تعداد کتاب‌های روابط‌عمومی به 100 نزدیک می‌شود
حسینعلی افخمی، صاحب نظر عرصه روابط‌عمومی در یادداشتی با عنوان به 100 نزدیک می‌شویم، این رقم را امیدوار کننده دانست.
به گزارش روابط عمومی، حسینعلی افخمی در یادداشتی با عنوان به 100 نزدیک می‌شویم، این رقم را امیدوارکننده دانسته و از آن، حرفه‌ای شدن روابط‌عمومی را نتیجه گرفته است.
در این یادداشت آمده است: تعداد کتاب‌هایی که عنوان روابط‌عمومی را در صفحه روی جلد با خود دارند، از 90 گذشتند. این تعداد اثر حاصل نزدیک به نیم‌قرن تلاش نویسندگان است. به عبارتی به‌طور متوسط سالانه دو عنوان کتاب درباره روابط‌عمومی به چاپ رسیده است. حال اگر انتشار اولین کتاب را سال 1345 در نظر بگیریم، انتظار می‌رود در آستانه پنجاهمین سال، تعداد کتاب‌ها از صد هم بگذرد. بدون شک، این رقم امیدوارکننده است و حرفه‌ای شدن روابط‌عمومی را نوید می‌دهد.
حسینعلی افخمی افزود: بررسی کیفیت متون منتشر شده در این فضای محدود میسر نیست. در یک مرور کلی می‌توان گفت ترجمه فقط یک‌پنجم از سهم کتاب‌ها را تشکیل می‌دهد. به بیانی دیگر، نزدیک به 80 درصد از کتاب‌های منتشر شده به صورت تألیف یا ترجمه و تألیف، ویرایش و گردآوری تدوین و چاپ شده‌اند. در مجموع آثار منتشر شده را می‌توان در چهارده موضوع آموزشی و یک بند سایر به شرح زیر دسته‌بندی کرد:
اصول و مبانی روابط‌عمومی(17)، مدیریت روابط‌عمومی(11)، روابط‌عمومی در عمل(8)، برنامه‌ریزی در روابط‌عمومی(3)، تکنیک‌ها و تاکتیک‌های روابط‌عمومی(3)، اخلاق حرفه‌ای(1)، ارتباط با رسانه‌ها در روابط‌عمومی(7)، نظریه‌های روابط‌عمومی(3)، روابط‌عمومی الکترونی(9)، تبلیغات و روابط‌عمومی(2)، حوزه‌های روابط‌عمومی(3)، زبان تخصصی روابط‌عمومی(3)، دائره‌المعارف روابط‌عمومی(1)، کتابشناسی روابط‌عمومی(1)، سایر(12). توضیح اینکه اگر کتابی مرتبط با روابط‌عمومی بوده ولی در صفحه روی جلد عنوان روابط‌عمومی را نداشته، در این نوشته بررسی نشده است.
وی در این قلم تاکید کرد: کتاب‌های چاپ شده در دو دهه گذشته بیشترین سهم را در انتشار آثار به خود اختصاص داده‌اند. پدیدآورندگان آثار اغلب از مدرسان رشته روابط‌عمومی یا شاغلان این حرفه هستند. از مجموع آثار مورد بررسی نزدیک به یک سوم کتاب‌های منتشر شده به صورت مجموعه مقالات و جمع‌آوری بوده است و اگر یک پنجم را نیز سهم ترجمه کسر کنیم، می‌توان گفت نیمی از آنها به صورت تألیف و اقتباس به نگارش درآمده‌اند. سهم مؤسسات دولتی، مؤسسات خصوصی، ناشران خصوصی و مراکز دانشگاهی به ترتیب بیشترین و کمترین بوده‌اند. سهم اندک دانشگاه‌ها در زمینه انتشار آثار قابل توجه است. اگر بخواهم 10 عنوان از کتاب‌ها را برای مطالعه توصیه کنم، پنج عنوان را کتاب‌های ترجمه به خود اختصاص می‌دهند و بقیه به مؤلفان خودمان تعلق می‌گیرد. موضوعی که البته در عرصه علمی بسیار طبیعی به نظر می‌رسد.
صاحب‌نظر عرصه روابط‌عمومی تاکید کرد: ارزیابی کتاب‌ها را با توجه به دسته‌بندی چهارده‌گانه و رده سایر که در این یادداشت مورد اشاره قرار گرفت، به فرصتی دیگر و مشارکت اهل فن واگذار می‌کنم. در اینجا به این نکته بسنده می‌شود که هرچند کاستی‌هایی در محتوای برخی از کتاب‌ها مشاهده می‌شود ولی روند تولید ادبیات آموزشی در حرفه روابط‌عمومی پیشرونده و امیدوارکننده است. پیشرونده است، چون در سال‌های اخیر گاه بیش از 10 کتاب در یک‌سال منتشر شده است و امیدوارکننده است چون بستر نقد نیز برای ارتقای کیفیت فراهم شده است. البته جای نقد علمی هنوز خالی است که آن هم می‌تواند در نشریات تخصصی آغاز شود تا کیفیت آثار را تضمین کند.
تنظیم: هومن بهلولی
