می‌توان آلزایمر را 10 سال زودتر پیش‌بینی کرد
گروهی از دانشمندان سوئدی نشانگرهایی را یافتند که می‌توانند بروز بیماری آلزایمر را حداکثر 10 سال زودتر نشان دهند.
محققان دانشگاه لوند و دانشگاه اسکان در سوئد با پیگیری تحقیقی که در گذشته بر روی 137 بیمار مبتلا به زوال عقل انجام داده بودند به نتایج جدیدی دست یافتند.
در مدت این پیگیری 72 بیمار بیماری آلزایمر را توسعه دادند و 21 بیمار به سمت اشکالی از زوال عقل پیش رفتند.
تحقیقاتی که بر روی این بیماران انجام شد، نشان داد سطوح مایع مغزی- نخاعی Aخ²42 در این بیماران کاهش یافت و سطوح سایر نشانگرهای زیستی به ویژه T-tau و P-tau در بیمارانی که در طول پیگیری تحقیقات به آلزایمر مبتلا شدند، بسیار بیشتر از سطح این فاکتورها در بیمارانی شد که آلزایمر را توسعه ندادند.
همچنین نتایج این تحقیق حاکی از آن است که سطوح پایه‌ای نشانگر زیستی CSF Aخ²42 به طور برابر در بیماران مبتلا به MCI که در مدت 5 سال از شروع تحقیق اولیه به آلزایمر مبتلا شدند، به طور برابر نسبت به کسانی که بین 5 تا 10 سال از این بیماری متاثر شدند کاهش یافت.
به گفته این محققان، تقریباً 90 درصد از بیماران در مدت 10 سال بیماری آلزایمر را توسعه دادند.
در نتیجه این نشانگرها قادرند خطر توسعه این بیماری را حداقل بین 5 تا 10 سال زودتر پیش بینی کنند. به این ترتیب، می‌توان با کمک درمان‌های فعلی، گسترش این بیماری را به طور پیش رس تا حد قابل توجهی به تاخیر انداخت.
اختلال حافظه، در حدی که در کارهای روزانه ایجاد مشکل می کند، طبیعی است که افراد قرارهای ملاقات، اسامی همکاران و یا شماره تلفن دوستی را فراموش کنند، ولی بعداً به خاطر می آورند، ولی بیمار مبتلا به آلزایمر ممکن است اغلب مسائل را فراموش کند و بعداً هم به خاطر نیاورد، خصوصا مسائلی را که جدیداً اتفاق افتاده باشد فراموش می کنند.
اهمیت تشخیص زودهنگام آلزایمر
تشخیص زودهنگام آلزایمر به این علت مورد اهمیت است که به ازای هر یک سال تشخیص زودتر این بیماری، می‌توان تا پنج سال ابتلا به معلولیت را به تاخیر انداخت.
عوامل خطر این بیماری
تنهایی و انزوا، زندگی ناسالم، غذای ناسالم، ورزش نکردن، داشتن کلسترول خون بالا، قند خون و وزن زیاد، فشارهای عصبی، مصرف سیگار، خوردن نوشابه‌های قندی و ضربه سر از جمله عوامل خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستند.
اندازه بزرگ سر، سدی مقابل آلزایمر
تحقیقات جدید نشان می دهد که افراد مبتلا به آلزایمری که سر بزرگی دارند نسبت به بیماران آلزایمری که سر کوچک تری دارند، از حافظه بهتری برخوردار بوده و در مهارت های فکری بهتر عمل می کنند.
محققان دانشگاه مونیخ آلمان در مطالعات خود به این نتیجه رسیدند که هر چه اندازه سر در بیماران مبتلا به آلزایمر بیشتر باشد، علائم این بیماری در آن ها کمتر بروز می کند.
اندازه سر، یکی از راه های اندازه گیری ذخیره مغزی و رشد مغزی است. بیشترین رشد مغزی در سال های اولیه زندگی رخ می دهد و تا حدود 6 سالگی، 93 درصد از رشد مغز کامل می شود.
رشد مغزی تا حدودی به ژنتیک فرد بستگی دارد، ولی معیارهای دیگری چون موادغذایی، عفونت ها و التهاب های سیستم عصبی مرکزی و آسیب های وارده به مغز در رشد مغز تأثیر گذار است.
بهبود شرایط زندگی کودک پیش از تولد و در روزهای اولیه تولد به طور چشمگیری ذخیره مغزی را افزایش می دهد که می تواند روی پیشرفت بیماری آلزایمر و شدت علائم بیماری تأثیر داشته باشد.
محققان 270 فرد مبتلا به آلزایمر را مورد بررسی قرار دادند و آزمایش هایی در خصوص حافظه و مهارت های شناختی از آن ها گرفته شد. برای اندازه گیری مرگ سلول های مغزی از مغز آن ها MRI گرفتند و سر آن ها را هم اندازه گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد افرادی که سر بزرگ تری دارند حافظه بهتری داشته و تست های فکری را با عملکرد بهتری پاسخ می دهند.
به عبارت دیگر، هر یک سانتی متر که سر بزرگ تر باشد، 6 درصد عملکرد ذهنی افراد مبتلا به آلزایمر بیشتر می شود.
فرآوری: معصومه آیت اللهی
بخش سلامت تبیان
منابع:
همشهری
ایسنا
ایسکانیوز
مطالب مرتبط:
بیماری آلزایمر را بهتر بشناسیم
چگونگی مراقبت از بیماران مبتلا به آلزاایمر
