ساغر ولایت + صوت

در تاریکى وظلمتى که عالم را فراگرفته است، در طوفان دنیازدگى امروز، تنها تویى که به نور وجودت مى توانى گوهر حق را بنمایانى.

اى موعود بر حق! بیا که حق تویى؛ تو تمام حقیقتى؛ حق همان است که تو بگویى وتو بخواهى وباطل همان که تو بدان پشت کنى وآن چه مایه ى نجات ورستگارى است، ولایت توست وریسمان محبت تو.

به ولایت تو اعمال، مهر قبول مى خورد؛ به زلال مهر تو کرده هامان پاک مى شود، آینه ى مهر تو خوبى هامان را دو چندان مى کند وزنگار بدى ها را محو مى کند؛ که خداوند، وجود تو را از زلال عصمت لبریز ساخته وتو را از عصاره ى پاکى از گناه واشتباه آفریده است.

خطا در وادى حضورت مفهوم ندارد وگناه از نزدیک شدن به تو شرمناک است. تو پاکى، پاک تر ولبریز از نور وهمین زلالى توست که ما به رضاى تو دل بسته ایم، اى ولى خدا! به یمن این اطاعت ورضا، شأن ومقام وبلنداى منزلتت را باز شناخته ایم.

خدا تو را عزیز مى دارد آن قدر که محبت تو را جواز بهشت وروى گردانى از تو را مایه ى فرو افتادن به دوزخ قرار داده استومن با ذره ذره ى وجودم شهادت مى دهم که دوستى تو، دوستى خداست واطاعت از تو اطاعت از خداست ودشمنى با تو وروگردانى از تو نیز دشمنى با خدا وروگردانى از خداست.

راه راست تویى وباقى همه بیراهه. عدالت آن چیزى است که از دستان تو جارى شود وایمان نورى است که از قلب تو برتابد. علم با همه ى گستردگى اش گنجینه اى پنهان در درون توست. هر گروهى به سرانگشت حکمت تو گشوده شود وهر نعمتى از دریچه ى حضور تو جارى شود.

باب ایمانى وامین خداى رحمان. رحمت همیشه جارى حقى و درگاه نیاز خلق.

آن که به سوى تو آید، نجات یافته است وآن که از تو روى گرداند، هلاک گشته است. خوش بخت کسى است که تو را دوست بدارد وخوار وشقى آن که تو را دشمن بدارد. آن که تو را انکار کند به گرداب نومیدى فرو خواهد رفت وآن که از تو جدا گردد، گمراه خواهد شد.

مولاى من! اى همه ى هستى! نیستى ها را بشکن، بیا وعطر بودنت را در فضا بپراکن که این قافله ى دنیا سر به ناکجا آباد نهاده است. گمراهى از پى گمراهى، بیا وبه نور مهر به راهمان درکش وبه آتش قهر، گمراه گران را بسوز. بیا تا تو را انکار نکنند. اى دلیل هستى خلقت! اى دلى همه ى بودن ها! بیا تا با دست یازیدن به ریسمان وجودت به قله ى رستگارى دست یابیم.

بنگر این سینه ى ما واین مهر تو، این قلب ما واین ولایت تو، نماز را به وضوى ولایت تو مى خوانیم وخدا را به حضور تو دمادم سپاس مى گوییم. دلى لبریز از ایمان به تو داریم وچشمى گریان ومنتظر در اجابت امر تو دست به دامان مهرت آویخته، از غیر تو بیزاریم واز محبت تو بى قرار، اى نور ازلى! اى رحمت سرمدى! اى مهربان موعود! بیا که گاه آمدن است.(1)

1- فرازهایی از زیارت جامعه کبیره

منبع: کتاب روح بهار

نویسنده: منیره زارعان