آئینه جمال موعود
«... و عشق، امروز زیباترین تصویر خلقت را به نمایش می‌گذارد»
شمیم گلهای «ربیع الثانی»، فضای «مدینه» را فرا می‌گیرد و لحظهها آکنده از عطرِ «صلوات» می‌شود.
خانه «امامت» را اینک پایان انتظار است؛ انتظاری که آمدنش را با «انتظاری» شگفت و گسترده، پیوند خواهد زد.
کسی می‌آید از آن سوی کهکشان ها، ـ عطر شکوفه بر لب ـ تا غربت سرایِ مدینه را غرق شادی و شور نماید؛ غرق عطر حضور!
کسی می‌آید که ادامه «طلوع» در تاریکستان قهقرایی زمان است.
کسی می‌آید تا «انسان»، به حق راستین خویش برسد؛ حقی که روزی در تمام نگاهها متجلّی خواهد شد.
کسی می‌آید که نقطه عطفی در پیوندِ باورهای «نخستین» و «واپسین» خواهد بود و در دامان حق نمایِ ولایتش، نجات دهنده حقیقی و موعود ازلی «عج» را پرورش خواهد داد!
کسی می‌آید که ادامه «خیر» است؛ از «آدم» علیه السلام تا «خاتم» صلی الله علیه و آله و از حضرت خاتم صلی الله علیه و آله، تا وارث حقیقیِ خیر؛ «حضرت بقیة اللّه الاعظم، مهدی عجل‌الله‌فرجه »!
کسی می‌آید که روح «حقیقت»، در کالبد زمان است و چلچراغ ولایت علوی علیه السلام را در تاریکنای جهالت «عباسیان» روشن خواهد کرد.
کسی می‌آید که بهارانه ربیع الثانی را علت طراوت و درون مایه شگفت زیبایی ست.
بهار تازه و گل تازه و چمن تازه ستاره یار و فلک یار و دورگردون، یار
هر آن که بر گل رخسار تو گشاید چشم بهار را چه کند؟ ای به «چهر» رشکِ بهار!
درخت اگر گل سوری، به باغ آورده نهال قامت تو، آفتاب دارد بار!
مولا جان، یا ابا محمّد، ای آیینه جمال الهی! ای منظری که معرّف زیبایی و شکوه خداوندی!
امروز دریاب دلهای شیفته‌ای را که مفتون اجابت نگاهت شده‌اند.
دریاب در اجابت سبز دعایت، قنوتِ دستهایی را که دخیل به «سامّرای» یادت بسته‌اند و تو را به عظمتِ «موعود واپسین» قسم می‌دهند.
برآور حاجتهایمان را مولا!
مولا! امروز، نام و یادت آسمان و زمین را مفتون خویش کرده است و دلها، پر از شادمانه‌های «ولایت» توست!
چه غرورانگیز است یادمانه‌های امروز و چه مبارک است طلوع خورشیدی که مولودش، بشارت رسان «موعود» است!
مولاجان، یا ابامحمد، یا حسن بن علی علیهماالسلام!
درود خداوند بر تمام لحظه‌های آسمانی زندگی ات؛ چه در مدینه، چه در سامّرا! چه آنگاه که «عطر ولادتت»، مشام مدینه را نواخت؛ چه آنگاه که «سوز شهادتت»، سینه سامّرا را گداخت!
درود خداوند بر تو و بهاری‌ترین لحظاتِ خاندانت؛ که سرشار از شادی و شور است!
درود خداوند بر تو و شادمانی‌های امام هدایت ـ امام علی بن محمّد علیهماالسلام ـ
درود خداوند بر تو و بهاری که در راه است!
مولاجان، دردمندانیم، بسته به آستانت نظر! عطایمان کن در دنیا زیارتت را و در آخرت شفاعتت را.
نوشته‌ی : سید علی اصغر موسوی
تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان
