تبیان، دستیار زندگی
نفس انسان در آغاز آفرینش سالم، صاف و بی‌آلایش است و تحت هر نوع تعلیم و تربیتی كه قرار بگیرد به همان سرشت درمی‌آید. اگر تعلیم و تربیت و بر اساس فطرت پاك و استعدادهای درونی انسان باشد، او انسانی پاك، وارسته و با اخلاق دینی پرورش می‌یابد ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

درک سعادت

درک سعادت

نفس انسان در آغاز آفرینش، سالم، صاف و بی‌آلایش است و تحت هر نوع تعلیم و تربیتی كه قرار بگیرد به همان سرشت درمی‌آید.

اگر تعلیم و تربیت و بر اساس فطرت پاك و استعدادهای درونی انسان باشد، او انسانی پاك، وارسته و با اخلاق دینی پرورش می‌یابد و اگر تربیت شخص بر فساد اخلاقی و معیارهای غیرالهی مبتنی باشد،  فرد فاسد و بی‌ایمان خواهد شد.

در میان مكتب‌های مختلف تربیتی كه روش‌های متفاوتی از شیوه‌های تربیتی را ارائه می‌كنند،

دین مبین اسلام روش خاصی را در راستای تربیت انسان‌ها ارائه می‌كند در این روش كه در قرآن و احادیث هم بیان شده سعی می‌شود با آگاه ساختن افراد از خود و جهان اطراف به تربیت همه جانبه شخصیت آنان پرداخته شود و جامعه‌ای بر اساس برادری و برابری به وجود آید.

در كشور دین‌مدار ایران هم مسئله تربیت از دیرباز مورد توجه مردم و متفكران بوده و همواره از سوی آن ها مورد اهتمام و تاكید قرار می‌گرفته است.

غزالی، فقیه و فیلسوف بزرگ ایران زمین

قلب كودك را پاك و عاری از هر نقش و صورتی می‌داند كه اگر او را به اعمال خیر عادت دهند با آن خصلت رشد می‌یابد
درک سعادت

و اگر به كارهای زشت وادارند، به هلاكت و بدبختی می‌افتد لذا بر سرپرست و ولی كودك واجب است كه از او مواظبت كنند و در تهذیب اخلاق او بكوشند و از همنشینان بد دور بدارند.

تربیت از نظر غزالی برای این است كه كودك:

-  سعادت دین و دنیا را حمل كند.
-  خشنودی خداوند را به دست آورد.
- نفس‌‌اماره را مطیع و اخلاق خود را مهذب نماید.
درک سعادت

خواجه نصیرالدین طوسی نیز به تربیت اخلاقی بسیار اهمیت می‌دهد و آن را اساس پرورش می‌داند.به نظر وی

منظور از تربیت، درك سعادت است

و برای رسیدن به این منظور باید كودك را چنان تربیت كرد كه فضایل را دوست بدارد و از رذایل دوری جوید و در برابر شهوات ضبط نفس نماید.

اگر چه در دوره‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، تربیت اسلامی و دینی به صمیمیت همه‌گیر و رسمی در بین مردم رایج نبود كه دلیل عمده آن هم جو حاكم و سخت گیری فرمانروایان این مرز و بوم بود.

اما پس از انقلاب اسلامی یكی از مهم ترین دغدغه‌های مردم و مسئولان ایجاد روحیه دینی و تقویت نمادهای اسلامی در میان دانش‌آموزان به عنوان نسل نوپای جامعه بود و در این راستا سعی شد كه نام آموزش و پرورش در پرورش دینی هم تجلی پیدا كند.

لذا مسئولان امر تصمیم گرفتند نهاد امور تربیتی را در وزارت آموزش و پرورش با هدف پاسداری از اصول و ارزش‌ها و دستاوردهای انقلاب اسلامی، برنامه‌ریزی و ایجاد هماهنگی بین نهادهای مختلف فرهنگی كشور، تلاش در جهت اشاعه فرهنگ اسلامی، در میان دانش‌آموزان، نظارت بر فعالیت‌های پرورشی مدارس و استفاده از دبیران و افراد خبره در تربیت دینی نسل جوان جامعه و... تشكیل دهند.

سرانجام 26 سال پیش، به همت شهیدان رجایی و باهنر، امور تربیتی به عنوان یك بخش جدایی‌ناپذیر از تعلیمات، تاسیس شد و توانست جایگاهی ویژه در نظام آموزش و پرورش ایران كسب نماید.


برگرفته از پایگاه خانه سبز

تنظیم: یگانه داودی