انواع سیم کشی
در این مقاله می خواهیم شما را با انواع سیم کشی و روش های آن آشنا کنیم. اصولا سیم کشی به دو صورت انجام می گیرد :
1- سیم کشی روکار
2- سیم کش ی توکار
سیم کشی روکار
معمولا در سیم کشی روکار سیم ها را از روی گچ به صورت آزاد یا در داخل لوله عبور می دهند و با بست های مخصوص مهار می کنند.
در این روش کلیه سیم ها یا لوله های حامل سیم در معرض دید هستند، به همین دلیل عیب یابی آن آسان است، زیرا می توان به سهولت مسیر سیم ها را تعقیب کرد. ولی بااینحال سیم کشی روکار دو عیب اساسی نیز دارد:
1) چون سیم ها در دسترس هستند اگر به هر دلیلی قسمتی از سیم لخت شود، خطر برق گرفتگی وجود خواهد داشت و بسیار خطرناک است.
2) سیم کشی روکار به دلیل مشخص بودن سیم ها زیبایی کار را کم می کند.
روش های سیم کشی توکار
سیم کشی توکار با توجه به موقعیت محلی و با در نظر گرفتن مسایل دیگری مانند زیبایی، ارزش اقتصادی، اهمیت حفاظتی در اماکن مختلف به سه روش زیر اجرا می شود:
الف) سیم کشی با جعبه تقسیم:
در این روش سیم ها را از قسمت بالای دیوار واز داخل لوله به صورت افقی عبور می دهند. در نقاط معین (در بالای کلید یا پریز) و به فاصله‌ی حدود 30 سانتی متر از سقف، قوطی تقسیم در نظر گرفته می شود و انشعابات مورد نیاز در داخل آن انجام می گیرد.
در گذشته از این روش بیشتر استفاده می شد، ولی امروزه به دلیل اینکه تجهیزات سیم کشی توسعه یافته و عیب یابی و مسایل دیگر مطرح است کمتر استفاده می شود.
لذا این روش به نام روش کلاسیک و آموزشی مورد استفاده قرار می گیرد.
در هنگام سیم کاری به نکات زیر توجه کنید:
مراقب باشید که در مسیر سیم های برق داخل دیوار، سوراخ کاری با دریل انجام نشود و یا میخ کوبیده نشود.
از کشیدن سیم از کف منزل یا زیر فرش که احتمال برخورد پای افراد با آن و یا پوسیدن سیم وجود دارد، خودداری کنید. زیرا سیم حالت عایقی خود را از دست داده و به دنبال آن خطر آتش سوزی و برق گرفتگی را به همراه دارد.
در مقاله بعد انواع وسایل مورد نیاز سیم کشی را معرفی خواهیم کرد.
