تبیان، دستیار زندگی
اهمیت به نماز مهمترین راهکار پیشرفت در سیر و سلوک است. اگر میان روایاتی که از معصومین علیهم السلام صادر شده تورقی کنید، این اهمیت به خوبی آشکار می شود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

از ترس ریا نماز نخواندم

نماز

اهمیت به نماز مهمترین راهکار پیشرفت در سیر و سلوک است. اگر میان روایاتی که از معصومین علیهم السلام صادر شده تورقی کنید، این اهمیت به خوبی آشکار می شود.

این مساله در سیره ائمه اطهار و اولیای الهی و علمای ما نیز به خوبی مشهود است.

قرآن کریم می فرماید: ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر: نماز (انسان را) از بدیها باز می دارد. این جمله پربار بدین معناست که اگر نماز ما نماز واقعی باشد، قطعا از منکرات فاصله خواهیم گرفت. و دوری و اجتناب از بدی های اولین سکوی پرواز به سوی خدای متعال است.

نقطه ابتدایی نماز همین بازدارندگی آن است اما این پایان کار نیست. آنها که نماز کاملی دارند نه تنها از فحشا فاصله گرفته و جدا می شوند بلکه تا معراج صعود می کنند. لذا حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: الصلوه معراج المومن.

در این نوشتار به گوشه ای از سیره بزرگان در این زمینه اشاره خواهیم کرد.

از ترس ریا در منزل شیخ بهایى نماز نخواندم (عبدالله شوشترى)

روزى مولا (عبدالله شوشترى) براى دیدن شیخ بهایى به منزل او آمد ساعتى نشست تا اذان گفتند و موقع نماز شد. شیخ بهایى از مولا درخواست كرد كه نماز را همین جا بخوانید تا ما هم با شما نماز خوانده و به فیض جماعت نایل شویم ، مولا عبدالله مقدارى فكر كرد و بعد از آن پاسخى نگفت و به منزل خود بازگشت .

بعضى از دوستان راجع به این جریان سوال كردند كه شما با اهتمام و اهمیتى كه به نماز اول وقت مى دهید پس چرا در منزل شیخ ، نماز نخواندید؟

او گفت : هر چه فكر كردم دیدم در صورتى كه مثل شیخ بهایى پشت سر من نماز بخواند در نفسم یك تغییرى حاصل مى شود، این بود كه از ترس ریا در منزل او، نماز نخواندم (1) .

خشوع قلب و اندام (حضرت على (علیه السلام)

على (علیه السلام) مى گوید: ((پیامبر صلى الله علیه و آله مردى را دید كه در نماز، با محاسن خود بازى مى كند، فرمود اگر قلب خاشع مى بود، اعضا و اندام او نیز چنین بودند(2) .

راز دار خلوت نشین

حضرت آیت الله رحمانى تمامى توفیقات را در خواندن نماز اول وقت و تعقیبات آن ، مخصوصا نوافل مى دانست و تهجد و شب زنده دارى در نزد او داراى جایگاهى ویژه بود به طورى از سن 12 سالگى نماز شبش ترك نمى شد. خوشا به حال این ستاره ى پر نور شبهاى تار ظلمانى كه مصداق كامل آیه هاى 18 و 17 ذاریات مى باشد.

كانوا قلیلا من اللیل ما یهجعون ؛ و بالاسحارهم یستغفرون

شب ها اندك مى خفتند و سحرگاهان آمرزش مى خواستند.

از فرزندش آقاى احمد رحمانى درباره ى روح عبادى این مرد الهى سوال شد. ایشان كتابچه ى دعاى پدرشان را كه به یادگار مانده بود، آوردند.

از جمله خصوصیات بارز این مرد پارسا و الهى ؛ علاقه مندى شدید ایشان به خاندان عصمت و طهارت بود به طورى كه در اغلب اعیاد مذهبى و وفیات مجالس ذكر توسل در منزل بر پا مى نمود و روحانیون و دوستان به خواندن مرثیه یا مصیبت و مقتل مبادرت مى كردند.(3)


منابع:

1- روضات الجنات ، ص 366.

2- جامع الاحادیث ، ج 2، ص 254، ح 67.

3- تندیس پارسائى

کتاب حیات عارفانه فرزانگان

تهیه و فرآوری: محمد حسین امین گروه حوزه علمیه تبیان