خاطرات یک روز در مترو

استفاده از مترو علاوه بر اینکه باعث کم شدن مشکل ترافیک می شود به کاهش آلودگی هوا نیز کمک می کند.

در شهرهای توسعه یافته استفاده از حمل و نقل عمومی بیشتر است. سیستم حمل و نقل عمومی‌ همانند اتوبوس، مترو و... باید به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی و طراحی شوند که امکان ایجاد فرصت‌های رشد آتی شهر در آنها دیده شود. شرایط مطلوب سرویس‌های خدماتی مانند وجود ایستگاه‌های قابل دسترس، پایانه‌های حمل و نقل و قیمت مناسب، موجب تمایل بیشتر مردم به استفاده از حمل و نقل عمومی است. با توجه به اهمیت موضوع و مسائل عنوان شده، پرداختن به این مسئله که مردم شهر تهران چقدر از خدمات ارائه داده شده توسط شرکت مترو راضی هستند، در خور توجه است و نتایج بدست آمده از این تحقیق می تواند به ارائه بهتر خدمات مترو کمک‌کند.

قالیباف، شهردار تهران در مراسم افتتاح ایستگاه متروی تجریش- کهریزک گفت: ما مصمم هستیم تا بر اساس برنامه 5 ساله طول خطوط مترو را به 218 کیلومتر برسانیم که تا کنون توانستیم به بهره برداری حدود 150 کیلومتر مترو دست یابیم .این در حالیست که مشکلات ایستگاه هایی که قبل از آن افتتاح و مورد استفاده شهروندان قرار می گرفتند هنوز به قوت خود باقی است و گویی مسئولین به فکر ایجاد راهکار و راه حلی برای کاهش مشکلات آنها نیستند.

با ازدحام و ترافیک بیش از حد خودروها در سطح شهر، اهمیت استفاده بیش از پیش از وسایل حمل و نقل عمومی خصوصا مترو برای شهروندان احساس می شود و این امر باعث شده تا دیگر شلوغی مترو مختص به ساعات خاصی از روز نباشد، بلکه در تمام ساعات شاهد ازدحام زیاد مسافران در مترو باشیم که این مساله خود افزایش تاخیر حرکت قطارها را نیز به دنبال داشته است.

از سویی دیگر ازدحام مسافران در بیشتر خطوط مترو و كمبود واگن‌ها موجب گلایه مسافران شده است. گویا سیاست زیاد کردن تعداد واگن ها هم حریف این مسافران درد کشیده نشده است. بدیهی است که بهبود کیفی خدمات شرکت بهره برداری مترو، تنها با افزایش کمی تعداد واگن ها حاصل نمی شود و نیازمند فکری مبتکرانه برای نظم بخشی به آمد و شد مسافران می باشد. کافیست که در یک روز کاری ساعت 6صبح از مترو صادقیه(تهران) قصد سفر کنید! بله سفر؛ برای آنکه همان چند دقیقه ای که در اوج شلوغی در مترو خواهید بود، خستگی یک سفر یکروزه را بر گردنتان می گذارد.

درب باز می شود. بمنزله شلیک گلوله در مسابقات دوی سرعت، میدانی که اگر جلو نروی، زیر دست و پاها، له می شوی. پاهایت دیگه در اختیار خودت نیست و فقط و فقط حرکت رو به جلو در میان موج خروشان مسافران منتظر را حس می کنی. با هر زحمتی که شده وارد مترو می شوی؛ نه!  بهتر است بگویم با هول و فشار به زور وارد مترویت می کنند(با خودت فکر میکنی که در اینجا هرچه بخواهی راحت تر سوار شوی، باید شخصیتت را بیشتر در جیبت فرو کنی).

