ردای نور
در باز شد و آسمان به خانه ام قدم گذاشت
پدرم رسول خدا بود که چهره اش چون خورشید می درخشید
پیش آمد وچنین گفت: سلام فاطمه
و چنان نگاهم کرد که گویی خستگی هایش را درنگاه خسته ام می ریزد
آهسته قدم بر می داشت.
انگار تاب و توانی چندان ندارد!
گفت : فاطمه ، احساس ضعف می کنم
و دخترانه بی تاب شد
گفتم: خدا نکند
گفت: فاطمه، آن تن پوش یمنی را بیاور و بر من بیانداز
به تماشایش خیره بودم
ناگهان فرزندم حسن از راه رسید
پاره تنم پیش آمد
بوی بهشت را در کلبه خاکی مان استشمام می کرد
پرسید: مادر بوی خوشی می آید، باید بوی رسول خدا باشد
گفتم : آری پیامبردر زیر تن پوش نشسته است.
حسن به سوی تن پوش پیامبر دوید و گفت: سلام بر رسول خدا.
آیا اجازه می دهید من هم زیر عبایتان بنشینم !
پیامبر پاسخ داد : سلام پسرم ، آری بیا
ناگهان صدائی
گفتم: آری عزیزم این پدر بزرگ توست که با برادرت حسن نشسته اند.
اونیزسلام کرد و اجازه خواست.
پیامبر با مهربانی پاسخ داد: سلام پسرم و ای شفاعت کننده امتم، آری بیا
جای علی خالی است! کاش اونیزهمینک اینجا بود.
نزدیک شد و گفت: سلام فاطمه جان بوی خوشی می آید ، پیامبر اینجاست؟
لبخند زنان گفتم : آری او با پسرانت هر سه در زیر این تن پوش نشسته اند.
علی جلو رفت و گفت: سلام برپیامبر خدا، آیا اجازه می دهید من نیز در کنارتان بنشینم؟
پیامبر پاسخ داد: سلام ای برادرووصی من! بیا علی جان..
گویی در زیر آن تن پوش کوچک تنها جای من خالی بود
ای پیامبر خدا آیا به من نیز اجازه می دهید کنارتان بنشینم؟
آنگاه پیامبر پارچه را بالا گرفت ، به آسمان اشاره کرد وچنین گفت:
((خدایا نزدیکان و عزیزان من این چند نفرند
خدایا گوشتشان گوشت من و خونشان خون من است
وتو می دانی که دلم از غم و غصه شان می گیرد
خدایا من دشمن دشمنانشان هستم و دوستانشان را دوست دارم
پروردگارا گرد و غبار ناپاکی را از دامان وجودشان دور دار و آنان را در چشمه پاکی و طهارت خود شستشو ده ...))
خواهش پیامبر گویی در عرش ، همهمه افکند
اینک خداوند بود که با فرشتگان سخن می گفت:
من هیچ آسمان بلندی را نیفراشته ام
و هیچ زمین درازدامنی را نگسترده ام
و هیچ ماه درخشانی روشن نساخته ام
و هیچ خورشید تابانی نیفروخته ام
و هیچ فلک گردانی روانه نکرده ام
و هیچ دریای روانی جاری ننموده ام
و هیچ کشتی وقایقی بر آب حرکت نداده ام
مگر...
مگر به د وستی این پنج نفر
این پنج تن که اینک در زیر تن پوش نشسته اند))
جبرئیل امین زبان گشود و پرسید:
بارالها، این پنج تن کیانند؟
و چنین پاسخ آمد:
((آنان اهل خانه پیامبری و خانواده پیامبر من هستند
آنان معدن رسالت و کسان رسول من هستند
فاطمه و پدرش
فاطمه و شوهرش
فاطمه و دو پسرش))
جبرئیل اینبار چنین گفت:
((خداوندااجازه می دهی به زمین فرود آیم و به سویشان بشتابم آیا می توانم در کنار این پنج تن بنشینم و در بهشت حضورشان محشور شوم؟ ))
جبرئیل در خانه ما حاضر شد و به احترام سلام کرد و گفت:
ای پیامبر خدا آیا به من اجازه می د هید تا زیر تن پوشتان بنشینم؟
پیامبر که درود خدا بر او و خانواده اش باد سلامش را پاسخ گفت و به او اجازه داده، فرمود:
ای امین وحی الهی، ای فرشته مخصوص خداوند، بیا و بنشین
جبرئیل گوشه عبا را برگرفت
واین آیه را برخواند:
همانا خداوند اراده کرده است که غبار ناپاکی را از دامان حیات جاوید شما اهل بیت بزداید
و شما را در چشمه تطهیر خود شستشو دهد.
پیامبر گویی به دور دست ها بنگرد به سویی خیره شد و آرام پاسخ گفت :
((سوگند به خدایی که مرا پیامبر خود ساخته و به رسالت خود برگزیده است
داستان این تن پوش و خبر ما را در هیچ جمعی از اهل زمین و در حضو هیچ گروهی از دوستان و دوستاران ما نخواهند خواند
مگر آنکه رحمت بر آنان فرو ریزد
و فرشتگان پیرامونشان را فرا گیرند
و تا هنگامی که از هم جدا می شوند بر ایشان استغفار کنند))
