آشنایی با موشک های دریاپایه(1)

 در این باره لازم به توضیح است که نیروهای استراتژیک موشکی قدرت های بزرگ به سه شاخه زیر تقسیم می شوند:

** موشک های بالستیک زمین پایه.

** بمب افکن های دوربرد نظیر "بی- 52" آمریکا و "بیر" و "بی سون" روسیه.

** موشک های بالستیک دریا پایه و زیردریایی پرتاب.

در غرب، این سه سیستم به "سه شاخه" مشهور بوده و این عبارت به یک نیروی جنگ افراز مختلط اطلاق می شود و مفهموم آن این است که دشمن برای پوشش پدافند یا آفند زمینی، دریایی و هوایی در مقابله با نیروی حریف باید منابعش را به سه قسمت تقسیم کند. با در اختیار داشتن چنین نیروی مختلطی، حتی اگر پیشرفت تکنولوژی کشوری به او امکان دهد که با سیستم پدافندی خود در یک رویارویی متقابل یک یا دو منبع از منابع پیش گفته را خنثی کند، حداقل منبع سوم، برای حمله و به هم زدن تعادل حریف و یا بازداشتن آن از عملیات مؤثر باشد.

موشک های دریایی قبل از آن که موتور آنها خاموش شود، با استفاده از هوای فشرده یا مولد های گاز داخل مقر، تحت فشار لوله محل استقرار به بیرون پرتاب می گردند. این روش پرتاب به تکنیک " پرتاب سرد " معروف است که در این حالت موتور موشک بعد از خروج از آب روشن می شود.

از معایب این روش پرتاب این است که در محل خروج موشک از آب، امواج متلاطم و حباب هایی پدید می آید که تا 15 دقیقه ادامه می یابد.

این پدیده به شناسایی محل پرتاب موشک کمک می کند، با وجود تکنیک پرتاب سرد، دارای مزایایی به شرح زیر است:

** گازهای گداخته شده به دیوار داخلی سیلو آسیب نمی رسانند.

** با توجه به این که مقر موشک بعد از پرتاب با جرثقیل  به بیرون پرتاب می گردد، برای بارگیری و پرتاب مجدد موشک به زمان کمتری نیاز است.

** موشک در مرحله پرتاب نیاز به سوخت کمتری دارد که در نتیجه می تواند کلاهک بزرگتری حمل کند و یا برد بیشتری را بپیماید.

اساس هدایت این موشک ها و دیگر موشک های بالستیک، بیشتر بر مبنای " اینرسی" است. در این نوع هدایت، تغییرات موشک در ارتفاع، سرعت و سمت در همه جهات حس می شود. در این سیستم کامپیوتر هدایت،انتگرال شهاب های اندازه گیری شده را گرفته و بدین ترتیب سرعت و مسافت طی شده را نسبت به زمان محاسبه و با این اطلاعات موقعیت موشک را به طور دائم محاسبه می کند. حس کننده های اینرسی باعث تولید علایمی در ارتباط با انحراف موشک از مسیر ( به وسیله کنترل اینرسی ) می گردد و نقش مهمی در دقت موشک ایفا می کند.

موشک های بالستیک دریایی همانند دیگر موشک های استراتژیک، دارای سه نوع کلاهک است که نوع اول دارای سرجنگی منفرد و نوع دیگر آن دارای کلاهک حاوی چندین سرجنگی مخصوص یک هدف است که با علامت (MRV) مشخص می شوند. نحوه ی عمل این موشک ها، طوری است که بعد از تمام شدن سوخت پیشران اصلی،هر یک از پیکان ها، یا سر جنگی از محفظه اصلی جدا شده و با تغییر کمی در سرعت پس از طی مسیری منحنی، جداگانه در اطراف هدف ( حدود 800 متری ) فرود می آیند. این کلاهک ها با یک عیب اساسی روبه رو هستند و آن این که در صورتی که هر یک از پیکان ها در مرحله ورود مجدد به جو، اگر به اندازه کافی از هم جدا نشوند یک انفجار اتمی دفاعی در ارتباط با هر یک از آنها باعث صدمه دیدن بقیه آنها می شود. از طرفی جدایی بیش از حد آنها باعث می شود که انفجار " سرهای جنگی "، بعد از فرود در اطراف هدف، پوشش کافی نسبت به هم ایجاد نکنند، که در این صورت درصد صدمه زنی کم خواهد شد.

    ادامه دارد...

منبع::janes weapon systems 1997، yaghub aslani vol2