آسیب شناسی انقلاب اسلامی از دیدگاه امام خمینی«قدس سره»

انقلاب اسلامی ایران، با تمام دستاوردها یی که دارد، آسیب های جدی ای را نیز درپیش روی خود دارد که بی توجهی به این آسیب ها می تواند تمام آن دستاوردها را در معرض خطر قرار دهد.

اصولا هر حرکت اجتماعی که ابعاد وسیع تری دارد و دستاوردهای بزرگ تری را به ارمغان آورده است، دشمنان بزرگ تری، هم در عرصه ی داخل کشور و هم در عرصه ی جهانی دارد. از این رو، پرداختن به این بحث می تواند زوایای مختلف نفوذ دشمنان داخلی و خارجی به نظام اسلامی را نشان دهد و سدی در برابر نفوذ بیگانگان و اجانب ایجاد کند.

مفهوم آسیب شناسی

مقصود از آسیب شناسی انقلاب عبارت است از:

«شناسایی آن دسته از عوامل مهم و مؤثری كه شكل گیری و تداوم آنها می تواند فرایند تحقق اهداف و آرمانهای انقلاب را متوقف و یا به صورت محسوس كُند نماید.»

ضرورت بحث آسیب شناسی

شناسایی و پژوهشهای آسیب شناسانه آفاتی كه ممكن است هر پدیده ی اجتماعی را تهدید كند تا از رسیدن به اهداف و آرمانها خود بازماند، از مسائل حتمی است. انقلاب اسلامی ایران نیز كه با سرمایه ای عظیم و با تقدیر الهی و براساس باور و ایمان مردم معتقد و متدین و با الهام از قرآن مجید، به ثمر رسیده است، نیازمند بازبینی واقع بینانه آفات و موانع رشد و كمال است. از این رو، بررسی آسیبهای انقلاب اسلامی ضروری وانكارناپذیر است.

آسیب شناسی انقلاب اسلامی ایران از منظر امام راحل

بدیهی است در كنار نقاط قوت و قوت بخش به یك پدیده، نقاط آسیب پذیر و تهدیدی كننده ای نیز برای آن پدیده متصور می باشد. پیچیده ترین و مقتدرترین پدیده ها نیز به طرقی آسیب بردار و قابل تضعیف می باشند جز آنچه كه به جد و جهد متصل به سرچشمه قدرت و توانایی ها یعنی خداوند باشد.

بنابراین آنچه كه می تواند اقتدار انقلاب اسلامی، پویایی و استمرار آن را مورد تهدید قرار دهد مانند هر پدیده دیگر دارای دو منشاء است: یكی منشاء درونی و دیگری منشاء بیرونی. اینك آسیب های مورد اشاره را از منظر مدیر، طراح و معمار انقلاب اسلامی - امام راحل - فهرست وار بر شمرده و یادآوری می نمائیم:

الف. آسیب های داخلی (درونی) انقلاب اسلامی

این آسیب ها عبارتست از:

1- نفوذ افكار و اندیشه های انحرافی: این اندیشه ها از دو طریق نفوذ می كنند ،یكی از طریق دشمنان، هنگامی كه یك نهضت اجتماعی اوج می گیرد و جاذبه پیدا می كند و مكتب های دیگر را تحت الشعاع قرار می دهد.

دیگر از طریق دوستان و پیروان به علت ناآشنایی درست با مكتب، مجذوب یك سلسله نظریات و اندیشه های بیگانه و یا استحاله شدگان فرهنگی می گردند و آگاهانه یا ناآگاهانه آن نظریات رنگ و لعاب مكتبی و ارزشی می دهند و عرضه می نمایند.

2- عدم حضور اندیشمندان و روحانیت در صحنه: این حضور مقصود حضور جامع و مانع در صحنه است. حضور در هر جا كه ممكن است خطری انقلاب را تهدید كند و به چشمی بیدار و ذهنی هوشیار و اندیشه ای نقاد احتیاج است. بزرگترین تاثیر حضور در صحنه، حضور در صحنه تفكر و اندیشه و جوابگویی به نیازهای فكری جامعه است كه شدیدا تشنه تحول و پویایی است.

این مهم مانع از نفوذ نااهلان و نامحرمان و مغرضان و جاهلان و خودباختگان به عرصه اندیشه و مدیریت انقلاب می گردد.

3- نفوذ فرصت طلبان: رخنه و نفوذ افراد فرصت طلب در درون یك نهضت از آفت های بزرگ هر نهضت است. مراقب باشیم كه با طناب پوسیده و نخ نما شده فرصت طلبان در چاه گرفتار نشویم زیرا طعم تلخ فرصت طلبان را در دوره مشروطیت چشیده ایم و آنگاه كه طناب به گردن مشروطه چیان انداختند.

4- پیروی ازتمایلات نفسانی و گرایش به زندگی اشرافی:گرایش به نفسانیات و تجملات مادی و زندگی اشرافی پدیده بیماری زایی است كه شخصیت انسان را تدریجاً به اعماق ورطه هلاكت و نیستی فرو می كشد و برهمین اساس امام (ره) دولتمردان مردم و متمكنین را به تعدیل زندگی و دوری از این خصلت به عنوان یك ضد ارزش فرا می خواند و متقابلا از فقرا و زاغه نشینیان اجتماع تكریم می نماید و بیش از همه روحانیان را به حفظ زی طلبگی و ساده زیستی می نماید.

5- بر مسند رسیدن راحت طلبان:به قدرت و منصب رسیدن راحت طلبان اصالت انقلاب را تهدید می كند و می تواند موجب آسیب رساندن به آن گردد.

