نکاتی برای سفر افراد دیابتی

توصیه عمومی پزشكان این است كه كنترل پی در پی قند خون و كتون ادراری در سفر، راه حل بهتر و عملی تری است تا محاسبات پیچیده ومشكل. البته بیمار دیابتی باید قبل از سفر راجع به تمام این مسایل باید با پزشك خود مشورت كند. محاسبات و شیوه های عملی خاصی برای سفر در جهت های جغرافیایی مشرق و مغرب وجود دارد كه بیماران دیابتی می توانند با استفاده از آنها مقدار انسولین را تنظیم كنند.

قبل از سفر

قبل از حركت سعی كنید بتدریج الگوی ساعات روزانه و شبانه خود را با ساعات رسمی كشور مقصد تنظیم كنید. همچنین، مسولان پذیرایی هواپیما را از بیماری خود آگاه سازید. دو برابر مقدار معمول دارو همراه داشته باشید. بهتر است وسیله آزمایش قند خون و باتری اضافی نیز همراه داشته باشید. شاید انسولینی که مصرف می کنید در کشور دیگری نباشد و دسترسی تان به آن میسر نگردد، چون صلاح نیست در آنجا نوع انسولین مصرفی تان را عوض کنید، به همین دلیل لازم است که مقدار انسولین بیشتری برای مصرف خود همراه داشته باشید تا در حفظ و کنترل بیماری دیابت خود موفق باشید.

داروهای خوراكی، مواد خوراكی از قبیل بیسكویت های بدون شكر یا نان خشك، پنیر، كره، بادام زمینی، آبمیوه و قرص های گلوكز از جمله مواردی است كه نباید فراموش كنید.

اگر با هواپیما سفر می كنید (یا هر وسیله سفری دیگری كه باید چمدان هایتان را تحویل قسمت بار دهید) حتما نیمی از این مواد را از كیف دستی یا كوله پشتی خود به همراه داشته باشید. چرا؟ چون امکان دیر رسیدن بار یا گم شدن چمدان وجود دارد و در این وضعیت با کمبود انسولین مواجه نخواهید شد.

باید به پزشک معالجتان بگویید که عازم سفر هستید تا چنانچه به کشور دیگری می روید ساعت تزریق انسولین را برایتان تنظیم نماید تا در آنجا با تغییر وقت و زمان ، دچار اشکال نشوید.

احتمالاً مجبور خواهید شد ساعات صرف غذای خود را تغییر دهید و آزمایش قند خون داشته باشید تا برنامه غذایی جدیدتان را متناسب با آن تنظیم کنید. اطلاعات دقیقی را در خصوص چگونگی حفظ سلامتی تان در طول سفر بدست بیاورید. اگر با دوستان یا اعضای خانواده به این مسافرت می روید مطمئن باشید که آنها از نحوه رسیدگی به شما در زمان بروز مشکل اطلاع دارند، اما اگر به تنهایی سفر می کنید، قبل از پرواز به یکی از میهمانداران هواپیما از وضع بیماری و داروی تان بگویید تا چنانچه مشکلی پیش آمد سریعاً به کمکتان بشتابند.

چه مواردی را همراهتان ببرید؟

انسولین و سرنگ : مقدار انسولین و سرنگ برای مسافرت بیش از یک هفته (به اندازه کافی ) به همراه داشته باشید.

کلیه داروهایی که ممکن است در این سفر به آنها نیاز پیدا کنید به همراه داشته باشید.

داروی ضد اسهال و استفراغ

لوازم آزمایش خون و ادرار

نسخه مربوط به داروهائیکه قبلا درباره آنها صحبت شد.

گواهی دال بر بیماری تان و یا کارت مخصوص انجمن بیماران دیابتی را در کیف بغلی، کنار اوراق شناسائی تان داشته باشید.

مقداری شیرینی، شکلات، آبنبات و مواد قندی همراهتان در کیف یا جیب تان داشته باشید.

نام و شماره تلفن و آدرس و فاکس دکتر معالجتان را با خودتان داشته باشید.

توجه

بهتر است که انسولین و دیگر داروهایتان در جعبه های کارخانه شان بمانند و آنها را از جعبه ها دور نکنید چون در آنها بهتر و مطمئن تر حفظ می شوند.

نحوه حمل انسولین

انسولین را به هیچ وجه در جای گرم و یا خیلی سرد قرار ندهید.

انسولین را بین لباسهای ساک دستی تان بگذارید.

انسولین را در صورت امکان در یخچال نگهداری کنید.

انسولین را هرگز منجمد نکنید یا داخل فریزر قرار ندهید.

* مسایل امنیتی در فرودگاه

به خاطر مسایل امنیتی در فرودگاه ها، بیمار دیابتی حتما باید این مدارك را همراه داشته باشد.

1- كارت شناسایی

2- كارت هشدار دهنده بیمار دیابت

3- توصیه نامه پزشك كه شامل اطلاعاتی درباره بیماری،داروهای مورد نیاز و لزوم همراه داشتن سرنگ در طول سفر است.

4- نسخه همه داروهایی كه پزشك برای بیمار دیابتی تجویز كرده است.

فراوری: الهام مرادی

بخش گردشگری تبیان

برگرفته از: پایگاه تخصصی دیابت، زورق