درک سعادت
اگر تعلیم و تربیت و بر اساس فطرت پاك و استعدادهای درونی انسان باشد، او انسانی پاك، وارسته و با اخلاق دینی پرورش مییابد و اگر تربیت شخص بر فساد اخلاقی و معیارهای غیرالهی مبتنی باشد، فرد فاسد و بیایمان خواهد شد.
در میان مكتبهای مختلف تربیتی كه روشهای متفاوتی از شیوههای تربیتی را ارائه میكنند،
در كشور دینمدار ایران هم مسئله تربیت از دیرباز مورد توجه مردم و متفكران بوده و همواره از سوی آن ها مورد اهتمام و تاكید قرار میگرفته است.
غزالی، فقیه و فیلسوف بزرگ ایران زمین
و اگر به كارهای زشت وادارند، به هلاكت و بدبختی میافتد لذا بر سرپرست و ولی كودك واجب است كه از او مواظبت كنند و در تهذیب اخلاق او بكوشند و از همنشینان بد دور بدارند.
تربیت از نظر غزالی برای این است كه كودك:
خواجه نصیرالدین طوسی نیز به تربیت اخلاقی بسیار اهمیت میدهد و آن را اساس پرورش میداند.به نظر وی
و برای رسیدن به این منظور باید كودك را چنان تربیت كرد كه فضایل را دوست بدارد و از رذایل دوری جوید و در برابر شهوات ضبط نفس نماید.
اگر چه در دورههای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، تربیت اسلامی و دینی به صمیمیت همهگیر و رسمی در بین مردم رایج نبود كه دلیل عمده آن هم جو حاكم و سخت گیری فرمانروایان این مرز و بوم بود.
اما پس از انقلاب اسلامی یكی از مهم ترین دغدغههای مردم و مسئولان ایجاد روحیه دینی و تقویت نمادهای اسلامی در میان دانشآموزان به عنوان نسل نوپای جامعه بود و در این راستا سعی شد كه نام آموزش و پرورش در پرورش دینی هم تجلی پیدا كند.
لذا مسئولان امر تصمیم گرفتند نهاد امور تربیتی را در وزارت آموزش و پرورش با هدف پاسداری از اصول و ارزشها و دستاوردهای انقلاب اسلامی، برنامهریزی و ایجاد هماهنگی بین نهادهای مختلف فرهنگی كشور، تلاش در جهت اشاعه فرهنگ اسلامی، در میان دانشآموزان، نظارت بر فعالیتهای پرورشی مدارس و استفاده از دبیران و افراد خبره در تربیت دینی نسل جوان جامعه و... تشكیل دهند.
سرانجام 26 سال پیش، به همت شهیدان رجایی و باهنر، امور تربیتی به عنوان یك بخش جداییناپذیر از تعلیمات، تاسیس شد و توانست جایگاهی ویژه در نظام آموزش و پرورش ایران كسب نماید.