راحت طلبان چه در صحنه سیاست و اداره داخل كشور و چه در عرصه بین الملل، حركت ها و باید و نبایدها را بر محوریت تحصیل راحتی خویش تفسیر، تائید و یا رد می كنند راحت طلبان هیچگاه در اندیشه رفاه عمومی و توزیع عادلانه ثروت نبوده و نخواهند بود. راحتی طلبی مسئولان بلند پایه نظام اسلامی و مدیران ارشد اجرایی كشور آنان را به زخارف دنیوی متمایل و تدریجاً طماع خواهد ساخت و طمع، عقل معاش و عقل معاد را از ایشان خواهد ربود. و به همین دلیل امام در این زمینه هشدار داده و اخطار نموده اند.

6- ایجاد تفرقه و اختلاف: از بزرگترین خطرات و تهدیداتی كه همواره انقلاب اسلامی را تهدید نموده است، ویروس اختلاف میان صفوف مختلف جامعه بوده است این اختلاف افكنی به منظور تفرقه اندازی میان گروه های موثر بر سرنوشت اجتماع صورت می پذیرد و لذا امام (ره) با اعلام خطر یاد شده زنگ هشدار را برای امت اسلام بصدا در آورده است.

7- فراموش شدن هدف: به شهادت تاریخ یكی از عامل آسیب رساندن به نهضت های مردمی ریشه دار و با اصالت، استفاده از عامل زمان در به فراموشی كشاندن هدف انقلاب می باشد. دشمن در این پروژه اهداف فرعی را بجای اهداف اصلی معرفی می كند و به بزرگنمایی مسائل اقتصادی و اجتماعی می پردازد و نهایتاً تبلیغ می كنند كه انقلاب از اهدافش فاصله گرفته و یا از آنها عدول نموده است. امام (ره) نیز در این زمینه هشدارهایی متذكر شده اند.

8- دور شدن از ولایت فقیه: ولایت فقیه ركن انقلاب اسلامی و اساس برپایی خیمه نظام و حكومت اسلامی در عصر غیبت امام زمان می باشد.برای دشمنان انقلاب اسلامی از آغاز تاكنون قطع این ستون و فروپاشی خیمه انقلاب هدف اصلی بوده است. امام (ره) همواره مردم ایران را در خصوص پاسداری از این ركن اساسی جامعه اسلامی تذكر و روشنگری داده اند.

9- تضعیف ارزش ها و نهادهای انقلابی: دشمنان انقلاب اسلامی با توجه به نقش امیدوار كننده و تاثیرگذار این ارزش ها بر آمده از دل انقلاب در باور مردم به اصالت ها و ارزش گذاری و ارزیابی ثمرات انقلاب به تضعیف، تحریف و مخدوش نمودن چهره این شاخص ها همت می گمارند.

حضرت امام(ره) در مواضع مكرر خود نسبت به این مواضع نیز هشدار داده اند.

10- نفوذ در دستگاه های اجرایی: یكی دیگر از آسیب های انقلاب اسلامی نفوذ نااهلان و ظاهرالصلاح در دستگاه های اجرایی كشور و تصدی مناسب و مسئولیت هاست. ایشان ممكن است با حمایت یا بدون حمایت اجانب بر سر كار آیند و لذا حضرت امام (ره) در فرازهایی از وصیت نامه سیاسی- الهی خود به این مهم اشاره داشته اند و نسبت به این عامل بیماری زای خطرناك هشدار داده اند.

ب- آسیب های خارجی (بیرونی) انقلاب اسلامی

از جمله آسیب های دیگری كه حضرت امام (ره) برای انقلاب اسلامی خطرات آن را پیش بینی و براساس عملكرد گذشته و دشمنان و تجارب طولانی مبارزات خود آن آسیب ها را شناخته اند موضوع آسیب هایی است كه كیان انقلاب را از بیرون تهدید می نماید و منشاء خارجی دارد. از نگاه امام (ره) این آسیب های بیرونی می تواند از دو منشاء زیر سرچشمه گیرد.

1- شبیخون و تهاجم فرهنگی: دشمنان انقلاب همواره دنبال این هدف بوده و هستند كه با تخریب فرهنگ و لشگركشی فرهنگی ،سمت و سوی دلخواه خود را در مقابله با انقلاب اسلامی پیاده نمایند به جامعه تلقین فقر فرهنگی را دیكته و تحمیل نمایند. چرا كه با این هدف می توانند به چپاول سرمایه و ثروت ملت پرداخته و خودناباوری را ترویج نمایند . امام (ره) در این خصوص مردم را به قناعت، خوباوری و خودسازی و گریز از مصرف زدگی توصیه فرموده اند.

2- بحران های سیاسی: یكی دیگر از آسیب های تهدید كننده انقلاب اسلامی بحران آفرینی در روابط بین المللی جمهوری اسلامی ایران است. امام (ره) تا زمانی كه زنده بود هیچگاه از موضع ضعف با دنیا و قدرتمندان سخن نگفتند و همواره در موارد آشكار خیانت به حقوق ملت و ظلم ها و ستم ها به آنان نیز تاخته اند. ضمن آنكه معتقد به حسن روابط با جهان بوده اند و امروز نیز ما پیرو همان سیاست های امام ره هستیم و در برنامه انرژی هسته ای سر سوزنی كوتاه نخواهیم آمد

بخش تاریخ ایران وجهان تبیان

منابع: 1- وصیت نامه سیاسی0 الهی امام (ره)

2- ذوعلم، علی، مجموعه مقالات، اولین همایش آسیب‏شناسی یك انقلاب، نهاد دانشگاه صنعتی شریف، تهران

3- اندیشه قم