راکتورهای هسته ای
راکتورهای هستهای دستگاه هایی هستند که در آن ها شکافت هستهای کنترل شده رخ میدهد. راکتورها برای تولید انرژی الکتریکی و نیز تولید نوترونها به کار می روند. اندازه و طرح راکتور بر حسب کار آن متغیر است. در فرآیند شکافت یک نوترون بوسیله یک هسته سنگین (با جرم زیاد) جذب شده و به دنبال آن به دو هسته کوچک تر همراه با آزاد سازی انرژی و چند نوترون دیگر شکافته میشود.
تاریخچه اولین انرژی کنترل شده ناشی از شکافت هسته در دسامبر ١٩٤٢ بدست آمد. با رهبری فرمی ساخت و راه اندازی یک پیل از آجرهای گرافیتی، اورانیوم و سوخت اکسید اورانیوم با موفقیت به نتیجه رسید. این پیل هستهای، در زیر میدان فوتبال دانشگاه شیکاگو ساخته شد و اولین راکتور هستهای فعال بود.
با وجود تنوع در راکتورها ، تقریبا همه آن ها از اجزای یکسانی تشکیل شدهاند. این اجزا شامل سوخت ، پوشش برای سوخت، کند کننده نوترون های حاصله از شکافت، خنک کنندهای برای حمل انرژی حرارتی حاصله از فرآیند شکافت ماده کنترل کننده برای کنترل نمودن میزان شکافت میباشد.
انواع راکتورهای هسته ای:
راکتور آب فشرده شده (PWR = Prassurized water reactor):
راکتور مایع - فلز با سرعت تولید نوترون بالا (Liquid-metal fast breeder reactor= LMFBR) :
در این نوع راکتور، واکنش شکافت، گرمای لازم برای به کار انداختن توربین را فراهم می کند و در همین زمان، سوخت پولونیوم برای راکتور را تولید می کند.