داخل واگن جمع صمیمی ای دارد. حس می کنی همه اینجا خودی هستند. ظاهرشان متفاوت ولی دردشان یکی است. کسی چیزی نمی گوید. انگار که می دانند صدایشان برای بهبود اوضاع سرویس دهی مترو، به جایی نمی رسد. حدود 30 دقیقه باید ایستاده و با فضای جابجایی کمی بایستی تا به ایستگاه امام خمینی (ره) برسی. هر ایستگاهی که مترو توقف می کند، با باز شدن درب ها همهمه ها شروع می شود: آقا کمی بیشتر برید داخل تا ماهم جا شویم.این تازه خوب ماجراست؛ عده ای هم بی توجه به جمعیت حاضر دور خیز کرده و با قدرت زیادی که به مسافران داخل واگن وارد می کنند، سعی دارند تا جایی برای خودشان دست و پا کنند.

از مترو که پیاده می شوی، اگر بیشتر دقت کنی می بینی که تعداد مأمورینی که تا باجه های پرداخت بلیط آگاهانه حواسشان به همه جا هست خیلی بیشتر از تعداد مامورینی است که در سکو ها برای حفظ نظم حضور دارند. حس میکنی که در سکو به حال خودت رها می شوی و نباید انتظار حفظ نظم از طرف ماموران را داشته باشی. این است حکایت دائمی سفر یکروزه به مترو.

چنانچه قالیباف نیز می گوید اشهدبالله یكی از شرمندگی‌های من همین شلوغی مترو است كه در آن نمی‌توانیم كرامت انسانی را رعایت كنیم و شهروندان در ساعات شلوغی با مشكل مواجه می‌شوند.

البته آقای قالیباف در ضمن صحبت خود تاكید كردند: ما تلاش کردیم با همه مشکلات کارها را پیش ببریم، ولی رفع بعضی مشکلات به راحتی صورت نمی گیرد. برای مثال ازدحام مترو باعث شرمندگی من است؛ من خودم را به‌عنوان شهردار مسئول می‌دانم، این مشكل من است و باید حل شود كه بر این اساس تا پایان سال 140 واگن جدید را وارد خطوط مترو كنیم.

شهردار تهران با بیان اینکه ما مسئول هستیم تا مشکلات را تحمل و هم حل کنیم، اظهار امیدواری کرد که تمامی قول‌ها و وعده‌هایی که مدیریت شهری به مردم داده است، تا پایان سال محقق شود.

به هر حال مترو با وجود برخی سختی هایی که دارد اگر کمی منصفانه نگاه کنیم مزایایی هم دارد که اگر همه آنها را با هم در نظر بگیریم بهتر می توانیم از آن در جهت اهدافمان استفاده کنیم. برای مثال امکان انجام سفرهای درون شهری و ارتباط حومه با مرکز تهران با سرعت مناسب، تردد دقیق و ایمن با فناوری بالا، کاهش آلوده کننده‌های زیست محیطی، ایجاد و گسترش فرهنگ نظم و انضباط با توجه به ارزش والای وقت در زندگی، ایجاد فضای اجتماعی آرام و آسوده، بهینه‌سازی حمل و نقل شهری، کاهش اتلاف وقت شهروندان و کاهش تصادفات رانندگی همه از جمله مزیت‌های کیفی بکارگیری ‌مترو می باشد

نکته مهم دیگر این که تا خودمان، بشخصه فرهنگ درست استفاده کردن از مترو و احترام به شخصیت دیگران را رعایت نکنیم، به ایده آل خود نزدیک نمی شویم، اما با توجه به اینکه هر جمعی با هر خصوصیتی بدون داشتن راهبر(کسی که جمع را هدایت کند) بسختی راه خود را درست می پیماید،  لزوم نظارت و بهینه سازی صفوف مترو از طرف مسئولین محترم، خود را بیش از پیش نمایان می سازد.

یادمان نرود که كودكان و سالمندان  هنوز هم به سختی از این وسیله به اصطلاح ایمن و راحت استفاده می‌كنند.

شاید کمی صبر و حوصله و احترام به همنوع از طرف ما و احساس مسئولیت بیشتر مسئولین محترم، چاره ساز این گره کور شود؛ گره ای که خیلی ها آن را گره نمی بینند... .

منابع: تابناک/ خبرگزاری دانشجو/ شهر