گلایه استقلال از هوادارانش

پس از آنكه در بازی روز گذشته استقلال برابر سایپا سه هزار تماشاگر به ورزشگاه آزادی آمده بودند، باشگاه استقلال با انتشار بیانیه‌ای به كاهش چشمگیر هواداران این تیم در ورزشگاه آزادی اشاره كرد و نوشت: "استقلال که در لیگ یازدهم بهترین بازی‌ها را انجام داد و طلایه‌دار لیگ و پرچمدار پیشرفت و استخوان‌بندی تیم‌ملی شد، استقلالی که ستارگانش در تیم‌ملی هم «ستارگی» کردند و از سوی کارشناسان فیفا «نسل طلایی» لقب گرفتند، چگونه به این درجات عالی، که در حال متعالی شدن بود، دست یافت.

آیا استقلال به لطف حضور چند ده هزارنفری‌اش، در بازی‌های اول- حتی در ماه رمضان و پس از افطار- نبود که پرشور، لبریز از شوق و با تمام وجود، بازی‌های پرهیجانی را به نمایش می‌گذاشت؟ واقعیت این است که کمتر تیمی مثل استقلال «دل‌بسته» هواداران و طرفداران و تماشاگران خود است. هیچ تیمی مثل استقلال، با «دم گرم» تماشاگرانش تشویق و تشجیع نمی‌شود و به لطف حضور تماشاگرانش از ته دل بازی نمی‌کند. استقلال با تمام تماشاگرانش یک تیم است که از جان خود مایه می‌گذارد و برای رضایت خاطر آنها هر کار درست و لازمی را در کمال جوانمردی و زیبایی انجام می‌دهد.

استقلال بدون تماشاگرانش، به ماهی بیرون از آب شباهت دارد که علت وجودی‌اش را از دست می‌دهد. نیمی – دست کم نیمی – از قدرت میدانی استقلال روی سکوهاست: هواداران، تماشاگران.

چندی است که استقلال از نصف اصلی‌تر «قدرت» خود دور افتاده. هفته‌هاست که استقلال وقتی وارد ورزشگاه آزادی می‌شود، دلش می‌گیرد و «جان مایه» بازی‌هایش را نمی‌بیند.

برای استقلال بازی در ورزشگاه خالی، یعنی «بیگاری» کردن یعنی به «تبعید» رفتن یعنی از چشم و از دل هوادارانش افتادن.

برای استقلال بازی کردن و بردن و هنر فوتبال را به نمایش گذاشتن وقتی ممکن می‌شود که هواداران باشند.

استقلال چون در حلقه هوادارانش محاصره می‌شود جان می‌گیرد، روح می‌گیرد و تبدیل به بزرگ‌ترین تیم ایران می‌شود.

روز پیش استقلال قبل از آنکه بازی را به دوندگی سایپا واگذار کند، بازنده فضای ورزشگاه شد. بازنده به سکوهای خالی. بازنده ندیدن هواداران خود. بازنده عدم حضور مردانی که حضورشان خون را در رگ‌های استقلال به جریان در می‌آورد."

منبع : ایسنا