تبیان، دستیار زندگی
اسلام آیین جاودانی و حیات بخشی است که تمامی جنبه‌های زندگی انسان را در نظر داشته و در حالی که اصول اساسی حقیقت، حکمت و عدالت را برای ترسیم روابط فردی و اجتماعی مورد توجه قرار می‌دهد ، به آرامش و سعادت و بهروزی آحاد بشری عنایت دارد و برای تامین نیازهای واق
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چهار دیواری آرامش

خانه ی اخلاق و فضیلت (1)

خانه

اسلام آیین جاودانی و حیات بخشی است که تمامی جنبه‌های زندگی انسان را در نظر داشته و در حالی که اصول اساسی حقیقت، حکمت و عدالت را برای ترسیم روابط فردی و اجتماعی مورد توجه قرار می‌دهد ، به آرامش و سعادت و بهروزی آحاد بشری عنایت دارد و برای تامین نیازهای واقعی جوامع انسانی ضوابطی را مشخص نموده است تا آنان به دور از ناگواری‌ها و نگرانی‌ها و با رعایت آنها ، در کنار یکدیگر با امنیت و سلامتی زندگی کنند.

یکی از نعمت‌هایی که قرآن بدان اشاره می‌کند ، محل سکونت آدمی است:

«و الله جعل لکم من بیوتکم سکنا 1؛ خداوند خانه‌های شما را مکان آرامشتان قرار داد».

در حقیقت مسکن از مهمترین احتیاجات خانواده‌ها می‌باشد و تا این فضا را آدمی در اختیار نداشته باشد ، دیگر امکانات برایش گوارا نخواهد بود و در میان تمامی مزایای خانه، مهمترین آنها امنیت و آسایشی است که در آن به صاحبش دست می‌‌دهد.

بر اساس ارزش‌های دینی، مسلمان باید در شرایطی زندگی کند که بتواند خدای خویش را بهتر عبادت کند و خویشتن را برای زندگی جاویدان مهیا نماید.

قرآن هیچ‌گاه آدمی را از امکانات و شرایط مناسب محروم نکرده است ، بلکه به پیروان خود توصیه می‌کند از رزق‌های پاکیزه و حلال، نعمت‌های الهی، جلوه‌های لطف حق و مانند آن بهره گیرید اما به گونه‌ای زندگی کنید که امور مذکور برایتان اصل و اساس و هدف قرار نگیرد و شما را از کمالات معنوی، فضایل و مکارم رشد دهنده غافل نکند و به هنگام استفاده از امکانات مشروع که از راه حلال آنها را تدارک دیده‌اید، محرومان، افراد بی‌بضاعت و رنج دیدگان جامعه را فراموش نکنید.

حضرت علی (ع) فرموده‌اند:

«الدنیا دار مجاز و الاخره دار قرار فخدوا من ممرکم لمقرکم 2؛ دنیا خانه عبور(موقت) است، باید برای محل سکونت دائمی وسیله و امکانات برداشت و از جایی که فناپذیر است برای مکانی ابدی استفاده نمود.

خانه‌ای که تجملات و تشریفات آن ، ما را از سرای جاوید غافل نماید و از همدردی با انسان‌های دیگر بازدارد و عبادت و خودسازی و تربیت ساکنانش را تحت الشعاع قرار دهد ، نه تنها برای اهل آن آرامش به ارمغان نمی‌آورد ، بلکه چون باتلاقی صاحب خود را در آلودگی‌های خطرناک و انحراف‌های مصیب‌بار فر می‌برد.

تاکید اسلام در ساختن خانه ، همان موضوعی است که دانشمند برجسته جهان اسلام خواجه نصیرالدین طوسی می گوید:

بنیادی استوار (در برابر حوادث طبیعی و بلاها) تامین نور و برخورداری از نسیم و هوای مناسب، اجتناب از تکلف و اشراف‌زدگی. پرهیز از مجاورت با اهل شر و فساد، تفکیک محل سکونت خانواده و میهمانان، وسعت و فراخی بنا، اجتناب از غصبی بودن زمین و مکان خانه و مراعات حال همسایگان. 3

از دیدگاه ارزش‌های الهی، اگر انسان در خانه ی خویش به عصیان و خلاف و اسراف روی آورد ، اگر چه در خانه‌ای استوار و محکم سکونت داشته باشد، فرجامی فاجعه‌آمیز داشته و زمینه‌های سقوط و هلاکت خویش را فراهم نموده است .

قرآن به ما هشدار می‌دهد:

«افلم یهد لهم کم اهلکنا قبلهم من القرون یمشون فی مساکنهم ان فی ذلک لایات لاولی النهی 4؛ آیا آن همه مردمی که پیش از این در مساکن خویش راه می‌رفتند و ما همه را هلاک کردیم سبب هدایت اینان نشده است؟ اینها نشانه‌هایی است برای اهل خرد.

در مقاله ی بعد به بررسی مسایلی چون " مسکن محور اصلی بهره‌وری و ثبات خانواده " و " خانه‌ای آراسته به صفای معنوی " خواهیم پرداخت .

ادامه دارد ...

منبع : بشری خانواده – با تغییر و تلخیص

پی‌نوشت‌ها:

1- سوره نحل، آیه 80.

2- نهج‌البلاغه، خطبه 203.

3- اخلاق ناصری، خواجه نصیر طوسی، بحث تدبیر منزل.

4- سوره طه، آیه 128.

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.