكنید. اینها همگی شوخی است. در این برنامه كارها به شخص وابسته نیست، بلكه با تفاهم و همفكری گروه كارها پیش میرود. ولی شوخی و خنده چاشنی كار است.
آوید بزرگی، گوینده برنامه میگوید: سال 84 وارد رادیو شدم و اولین كارم را هم در رادیو تهران اجرا كردم. با رادیوهای دیگر قبلا همكاری میكردم، ولی هماكنون فقط در رادیو تهران فعالیت دارم. رادیو تهران را دوست دارم ولی فاصله زیادی با محل زندگی من دارد و تنها مشكل من همین دوری راه و ترافیك سطح شهر است. ولی وقتی وارد حیاط رادیو تهران میشوم احساس خوبی دارم.
در ضمن وقتی به صحبت افراد قدیمی و پیشكسوت گوش میسپارم و این كه روزگاری در ساختمان ارک رادیو چه بزرگانی كار میكردند از خود سوال میكنم آیا من میتوانم همچون آنها از طریق میكروفن رادیو كه به گفته استادان من حرمت و قداست دارد با مخاطب رادیو ارتباط خوبی برقرار كنم؟ آیا من این شایستگی را دارم كه در استودیویی برنامه اجرا كنم كه روزی صداهای ماندگار رادیو برنامه اجرا میكردند؟ جواب این پرسشها مسوولیت من و همكارانم را زیاد میكند.
بزرگی میگوید: حواسم پیش برنامه است و بیش از این فرصتی برای صحبت كردن ندارم. وارد استودیوی پخش میشود و برنامه را ادامه میدهد.
رضا ساكی در وسط اجرای برنامه با خنده میگوید: همهكاره برنامه من هستم. برنامه را همین جا تمام كنیم و برویم خانه.
آوید بزرگی در جواب میگوید: همهكاره برنامه! تكلیف ما را روشن كنید؛ بمانیم یا برویم؟
منبع: جامجمآنلاین
