تقارن‌های دهه فجر امسال و فرصت‌های نظام

امروز سی و سه سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می گذرد و شاهد این هستیم که این انقلاب توانسته است بر کشورها و ملت های دیگری هم تاثیرگذار باشد؛ چنانچه طی بیش از یکسال گذشته شاهد بروز و ظهور جنبش ها و انقلاب هایی در بسیاری از کشورهای اسلامی بوده ایم که بطور مستقیم و غیر مستقیم، متاثر از انقلاب اسلامی ایران بوده است.

اما دهه فجر امسال، سی و سومین سالروز تولد همین انقلاب اسلامی در ایران و تشکیل نظام جمهوری اسلامی ایران است و این مناسبت، با اولین سالگرد پیروزی انقلاب مردم مصر و تونس نیز همزمان شده است تا مردم این دو کشور وارد دومین سال از زندگی جدید خود شوند؛ زندگی بدون حضور دیکتاتور.

با توجه به اینکه بسیاری از کشورها نظیر عربستان، قطر، ترکیه، آمریکا و برخی کشورهای اروپایی چشم خود را به تحولات منطقه دوخته اند و بعضا تلاش هایی برای تاثیرگذاری بر جنبش ها و انقلاب های این منطقه انجام می دهند، به نظر می رسد که نظام جمهوری اسلامی ایران و بویژه افراد و نهادهای تصمیم گیر و تصمیم ساز در عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی باید از تقارن زمانی دهه فجر با یک سالگی بیداری اسلامی نهایت بهره گیری را داشته باشند.

حداقل کاری که می توان در این زمینه انجام داد، برگزاری مراسم و برنامه های مختلف با حضور شخصیت هایی از کشورهای مختلف اسلامی و حتی پژوهشگرانی از کشورهای غیر اسلامی است تا در چنین برنامه هایی بتوان بر طبل تاثیرگذاری جمهوری اسلامی ایران بر روند بهار عربی یا در واقع بیداری اسلامی کوبید و این تاثیرگذاری را اثبات کرد؛ بطوریکه تاثیرات همایش دو روزه «جوانان و بیداری اسلامی» را که در روزهای گذشته برگزار شد، شاهد بوده ایم.

یکی دیگر از ویژگی های دهه فجر امسال، نزدیک بودن آن به انتخابات مجلس شورای اسلامی است و هرچند که با توجه به برگزاری انتخابات هر دوره مجلس شورای اسلامی در اسفندماه، این تقارن عملا هر چهار سال یکبار تکرار می شود اما به نظر می رسد که انتخابات مجلس نهم حساسیت های بیشتری را همراه خود دارد.

یکی از عوامل حساسیت برانگیز درباره انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی، این است که، اولین انتخابات بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 و حوادث آن سال خواهد بود و حساسیت دیگر انتخابات مجلس نهم نیز، برگزاری آن در شرایطی است که فشارها بر جمهوری اسلامی ایران بیش از پیش شده است. این دو عامل می تواند دلایل خوبی برای این مساله باشد که جمهوری اسلامی ایران باید تمام همت خود را به کار بگیرد تا مشارکت مردم در انتخابات آتی بالا باشد و انتخاباتی پرشور و سالم برگزار شود.

برای این منظور، قرار داشتن دهه فجر و جشن پیروزی انقلاب اسلامی ایران در زمانی که تنها یک ماه تا برگزاری انتخابات مجلس در دوازدهم اسفندماه باقی مانده است، می تواند برهه ای فرصت ساز باشد. مسوولان و تصمیم گیران کشور می توانند با بهره گیری از فرصت بدست آمده و استفاده از فضای خاص کشور در جشن های این دهه، اقشار مختلف مردم را به شرکت در انتخابات آتی ترغیب کنند و در چنین فضایی از آنها بخواهند تا با مشارکت گسترده در این اجتماع سیاسی، از حجم و تاثیرات فشارها بر جمهوری اسلامی ایران بکاهند.

فرصت سازی دیگری که دهه فجر امسال می تواند برای نظام جمهوری اسلامی ایران داشته باشد، بواسطه تقارن این ایام با ولادت خاتم پیامبران حضرت محمد (ص) و در نتیجه، هفته وحدت است که این همزمانی، هم در عرصه داخلی و هم در عرصه خارجی می تواند فرصت های مناسبی را برای این نظام فراهم آورد.

در عرصه خارجی، هفته وحدت همواره این پتانسیل را داشته است که به عنوان بهانه ای برای ایجاد یا تحکیم وحدت میان اقوام و مذاهب و طیف های مختلف مسلمانان ایفای نقش کند و امروز لزوم ایفای چنین نقشی از سوی جمهوری اسلامی ایران بیش از پیش احساس می شود چراکه یکی از سیاست های دشمنان خارجی این نظام و بطور کلی مخالفان اسلام گرایان، در راستای افزایش فشارهایشان، کوبیدن بر طبل اختلافات میان اقوام و مذاهب مختلف بویژه میان شیعه و سنی است.

بنابراین در چنین شرایطی ایفای نقشی وحدت آفرین در بین مسلمانان از سوی جمهوری اسلامی ایران نه تنها به بالا بردن وجهه و ظریب نفوذ این کشور در بین کشورهای اسلامی و منطقه خاورمیانه کمک می کند بلکه می تواند متحدان و مدافعان بیشتر و پایبندتری از بین کشورهای اسلامی را جذب خود کند که همین امر موجب کمرنگ شدن تاثیرات افزایش فشارهای غرب علیه ایران خواهد شد.

از طرف دیگر، درست است که اکثریت جمعیت کشور ما شیعه هستند اما نباید فراموش کرد که جمهوری اسلامی ایران کشوری متشکل از اقوام، مسلک ها، مذاهب و دین های است و همانطور که این تنوع قومیتی و دینی همواره یک دستاویز برای غرب بوده اما در صورت تحکیم وحدت میان این اقشار از سوی حاکمیت این کشور، این دستاویز، فرصتی برای نظام محسوب خواهد شد.

تاکید بر نقاط مشترک فرهنگی، دینی و مذهبی، آن هم در هفته ای که به نام وحدت نامگذاری شده است از یک سو و یادآوری نقش تمامی این اقوام و اقشار در پیروزی انقلاب سال 57 و نیز پشت سر گذاشتن هشت سال جنگ تحمیلی، آن هم در دهه ای که یادآور چنین مناسبت هایی است، از سوی دیگر، می تواند به تحکیم وحدت ملی کمک شایانی کند.

باید دید که آیا مسوولان، برنامه ریزان، تصمیم گیران و تصمیم سازان این کشور اراده و تصمیمی برای بهره گیری از این فرصت بدست آمده دارند یا اینکه با بی توجهی یا کم توجهی به مباحث محتوایی مربوط این روزها و پرداختن صرف به ظواهر و انجام برنامه های شکلی در این ایام، به جای فرصت سازی، فرصت سوزی خواهند کرد.