بازخوانی خاطرات فردوست
ارتشبد بازنشسته حسین فردوست نزدیك‌ترین دوست محمدرضاپهلوی در خاطرات خود می‌نویسد:
مسأله‌ای كه در سال‌های اول سلطنت محمدرضا مورد توجه من بود، روابط او با سرریدربولارد، وزیر مختار انگلیس، بود. بولارد با محمدرضا روابط خوبی نداشت. این را خود محمدرضا به من می‌گفت و او را «آدم بی‌تربیت و بدی» معرفی می‌كرد. بعدها گفت كه از مقامات انگلیسی خواسته تا او را احضار كنند. اما جواب منفی بود و لندن از او تمجید كرده و افزوده بود: هر فردی خصوصیاتی دارد و با شماست كه آن خصوصیات را بشناسید كه در نتیجه روابط حسنه خواهد شد. به هر حال، لندن بولارد را احضار نكرد تا دوره مأموریتش تمام شد.
من تصور می‌كنم سه بار بولارد را دیده‌ام: یكبار به طور مبهم به خاطرم می‌آید كه در محوطه كاخ، محمدرضا و بولارد قدم می‌زدند و صحبت می‌كردند. دو بار دیگر در میهمانی‌ها بود، بدون آنكه صحبتی داشته باشیم. به نظرم آمد كه وی مرد با شخصیتی است و به هیچوجه متملق نیست، بعلاوه شاید متكبر و خشن به نظر می‌رسید.
او فرد مسنی بود و رفتار مقامات مستعمراتی بریتانیا را داشت. مسلماً این اخلاق شخصی او بود و برداشت محمدرضا صحیح نبود. در این مدت در رابطه با انگلیسی‌ها مسئله خاصی به نظر من نرسید، یعنی مطلبی نبود زیرا اگر محمدرضا هم به من نمی‌گفت، پرون كه با من بسیار صمیمی بود و آزادانه به سفارت انگلیس می‌رفت، به طور حتم به من می‌گفت و این عادتش بود كه به من بگوید. به هر حال یا مسئله‌ای نبود و یا لااقل مهم نبود كه مطرح شود.
در اینجا باید تأكید كنم كه محمدرضا را انگلیسی‌ها بر تخت سلطنت نشاندند و واسطة آن با ترات، مسئول اطلاعات سفارت انگلیس در تهران، من بودم.
به نظر من روابط نامساعد شخصی بولارد با محمدرضا، در حدی كه تقاضای احضار او را كرد، هیچ تناقضی با این مسئله ندارد. به تخت نشاندن محمدرضا توسط انگلیسی‌ها به دستگاه اطلاعاتی انگلیس (mi6) و در همكاری با دستگاهای اطلاعاتی آمریكا و شوروی به طور كامل ارتباط داشت.
باید اضافه كنم كه در خود سفارت سفیر الزاماً از همه مسائل اطلاعاتی مطلع نیست. بعدها مسئول MI-6 سفارت انگلیس در تهران در یكی از ملاقاتها به من گفت كه در سفارت ما گزارشات بخش اطلاعاتی مستقیماً به دستگاه اطلاعاتی در لندن انتقال می‌یابد، ولی دستور داریم كه در مسائل مهم و ضرور سفیر را بی‌اطلاع نگذاریم. علیرغم این، گاه در گزارش‌ها می‌نویسیم كه در این مورد به نظر می‌رسد كه نباید سفیر را مطلع كنیم، ولی اگر ضرور است كه سفیر را مطلع كنیم، اطلاع دهید. این نوع ارتباط در همه سفارتخانه‌ها هست.
منبع: ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ارتشبد حسین فردوست ص 127 تا 128
