پرهیز از اداهای روشنفکری

نگاهی به فیلم «بغض»

بغض روایتی چند پاره دارد که مخاطب را همراه شخصیت هایش در استانبول در حادثه ای چند ساعته همراه می سازد تا رویای قهرمانانش را تحقق بخشد.

در این میان سرگشتگی و انهدام قهرمان های داستان از همان سکانس های نخستین برای مخاطب آشکار می شود. اعتیاد، سرقت، قتل، ناهنجاری اخلاقی و هر چه فکرش را بکنید در زندگی دختر و پسر جوان این فیلم نمایان است. کارگردان با دوربینش این آشفتگی شخصیتی را به اوج می رساند و البته تدوین فکر شده و تکنیکی فیلم نیز انهدام نظم زندگی این دو را نمایش می دهد.

قطعا بازی های دوربین روی دست و قاب بندی های غیر متاعرف فیلم در هر پلان حاصل فکر و برنامه قبلی نیست اما نمی توان از مفهومی که کارگردان و فیلمبردار فیلم در کلیت اثر قصد انتقالش را داشتند، تردید کرد. بغض برای روایتش دو خط موازی گذشته و حال را دنبال می کند و در انتها نیز با سکانس دزدی طلاها از شخصیت دختر فیلم قضاوتی تمام و عیار از داستانش به مخاطب تحمیل می کند و حکم می کند که "بار کج به منزل نمی رسد."

اتفاقی که در تقابل با تمامیت اثر غیر قابل قبول به نظر می رسد و شاید سازندگان فیلم باید این سکانس را از تدوین های دوباره فیلم نادیده بگیرند. مخاطبی که با سینما کمترین الفتی دارد می تواند تلاش سازندگان اثر را برای ساخت فیلمی که روایتی تکان دهنده از داستانشان ارائه دهند می بیند و البته باید به تورج اصلانی برای فیلمبرداری فوق العاده اش نیز تحسین گفت.

بازی بابک حمیدیان و باران کوثری کاملا متفاوت به نطر می رسد. حمیدیان با همه تلاشی که از خود نشان داده نمی تواند تحلیل دقیقی از شخصیتی که بدون فکر عمویش را می‌کشد، بدون درنگ عاشق می شود و البته خیلی احمقانه هم فریب می خورد. آن هم برای چندین بار و مخاطب نمی توانست در پایان درک کند که این جوان از چند بعد شخصیتی برخوردار است تا بتواند فضایی که وی در آن قرار گرفته را درک کند.

اما باران کوثری با بهره گیری از تجربه "خون بازی" و شناخت درستی که از تیپ جوان معتاد و منهدم از نظر روحی داشت، توانست بعد از مدت ها باز هم یک بازی قابل قبول از خود را ارائه دهد که البته از نگاه داوران جشنواره نیز دور نمانده است.

در نهایت درباره بغض باید نوشت که درمیشیان می تواند در میان فیلمسازان خوب آینده کشورمان باشد به شرطی که در کنار تکنیک پردازی های خلاقانه بتواند انسجام روایی آثارش را حفظ کند.